RunningRonald.nl

Na 2 maanden blogstilte en veel veranderingen in mijn privé-leven ga ik weer proberen mijn blog op regelmatige basis aan te vullen met nieuwe berichten. Dank voor je geduld en dat je mijn blog bent blijven volgen!

Nu mijn verslag van de 10e AdventureRun, de mooie hardloopwedstrijd op Ameland.

Ameland, toneel van de jaarlijkse AdventureRun in december. Een heerlijk loopfeest waar je gewoon een weekend weg van moet maken! In mei 2013 had ik mij ingeschreven voor de halve marathon over het eiland en gelijk maar een mooie villa geboekt. In dit mooie huis kunnen 8 lopers zich prima vermaken en na wat heen en weer gemaild zat Villa Vloed al snel vol. In maanden die volgenden kwamen er wat wijzingen, waaronder Nesrine. Onze snelle hardloopster uit de provincie Utrecht werd zwanger. Volgende keer ga je gewoon weer mee Nes 🙂

Vrijdagmiddag haalde ik mijn vriendin Merit op bij haar werk in Amsterdam en om 15:30 uur ging de reis verder richting de haven van Holwerd. Andrea, Anneke en Kim waren al op het eiland aangekomen maar Merit en ik probeerden de boot van 17:30 te halen. Heel veel speling hadden we niet, ongeveer 10 min om de boot te halen. Even beetje doorscheuren richting en op de afsluitdijk om wat minuten te winnen maar die waren we heel snel weer kwijt toen de brug bij de sluizen aan de Friese kant open ging… oeh, dat werd een race tegen de klok. Eenmaal in Holwerd aangekomen hadden we nog 2 minuten. Auto geparkeerd en in een sprint richting de vertrekterminal…

“hee, wat is het nog druk hier” zei ik tegen Merit en toen viel mijn oog op het mededelingenbord: “De Oerd vertrekt met 10 minuten vertraging” … pfff.. Ameland, here we come! 🙂

Aangekomen in haven van Nes kwamen de drie tijdelijk-Ameland-meisjes uit de Piraat rollen, het café niet ver van de bootterminal. Na een hartelijke begroeting vertrokken we richting de Villa waar we genoten van ons mooie, tijdelijke onderkomen. Als ‘regelaar’ van het huisje had ik natuurlijk de mooiste kamer voor mij en Merit geregeld. De avond werd gevuld met een lekkere pasta maaltijd, wat likeurtjes hier en daar, veel geklets en op tijd naar bed, want hé, morgen moest er hard gewerkt worden!

Zaterdagochtend een heerlijk uitgebreid ontbijt met de meisjes om daarna richting de haven te rijden om Nienke en haar loopmaatje Bas op te halen. Nienke kon door een tussendoor gekomen afspraak niet al vrijdag naar het eiland komen dus waren ze nu om 6 uur van huis vertrokken richting de boot. Maar ja, hoe herkennen wij elkaar? We hadden dan al veel mail en whats app contact gehad maar het blijft toch lastig om elkaar te spotten als je van een boot komt met honderden andere lopers. Ik trok mijn knal gele hardloopvest aan en stuurde een berichtje naar haar dat ik niet te missen was bij het hek van de haven. En ja, inderdaad, een sportieve dame kwam op mijn af en vroeg “RunningRonald?” Yep, that’s me! Even later waren we compleet in het huis. Iedereen bereidde zich op zijn eigen manier voor op de wedstrijd. Andrea en Bas voor de 5, Merit de 10, Anneke, Kim en ik voor de 21KM. Voor Kim extra spannend die vandaag haar eerste halve marathon zou gaan lopen!

Ik bracht Andrea en Bas naar Nes-centrum en reed daarna terug om de andere lopers op te halen. Zo konden we de 5KM lopers zien vertrekken en weer binnenhalen. Onze mooie Andrea was gebrand op winst op de 5KM maar we zagen toch wat snelle dames in het startvak erbij komen en wisten al dat het een pittige wedstrijd zou worden. Na 21 minuten kwam Bas binnen en kort daarachter aan Andrea. Helaas hadden we al drie dames voor haar gezien en ze moest dus genoegen nemen met een 4e plek, jammer maar op zich had ze uitstekend gelopen en sneller dan vorig jaar.

De andere lopers maakten zich nu gereed voor de 10 en 21KM maar Merit hoefde niet alleen te lopen. Andrea liep zo lekker dat ze die 10KM er ook nog wel bij wilde doen en zo gingen de dames samen op pad. Met Anneke, Kim en Bas stond ik op de uitkijk om onze 10KM lopers toe te juichen maar wat liepen er ongelooflijk veel mensen mee. Later bleken er 4000 hardlopers aan deze AdventureRun mee te doen… als eiland maar niet bezwijkt onder zoveel lopers/fans 🙂

Ik nam afscheid van Anneke en Kim en wensten hen veel succes om daarna plaats te nemen in het wedstrijdvak. Geen idee wat ik zou gaan doen vandaag. Mijn trainingen na de Eindhoven marathon waren niet echt geweldig. Bijna een maand niet gelopen en daarna wat lost-vast loopjes. Niet echt een goede basis voor een snelle 21KM. Dan maar lekker rustig weg en ergens tussen de 4:45 en 4:30 min/km gaan lopen. Na een kilometer of 2 kwam Andries van Dijk naast mij lopen. Leuk om hem even te zien, normaal hebben we alleen contact via Facebook. In het bos, vlak voor de strandopgang word ik ingehaald door Mr. @loopmaatjes himself, Marteijn en die heeft er flink zin in. Met een tempo van 4:20 gaat hij los op het strand en op dat moment besluit ik mijn haasdiensten aan hem aan te bieden.

