5e VUmc Gebouwenloop en de Tijd van je Leven Loop

Het komt bijna nooit voor.. een bericht op RR.nl van twee wedstrijden in 16 uur:

Vanochtend begon het met de 5e VUmc Gebouwenloop. Een bijzondere loop op een bijzondere lokatie. De start is op een buitenplaats van het VU Medisch Centrum in Amsterdam. Via de tuin loop je het gebouw in en loop je (een groot stuk) door de parkeergarage, de verwarmingskelders (pas op je hoofd.. want het plafond is laag), langs de keukens, door de trappenhuizen en door de smalle gangen om uiteindelijk weer bij de start uit de komen.

Miranda en Wouter (Michelle logeert bij opa en oma) waren mee als support. Bij de inschrijving nog een hoop bekenden gezien waaronder mijn buurvrouw Ellen (ze woont eigenlijk 4 blokken verder maar ik noem iedereen mijn buurvrouw) met haar vader en Ronaldo, een hardloper die ik via Hyves ken. Na even met hen gekletst te hebben keek ik naar de start van de kidsrun en 3 rolstoelers. Niet veel later liep ik de jarige Bjorn en de leukste ultrarunner Léonie tegen het lijf. Vlak daarna kwam Claudia aangelopen die alweer haar 4e VU loop zou gaan doen. Ook weer even bijgekletst met deze bloggers en daarna op naar buiten.



Start van de kidsrun / rolstoelenprestatierun

Geen zin in het gehuppel van de warming up. Even serieus wat inlopen. Bij de start wensten Claudia en ik elkaar nog even succes en daarna was het knallen geblazen. De koploper ging voor mijn gevoel niet zo heel hard weg en ik besloot even achter hem te blijven. Na een kilometer brak er een kopgroepje van 3 van hem los. Een snelle man nam de leiding en ik liep met een andere man achter hem aan.



Klaar voor de start!!
Foto: Léonie. Het filmpje op haar blog is ook een aanrader!

De temperatuur in van de loop was heel verschillend. Fris op de buitenstukken, warm in de gangen, heet in de kelders. Veel explosief werk. Sprinten in de lange gangen, afremmen voor de vele bochten, verstandig de trappen op en af nemen.


Start 1e heat: 5 en 10KM. Foto Auke Post


Bij de eerste trap haal ik mijn schaafwonden op mijn linkerhand open. Het bloedde een beetje.. die hand maar niet meer gebruiken bij de trappen. In het laatste stukje (op 4,5KM) was de ‘tribune’: een stuk gang waar “fans” en patiënten de lopers aanmoedigden. Bjorn stond op vele plekken te filmen, Miranda, Wouter en Léonie schreeuwden hun longen uit hun lijf.. dat hielp wel!


Een ‘capture’ uit één van Bjorn’s video: zie deze link, deze link en deze link

Na het verlaten van het ziekenhuis nam ik de laatste trap iets langzamer dan de man voor mij en hij liep een stukje op mij uit. Het tweede rondje ging iets langzamer.. niet zo gek.. ik vond het best pittig en liep zelfs bijna door een afzettingslint heen terwijl een vrijwilliger “naar rechts, naar rechts!!” schreeuwde. In het laatste stukje haalde ik wat van de laatste lopers in en ging op de finish af. De speaker riep iedereen om en maakte gelijk nog even reclame voor dit blog. 3e plek in de eerste heat! Een tijd van 41:30 .. niet mijn beste tijd op een 10KM maar ja, dit is niet te vergelijken met een wegwedstrijd. Uithijgen en felicitaties over en weer van de Nr. 1 en 2. Ik besloot, ondanks de kou en regen even te wachten om te kijken hoe Claudia het zou doen en ze kwam als eerste vrouw binnen! (Later zou blijken dat ze 2e overall is geworden, proficiat Claudia!)

Als snel wist ik dat mijn derde plek maar voor heel even was want tussen de snelle lopers van de 2e heat zag en sprak ik Sjoerd die absoluut sneller is dan ik. Daarna snel de douche opgezocht en fris en fruitig kon ik Bjorn, die inmiddels al door Léonie was versierd met slingers en ballonnen nog even succes wensen.



