RunningRonald.nl

Lauwersoog, onder de bloggers meerdere keren “het einde van de wereld” genoemd. Daar ging de reis gisteren naar toe! Eigenlijk spoor je niet als je 5 uur in de auto gaat zitten om ‘even’ een halve marathon te lopen maar ja, helemaal 100% ben ik al jaren niet meer. Sylvia, met wie ik de halve van Leiden liep wilde na de vakantie nog een halve proberen maar omdat er niet zo heel veel halve marathons zijn in deze periode stelde ik de Halve Marathon van Lauwersoog naar Ulrum in provincie Groningen voor.

Al eerder had ik over deze marathon bij Ronnie & Janna gelezen en het leek mij wel leuk om eens die kant op te gaan. 09:00 uur Sylvia in Leidschendam opgehaald en als je onderweg zo veel zit te kletsen ben je voor je het weet in Ulrum. We waren er samen al uit dat we niet voor een PR gingen (Sylvia heeft wat last van haar achilles) en besloten er een leuke loop van te maken. Na het parkeren van de auto in een grasveldje aan een slootje konden Syl en ik eerst nog een andere hardloper helpen die iets te ver met zijn auto was doorgereden richting sloot en hopeloos vast stond. Vlak daarna kwam blogster Marie-José aangelopen. Omdat zij moest werken kon ze niet meelopen maar ze was wel zo aardig om even haar Patrick in Ulrum ‘af te leveren’ die na afloop 50KM terug naar huis mocht fietsen… eh ja, dat wilde hij zelf hoor 🙂

Bij het plaatselijk café Neptunus stond al een heel groepje bekenden: Ronnie, Ritchie, Raymond & Patricia en maakte ik kennis met blogger Klaas. Even startnummers ophalen en daarna de bus in richting Lauwersoog waar ik ook nog even kon kletsen met chat’n’Runner Bertus. De buschauffeur dropte ons in visrestaurant Schierzicht waar we de ene na de andere lekkere hap voorbij zagen gaan… het water liep ons in de mond maar ja, geen geld meegenomen. Dan maar even kletsen Janna die inmiddels ook gereed was voor haar halve marathon. Bij het inlopen langs de haven zei ik tegen Sylvia, toen we niet meer verder konden: “Nou, dit is het dan, het einde van de wereld” 🙂 Gelukkig waren we niet de enige mafkezen die zo ver gereisd hadden. Een hardloper (Jaap Jan) uit Leiderdorp die we ook al gesproken hadden bij de halve van Leiden was hier en kijk nou, Haroldinio, onze rastaman van de Eindhoven marathon! Je komt hem echt werkelijk overal tegen!! Inmiddels stond iedereen te wachten het startschot… knal! daar gingen we, op naar Ulrum!

Na een rondje om de haven verlieten we Lauwersoog en liepen in vlak tempo van 4:55min/km. Ritchie, Raymond en Patrick sloten zich bij ons aan maar na een kilometer of twee versnelde Ritchie en Raymond wat en zo liep Sylvia een haas en een backup-haas. Patrick en ik liepen lekker te kletsen onderweg maar ik hield natuurlijk wel Sylvia goed in de gaten. Zij vond het gebabbel wel een lekkere afleiding, zolang ze zelf maar niet mee hoefde te doen. Inmiddels hadden we een groepje van een man/vrouw of 10 achterons aan, waaronder Klaas en zo werd er nuttig gebruik gemaakt van de twee spontane-pacers vooraan de groep.

Onderweg maakte Patrick en ik nog wat grapjes, ook richting de toeschouwers maar hier kwam regelmatig de Groningse nuchterheid naar boven… Een fietster die niet echt van plan was opzij te gaan op het fietspad hoorde ons zeggen: “wat doet die fietster hier?” reageerde met “Wat doen jullie hier?!!” ok ok, dan ff geen grappen naar de toeschouwers. Het weer was, in tegenstelling tot de hele warme vorige edities, nu totaal het tegenovergestelde. Bewolkt, motregen en flinke tegenwind.

Na een kilometer of 3 begon het zelfs hard te regenen wat een kwartier of zo doorging. Na de vlaktes van gemeente de Marne kwamen we door het dorpje Zoutkamp, bekend van de grootste garnalenleverancier van Europa, Fa. Heiploeg. Patrick en ik vroegen ons af of er tussen de toeschouwers nog ouderwetse garnalenpellers zouden staan.. Het publiek in Zoutkamp was wel heel spontaan. Eén riep richting Sylvia: “De eerste mooie vrouw!” hihi, da’s leuk om te horen. Sylvia had wat moeite om het tempo bij te houden en ik liet mij terugvallen naar 5:00min/km. Ik zei haar dat ik hier niet was gekomen voor het groepje wat met ons meeliep maar voor haar. In het dorpje Niekerk maakte ik nog een extra rondje voor een groepje ‘trommelaars’ en daarna richting Ulrum. De jeugd van Ulrum zat in grote groepjes bij elkaar en het bier vloeide rijkelijk. Sterker nog, ze deelde het zelfs uit en Patrick nam een blikje aan voor na de finish. Onderweg probeerde ik wat mee te krijgen van wat opmerkingen van Groningse lopers maar nee, verder dan een vertaling gokken kwam ik niet. Nog een kilometertje…. en hier ging de taak van de haas helemaal de mis in. Ik had onderweg beloofd dat we onder de 1:45 zouden eindigen maar deze pruthaas vergat helemaal op mijn Garmin te kijken en zo kwamen we netto 5 seconden te laat binnen… sorry Syl, mag ik het een volgende keer weer goedmaken met je?

Bij de finish even bijkomen met vers fruit en wat blikjes aquarius. Ritchie en Patrick pakken het ruiger aan en gaan aan het bier. Plots staat oudblogger Rick. Leuk om hem weer even te zien en te spreken! Daarna het herinneringshirt ophalen en richting de sporthal om even te douchen… jemig, we die was helemaal aan de andere kant van het dorp.. en nog koud ook!! Gelukkig waren er nog wat bloggers in de kroeg toen we terugkwamen en daarna gingen we allemaal onze eigen weg. Sylvia en ik besloten onderweg even te stoppen in Leeuwarden en al snel hadden we een pizzeria gevonden waar we even de verbrandde calorieën weer konden aanvullen. Terug naar huis nog een hoosbui op de afsluitdijk maar eindelijk kon ik Sylvia om 22:15 uur weer netjes thuis afzetten.

Het was een lange maar hele leuke dag! Patrick, dank voor je haashulp en alle foto’s die in dit bericht staan. Sylvia, dank voor de gezelligheid! Met jou raak ik niet uitgekletst en durf ik nog wel een lang rit aan een andere kant van het einde van de wereld!

>