Ik loop op Marteijn in en vraag hem naar zijn plannen. “4:20 zo lang mogelijk volhouden”, ok, dat is goed, blijf bij mij en ik ben jouw persoonlijke windscherm op de terugweg. Met het windje in de rug ging het best lekker op het strand. Na twee stukken strand en wat duinwerk kwam we op het 10KM punt aan. Hier al wat tegen de wind in werk en Marteijn had moeite met het tempo. Hij zei: “ga nu maar lekker je eigen tempo lopen, hier is toch ook niets aan voor jou”. Ik antwoordde dat hij niet moest piepen en dat ik mijn haasklus zou gaan afmaken, samen met hem. Na 14KM bikkelen kwam nu het zware werk. Over de dijk vanaf verste punt aan de westkust (er ligt nog zo’n 8KM breed vogelbroedgebied naast) weer terug richting Nes.

Marteijn had het zwaar, we schakelden terug naar 4:30 min/km en zo af en toe ging het nog iets langzamer. Mr. Loopmaatjes ging dapper door en tussen het hijgen door zei hij opeens: “kunnen we iets sneller, als het lukt?” jazeker, dat lukt! De haas ging weer iets sneller en probeerde hem mee te krijgen. In Buren nog even het publiek opzwepen en ik zag weer een glimlach bij Marteijn. Eenmaal in Nes aangekomen voor de laatste 400 meter vond Marteijn het allemaal niet leuk meer, zelfs het enthousiast gillen van Andrea hoorde hij vast niet meer. In een mooie tijd net onder de 1:35 kwam hij over de streep.

In het uitloopvak zei Marteijn dat hij onderweg minimaal 10 x was doodgegaan en dat hij niet zonder mij niet had gered. Ik zeg: geslaagde haasactie! Ik vond het leuk om met je te lopen Marteijn! Inmiddels was Merit naar ons toe komen lopen en nam ik afscheid van Mr. Loopmaatjes. Merit had, ondanks ze niet echt gemotiveerd aan de start stond, goed gelopen. Dik onder het uur en veel gelachen met Andrea. Ze nam mij mee naar een warm restaurant waar Bas en Andrea ook al waren.

Ik ging aan de erwtensoep met een bak thee, ja, ik weet, geen combinatie maar wel lekker warm. Niet veel later kwam Nienke binnen, 1:48 en liep op dit zware parcours 4 minuten van haar PR af. Top! En ook met Kim ging het goed! Samen met Anneke liep ze haar eerste halve marathon onder de 2 uur! Echt knap. Nog helemaal van slag af zat Kim aan een cola’tje in het restaurant maar later kon ze weer heerlijk lachen, wat wel blijkt uit onderstaande foto.

Daarna gingen we richting de Villa waar we ons opwarmende in de sauna, onder de douche, in bad en/of onder de zonnebank. De avond werd afgesloten met een heerlijk etentje in Dranck en Spyslokael Boerenbont en daarna nog wat bankhangen in de Villa. Er schijnen wat opnames te circuleren van een hardloper met vreemde danspasjes waar ik het verder niet over ga hebben 🙂

De zondag na de Adventurerun kun je op twee manieren doorbrengen: Relaxt in en om het huis of lekker uitlopen. Andrea stelde voor om te gaan lopen in Hollum en Ballum. Ze wilde een speciaal drankje kopen wat alleen in Ballum te koop is, Nobel. We parkeerde de auto in Ballum en liepen 5KM richting het meest oostelijke punt van het eiland, de vuurtoren van Ameland. Geweldig mooi om te zien, zeker omdat ik hier nog nooit was geweest! Daarna over strand en door de duinpaden terug naar Ballum. Ook vandaag schitterend zonnig weer en mijn nieuwe Nike Tailwind bril kwam weer goed van pas. Over deze sportbril die ik voor Tuijn optiek mag testen zal ik binnenkort meer schrijven. Al lopend in de duinen van Ballum kom je zomaar opeens tweep @tondieloopt tegen, echt grappig!

.. maar helaas, aan alles komt een einde, ook aan een schitterend weekend. Anneke, Kim en Nienke namen de 14:30 boot en Andrea, Merit, Bas en ik vertrokken met de boot van 17:30 uur. Bas thuis in Amsterdam afgezet en daarna met Merit een lekker patatje gehaald, wij vonden dat dat wel een keer mocht 🙂 Wat was het een ongelooflijk leuk en gezellig weekend! Wat mij betreft tot volgend jaar! Dank aan alle vrijwilligers en organisatie van de AdventureRun en natuurlijk dank aan mijn lieve loopmaatjes in Villa Vloed!!!

Al mijn leuke foto’s vind je in mijn Flick-album
Hieronder de data van de wedstrijd en het uitlopen (12KM) op zondag

>