De jarige Bjorn (30) en altijd gekke Léonie

Ik heb nog even de start gezien, gefotografeerd en gefilmd waarna ik weer richting huis vertrok. Wouter heeft zijn best gedaan met aanmoedigen maar na een tijdje is hij het echt wel zat zijn papa’s hardloopellende.



Léonie in het startvak. Lol verzekerd

Mijn uiteindelijke eindstand is inmiddels bekend: Ben 7e overall geëindigd. Gezien het aantal deelnemende mannen (154) is het toch goed voor een top 5% klassering. Ben meer dan tevreden! Alles voor een goed doel en een leuke goodiesbag toe. Ik vraag mij af of er nog meer van dergelijke loopjes zijn. Tips? laat maar komen.

Zie ook deze film van de videodienst van het VUmc

…. maar… er gebeurde nog veel, heel veel meer vandaag

Normale mensen zouden dit als gestoord omschrijven: Eerst een 10KM wedstrijd knallen met een hardloopwedstrijd door een ziekenhuis en dan 12 uur later totaal 350KM rijden voor een loop van 17KM om 02:00 uur ‘s nachts.

Deze gestoorde runner vind het héél normaal 🙂
Na even twee uurtjes geslapen te hebben vertrok ik richting Steenwijk (in Overijssel, net voorbij Meppel). Bij Café de Rechter op de Markt, hartje centrum Steenwijk is de start van de Tijd van je Leven Loop.

In het café was het nog steeds erg druk. Vele bezoekers keken iet wat verbaasd naar al de afgetrainde hardlopers terwijl het zoveelste biertje naar binnen ging 🙂 De bovenverdieping van het café was ingericht al verkleedruimte en daar ontmoette ik Duathleet Erik, die al via mijn tweets op de hoogte was van mijn “where-abouts”. Monique kwam even later naar boven en bij het ophalen van mijn startnummer kwamen ook Pieter en Kees het café binnen. Tussen de deelnemers wat mannen met dezelfde Fortis Reflectievestjes die bij de VUmc gebouwenloop werden uitgedeeld. Grappig.. nog meer leuke gekken. Ook nog even gesproken met Frenk Wubben, één van de organisatoren. Jaren lang in Alphen a/d Rijn gewoond en oud-AAV’36 lid.. en dat is natuurlijk ook weer leuk! … maar genoeg gekletst, tijd om te lopen. Het bloggersteam van 4 was compleet maar… er was een duidelijke voorwaarde aan de bloggers: Kerstverlichting Verplicht! Nou.. daar was goed gehoor aan gegeven. ***zzzzwwihsss*** (metamorfose geluidje)



Hardlopende gekken in Steenwijk
Foto via de organisatie: Wegwerkers Start ’78


Bijna 02:00 uur.. verzamelen op het grote plein. Nog even uitleg van de run en de route (gelukkig hadden Kees en ik de route ook al in de Garmin geprogrammeerd) en daarna onder luid gebel (want schieten is verboden in Steenwijk) ging het hele zooitje op pad. Een lang sliert van hoofdlampjes (die we van de organisatie kregen) en fluo-vestjes was het resultaat.



Nog een laatste lampentest op de Markt

Langs de weg veel vrijwillgers en zelfs ook nog een beetje publiek! Met z’n viertjes liepen we vooraan een groepje van 20 man/vrouw met alleen de sterren van Steenwijk boven ons. Het lopen ging goed.. soms iets te snel en daarom hielden we af en toe en beetje in. Onder mijn rechtervoet voelde ik een blaar opkomen. De sokken die ik aan had, had ik al een tijd niet meer gedragen.. en dat doe ik ook niet meer 🙂 Even stoppen en mijn sok goed doen.. echt veel hielp het niet maar ach.. het lopen ging wel goed. Even een sprintje om weer bij de andere kerstbomen aan te sluiten.



