Groet uit Schoorl 2015 – Het was niet makkelijk
De groet uit Schoorl run, altijd een leuk loopfeest. Deze keer zou het wel eens een zware kunnen worden. Voor de negende keer op rij ging ik naar Schoorl toe met maar weinig trainingskilometers in de benen. 27 dagen stilgestaan en mijn laatste echte lange duurloop van meer dan 21KM was alweer eind november bij de Tis voor Niks Marathon.
Door alle drukte met het klussen in haar huis en daardoor ook wat achterstand in haar werk had mijn lief haar deelname aan de halve marathon in Schoorl al afgezegd en ze zou helaas ook niet met mij mee kunnen naar Schoorl. En zo ging ik dan, zondagochtend helemaal alleen op pad richting dit mooie dorp in Noord-Holland.
Niet verder vertellen maar Schoorl kun je beter via Bergen binnen rijden, zo heb je geen last van de drukte en kun je je auto rustig parkeren. Door het dorp liep ik richting de sporthal met veel, heel veel andere hardlopers. Het lijkt wel of er steeds meer runners meedoen aan deze mooie loop. Vlak voor het Jan van Scorel hotel hoorde in mijn naam roepen. Hee, Nesrine, de snelle Nederlandse/Libanese dame. Leuk om even bij te kletsen met haar en samen liepen we de sporthal in. Heel veel lopers van Team Vroem maar ik paste met mijn zwarte 20 van Alphen Gouden editie shirt er prima tussen. Hier ook weer even bijkletsen en daarna tas inleveren.. wat een zooitje, veel te druk en ze zouden eerst gewoon de tassen moeten innemen en later op hun juiste plek neerleggen als de lopers weg zijn.. dit duurde echt te lang.
Uiteindelijk liep er iemand een tassennummerrol rond en bediende we ons zelf. Op weg naar de startvakken was het opnieuw een rommeltje. De startvakken waren verplaatst naar de Voorweg naar de Heereweg. Hierdoor werd de doorgang naar de voorste startvakken nog moeilijker. Nou ja, ik had toch geen doel vandaag, zeker geen snelle tijd in gedachten dus achteraan starten is prima. Langs de kant herkende Inge mij en sprak mij even aan. Ze liep zelf niet mee, wat ziekjes maar ging wel aanmoedigen. Heel goed!
Na het startschot kwam de boel langzaam in beweging en met een tempo van 5:00min/km liep ik mijn rondje door het dorp om daarna via de Oorsprongweg richting de bossen te gaan. Hier stond Anne weer met haar “KANJER” spandoek, altijd leuk. Op de hoek, bij de Schoorlse zeeweg stond, zoals altijd weer de Bassie en Adriaan caravan van de EHBO en ik keek of ik ergens Rob Veer met zijn rode petje kon ontdekken. Die twee staan overigs los van elkaar hoor.
Helaas geen Rob maar wel wat volk langs de kant dat opmerkelijk stil was: “Kom op Schoorl, laat je eens horen” werkt altijd en met het nodige gejoel liep het vals plat op richting restaurant De Berenkuil. Een dame naast mij moest erg lachen om hoe ik het publiek ‘bewerkte’. Het tempo wilde ik op het vals plat vast houden en dat ging goed. Ook hier weer wat volk langs de kant en ook hier moest er wat aanmoediging van RR aan te pas komen. “Kom op Schoorl, wat zijn jullie stil”. Dezelfde dame van daarnet moest weer lachen en zei: “als ik naast u blijf lopen dan komt het wel goed met de aanmoedigen”
Ik vroeg naar haar plannen van vandaag en dat ze “je” moest zeggen. Ze liep voor de eerste keer Schoorl, wilde als triatleet wat meer hardloop ervaring opdoen en wilde ook graag haar PR van de HM van Ameland verbeteren (1:45). Haar Garmin Forerunner 405 was leeg dus ze liep zonder tempometing dus bood ik mijn haasdiensten aan. “We lopen nu 4:55min/km gemiddeld. Als je dit vasthoudt ga je zeker je PR verbeteren. Als je het goed en leuk vindt neem ik je mee over het parcours naar een PR, je hoeft ‘alleen’ maar bij mij te blijven’ 🙂 Franciska vond het een goed plan!
