RunningRonald.nl

Na twee weken vakantie met de kids had ik nog een klein toetje van een weekje met mijn lief en dat dan ook nog in de week waarin ik jarig zou zijn. Merit had een verrassing gepland en ik wilde niet weten waar de reis heen zou gaan. Ik zei: “Voer de bestemming maar in en ik rijd erheen!”

Echt zo’n toeristenplaatje: RR & FF bij het Drielandenpunt

Mmm, eindbestemming op 215KM.. waar gaan we toch heen? Mijn eerste gedachte was: “Schiermonnikoog” want dat is het enige waddeneiland waar ik nog geen (hardloop)voet op had gezet maar toen we met de auto richting het zuiden reden moest de verrassing wel in Zuid Limburg zijn!

Op de uitkijktoren in Vaals, jammer dat het toe even bewolkt was

En inderdaad, mijn lief had een mooi en bijzonder B&B geboekt: Kasteel Nijswiller wat onder de gemeente Wittem valt. Dat was een mooie verrassing, slapen in de omgeving van een kasteel uit 1275! Om de tijd voor het inchecken op te vullen zijn we eerst naar Vaals gereden, 10KM verderop. Daar hebben we de toerist uitgehangen: Foto bij het Drielandenpunt, de uitkijktoren beklommen en lekker geluncht met uitzicht over het gooiend landschap van Keulen. Daarna richting naar het B&B kasteel om de kamer en de omgeving te verkennen en ’s avonds lekker uit eten met weer een mooi uitzicht over Vaals.

Een mooi B&B – Kasteel Nijswiller

De volgende ochtend, mijn verjaardag, begon met een lekker ontbijtje in de zon op het terras van het kasteel, echt cool! Daarna weer een verrassing.
Ik had werkelijk geen idee wat we zouden gaan doen maar misschien iets met de grotten? Nou, dat klopte. We kwamen aan in mooi Maastricht en via een rondvaart over de Maas kwamen we aan bij de Pietersberg. Een mooie en interessante toer door de grotten bij de ENCI (Eerste Nederlandse Cement Industrie) volgde. Mooi om te zien hoe door de eeuwen heen het mergel is gedolven in de mijnen, want grotten mag je het eigenlijk niet noemen.

RR & FF in Maastricht

Het weer zat reuze mee en in het zonnetje liepen we over de Pietersberg rond om vervolgens weer op de boot te stappen richting Maastricht Centrum. Daar heerlijk gegeven in La Courage, een restaurant zonder kaart, dus ook het eten was een verrassing maar superlekker!

Van hardlopen kwam die avond niet zo veel meer dus hadden we dat maar ingepland voor woensdagochtend, want hé, als je zo dicht bij de Duitse grens zit (1km) dan moet er wel een grensloopje gedaan worden!

Lekker lopen tegen de Duitse grens aan

Woensdagochtend regende het hard maar gelukkig was het om 07:30 weer droog en klommen we, over de modderpaden door een stuk bos omhoog richting onze Oosterburen. Een kort maar leuk rondje. De paden waar we op liepen was dan nog net Nederland, de weiland waren dus eigenlijk Wiesen 🙂 – Door de dorpjes en de weiland ging de route weer terug naar het kasteel en konden we na een frisse douche weer heerlijk ontbijten. Ook al waren we maar een paar dagen in Zuid Limburg, het voelde echt als een heerlijke vakantie. route: zie deze link

Toch nog in Duitsland geweest (achter de Grenspaal)

De dag sloten we af met een bezoekje aan de Fashion Outlet in Roermond, tja, we waren toch in de buurt, en daarna weer home-sweet-home. Dank voor al deze mooie verrassingen my love!

Op zaterdag hadden we een vervolg op het hardlopen: Anneke, ook in training voor de Eindhoven Marathon (we lopen samen) wilde graag nog een snelle 10KM lopen en had daar voor de Bradelierloop uitgekozen in De Lier, een klein plaatsje in het Westland, vlak bij Delft.
Samen met Merit en Anneke reden we naar De Lier waar veel hardlopers klaar stonden voor de 5 en 10KM. In de kantine sprak ik nog even met barefootrunner Hans, altijd leuk. Deze oldschool blogger ken ik al 10 jaar. Daarna richting de start, Merit de 5KM en AAV’36 loopmaatje Reinier, die zich bij ons aan had gesloten, liep ook de 10KM.

Klaar voor actie in De Lier

Anneke wilde onder de 50min. “Nou, dat moet mij nog net lukken :)” zei ik tegen haar, dus we vertrokken op 4:55 / 5:00 min/km. Door de straten van De Lier en langs het Kanaal. Warm en best nog veel wind. Ik zei tegen Anneke dat ze gewoon mijn tempo aan moest houden en vooral achter mij moest blijven op de winderige stukken. Het voelde weer goed om een haas te zijn 🙂

Op zo’n 3KM zie ik een hardloper voor mij in een AV Haag shirt. Hee, dat lijkt wel… nee het is Fred! Fred, mijn hardloopnestor! De man van de hardloopfoto’s uit de jaren 80, mannen met baarden die allemaal onder de 35min lopen op de 10km! We kletsen even heel even maar langzamer lopen kan/mag niet, we hebben een schema aan te houden.

De 10KM is 2 x het 5KM parcours dus nadat we voor de 1e keer over de finish kwamen met een 24:30 vroeg ik aan Anneke of het tempo goed was. Ze wilde 4:50 aanhouden en na 7KM versnellen. OK, doen we! Als goede haas pakte ik drinken voor Anneke en diende weer als windscherm langs het kanaal. Na het keerpunt op 7KM gaan we naar 4:40! Zo gezegd, zo gedaan! We liepen lekker door en Anneke was op dreef! Het tempo kon ze goed vasthouden en op 46:51 kwamen we voor de 2e keer over de finish! Missie geslaagd!

Onderweg met Anneke! – Foto: Carry Wilmink – www.AVWaterweg.nl

Achteraf bleek Anneke heel dicht bij haar PR te zijn, nu een paar seconden erboven, dat was een beetje jammer maar wel weer een excuus om voor de marathon van Eindhoven nog 1 x een snelle 10 te doen en dan wel dat PR te pakken!

Altijd gezellig met mijn hardloopnestor- Foto: Fred

In de kantine nog even nakletsen, op de foto met Fred en daarna naar huis. Een leuke en goed georganiseerde loop, complimenten voor de organisatie!
Gelukkig ben ik mijn tempo nog niet helemaal kwijt 🙂 Nu nog een beetje duurlopen (en hardloopforensen) en dan ben ik klaar voor mijn 40e marathon!

Het was mooi lopen daar in het Westland! –
Foto: Jeroen Tibbe – www.jeroentibbefotografie.nl