Kerstverlichting on the move

Na de eerste helft maakten we een lus over het grote plein. Bekertje water en afscheid genomen van Monique. Zij ging verder voor de 11KM en de mannen vervolgden de weg van de 17KM. Nu moest het gas erop en nog wat lopers inhalen. Onderweg werd er druk gesproken over meisjes die *censuur* maar ook dames die *censuur*. Behalve deze diepgaande gesprekken was er ook tijd ingeruimd voor een cultureel aspect: Het brengen van liederen voor de weinige toeschouwers. Zo was het mooie en gevoelige “Want dat is Mooi Man” één van onze bijdragen om de nachtelijke stilte te doorbreken. De vele vrijwilligers werden regelmatig bedankt met een wave van 3 mannen waarbij de vrouwelijke vrijwilligers nog even extra in het zonnetje werden gezet door altijd hoffelijke Kees.

Na een zeer heftige negatieve split (voor de niet lopers: een tijd sneller in de tweede helft in vergelijking met de eerste helft van het parcours) keken Kees en ik regelmatig even om naar Pieter. “Gaat het Piet?” .. “Ja, maar het hoeft niet harder…” Diverse lopers werden ingehaald op weg naar de finish. Plots zag Pieter nog wat lopers voor ons in de laatste kilometer. Pieter: “die pakken we toch nog wel even?”… zooo, opeens ging de Turbo aan in Pieter.. RR zette alle zeilen bij en nu moest Kees zijn protesterende hamstrings eens flink laten werken. 500 meter voor de finish kwam er een wel heeeeeeel mooi meisje in een sexy grijs blousje, compleet met wijde hals met ons meelopen… maar, sportmannen zoals we zijn, lieten wij ons daar door niet afleiden.. het zou wel eens een val kunnen zijn van de concurrentie.. Mata Hari met een C cup, lang blond haar en op hoge hakken… nee, K-P-R liepen door!

In het centrum haakte Monique aan en weer compleet met z’n viertjes maakte we als laatste een wave naar de organisatie om daarna in het café te finishen! Na het inleveren van ons startnummer kregen we een consumptiebon en konden we lekker bijkomen. Heel leuk om te zien.. de ene helft van het cafe gezellige stamgasten en de andere helft bezweette hardlopers. Eindtijd: 17KM in 31:27 min, dat is 33,5km/u.. zo Haile, nu jij weer!



Frisse Monique met drie vieze mannen

Na het drankje vertrokken we naar boven om ons op te frissen. Helaas geen douche maar een washandje met een fles spa blauw werkt ook prima. Altijd leuk om te zien dat de meeste hardlopers toch gewoon een stelletje exhibitionisten zijn. Heel Steenwijk kon meegenieten door de grote ramen van het café… maar gelukkig lagen de meesten al op één oor. Nog een laatste drankje in de bar waarbij we een hardlopende dame even om hulp vroegen een foto van ons te schieten. Daarna vertrokken we ieder onze eigen richting. Pieter, die bij zijn ouders in Heerenveen sliep kon snel zijn bedje op zoeken. Monique was binnen 20 en Kees binnen 40 minuten weer thuis. Ik had, en dat vond ik best bizar, een hele lege A28 van Zwolle tot Apeldoorn en was om 05:00 (wintertijd) weer thuis. Nu maar hopen dat ik de stukken waar op snelheid gecontroleerd wordt goed heb gegokt 🙂

Samenvattend: De Tijd van je Leven Loop is een heel leuk evenement. Goed georganiseerd, veel vrijwilligers alleen het aantal toeschouwers.. tja, dat viel wat tegen :)) Volgend jaar, 31 oktober 2010 wordt deze loop weer opnieuw gehouden. Zet ‘m nu alvast in je agenda want 4 webloggers als kerstboom.. dat kunnen er makkelijk 20 worden!!



Een mooie impressie van ons loopfeestje!

O ja.. dan nog even dit.. bij vertrek uit het café merkte Monique dit ‘obertje’ op…. nu weet ik weer waarom we zo hyper waren…



Het bleef nog lang onrustig in Steenwijk…

Alle foto’s van vandaag, VUmc en Tijd van je Leven Loop vind je in mijn Flickr Album en voor wie het leuk vind: de GarminConnect Data

>