Met negen keer Schoorl kan ik het parcours inmiddels wel dromen en weet waar de moeilijke stukken zitten. Na ongeveer 15KM zit je vlak bij de zee en daar hadden we flinke tegenwind. Ik zei tegen Franciska dat ze achter mij moet gaan lopen en gebruik moest maken van het windscherm.
Het lastige stuk op de HM moest immers nog komen. Onderweg veel bekende gezichten zoals RunningHans en John de hardlopende schoenenmaker. Hier en daar even bijkletsen maar vooral het tempo in de gaten houden. Op 17/18KM is het bekende ‘man met de hamer’ punt in de halve marathon. Franciska had het duidelijk zwaar hier op de weg richting Groet maar door haar een beetje aan te sporen bleef ze netjes bij mij lopen.
In Groet sprak Jasja mij aan, altijd leuk om even bij te kletsen met een tweep ondanks ik niet zo veel meer op twitter zit. Snel nog een drankje bij de laatste verzorgingspost en op naar de laatste twee kilometer. Franciska had duidelijk door dat ze haar PR ging verbeteren, ze bood mij nog even snel een SIS gelletje aan en bij de splitsing Oorsprongweg / Koningsweg nam ik met een high-five afscheid van haar “Hier naar links en dan aan het einde weer naar links. Dan geef je alles wat je nog hebt! Gefeliciteerd met je PR!”
Haasmissie geslaagd! (ze zou eindigen met 1:42:20) maar de batterij van de haas was op… Ik had al tegen Franciska gezegd dat ik het gas eraf zou gooien als zij naar de finish zou lopen en met een rustig tempo van 6:00min/km per uur ging in mijn laatste 10KM doen. Vlak voor de splitsing heb ik serieus overwogen om het op 21KM te houden vandaag maar ik had mijn papa beloofd de 30 te lopen, ook al had ik zo weinig getraind.
Na het keerpunt op 24KM ging ik maar even een flink stuk wandelen en combineerde dat later met wat dribbelen. Met hardlopen had het niet zo veel meer te maken. Op 25KM stopte ik helemaal. Mijn bovenbenen voelde aan als stukken staal. Er was geen beweging meer in te krijgen. Ik keek om mij heen of ik een EHBO busje zag, zal ik mij dan maar naar de finish laten brengen.. maar he, ik heb nog nooit een Did Not Finish gehad en dat zal mij vandaag ook zeker niet gaan gebeuren. Ondertussen haalde iedereen die ik ken mij in: Hans, John, Martin, Leatitia, Wendy, Robert, Sebastiaan, Ed en nog veel meer. Sommige trokken mij zelf letterlijk mee om weer te gaan dribbelen.
Nou ja, onder de 3 uur zou nog wel gaan lukken. Ik liep weer op het stuk waar ik een uur geleden met Franciska liep, nu in een heel andere conditie. Even kletsen en wat banaantjes eten bij de post en op naar de finish. Met een sprongetje ging ik met 2:56:28 over de finish.
30KM in Schoorl, 21KM genieten, 10KM afzien, het hoort er allemaal bij. Met twee handdoeken, ook één voor mijn lieve FlowerFairy ging ik terug naar de sporthal, lekker een warme douche en snel naar huis.
Volgend jaar weer de 30KM, hopelijk met een betere conditie want de spierpijn na afloop deden mij denken aan de dag na mijn eerste marathon – Pijn is fijn toch? 🙂
Franciska Schutter
Was een mooie wedstrijd! Bedankt voor het hazen! Wie weet tot de volgende keer.
Ronald
mod
hi Franciska, dank voor je reactie! Het was leuk om je te hazen. Lopen met een doel is altijd fijn en als de haasklus dan weer lukt is het nog leuker. Tot ziens!