30KM door Groet en Schoorl

De Groet uit Schoorl Run, inmiddels alweer voor het 7e jaar dat ik daar na toe ga. Het is een mooie traditie, de dag ervoor daarnaartoe en na afloop nog even blijven plakken in dit mooie, lieve dorp in Noord Holland.

De klim het dorp Schoorl uit, de duinen in richting de Berenkuil – Bij de Bassie en Adriaan Rode Kruis caravan: rechts af

Zaterdagmiddag vertrok ik met Merit richting Schoorl en maakten we een tussenstop in Akersloot om daar te lunchen. Daarna kon ik Schoorl uitgebreid aan Merit laten zien aangezien ik het dorp inmiddels kan dromen. In het Jan van Scorel hotel ontmoette ik later Barbara Kerkhof die samen met auteur Miriam van Reijen de prestatie gaven van hun Hardloperskookboek. Een aanrader voor alle hardlopers die van lekker eten houden en dat op een verantwoorde, sportieve manier willen doen.

Dit is een kookboek voor lopers die zichzelf graag uitdagen en verbeteren. Die af en toe best een wijntje of een biertje willen drinken, maar die ook een fles bietensap soldaat durven maken als ze daar sneller van gaan lopen. Het hardloperskookboek biedt nieuwe wetenschappelijke inzichten in wat nu echt je prestaties bevordert. En alle broodjeaapverhalen krijg erbij om te lachen. Maar vooral is het een boek met originele recepten voor sporters, meestal verantwoord maar altijd lekker.

Het boek is o.a. te bestellen bij Bol.com voor € 22,50

Daarna nog even gesproken met coach Rob Veer over de wedstrijd. Ik zou zondag met Marek, beter bekend als @RunningVis de 30KM doen. Marek en ik hebben ongeveer dezelfde tijden dus het zou een mooie Rotterdam Marathon training voor ons beiden zijn… maar eerst ontspannen. Lekker eten met Nesrine, Robert, Andrea, Harm, Petra, Erik en Merit in de Viersprong vlak bij de bekende klimduin in Schoorl. Ondertussen was er wat natte sneeuw gevallen en er waren wat zorgen voor de dag erna. Zou het opvriezen en zou het glad worden?

Pasta time

Op zondagochtend was er weer een flink pak sneeuw gevallen maar gelukkig waren de wegen schoon. De Groet uit Schoorl run gaat in de duinen over fietspaden en die zouden schoongemaakt zijn en vrieskou of niet, ik ga in een korte tight maar vandaag met lange kousen. In de sporthal van Schoorl leuke ontmoetingen met gezellige tweeps, waaronder Hans en Peter en daarna maakte Marek en ik ons op voor onze 2:05 op de 30KM aanval.

Ready to Run: @IwannaRun78, @MartinvNoort, Ge, @mjvisser, Cor, @RunningVis, @TondieLoopt, @FlowerFairy79 en RR

En ook Erik en @Runnes kwamen er nog even bij 🙂

Samen met Nesrine liepen we naar het voorste startvak en nam ik nog even het tempo door met Marek. Weg op 4:15 en na 12KM versnellen naar 4:10 en dan de laatste 8KM 4:05. Nog even wachten en dan de start van 11:00 uur. 40 seconden later gingen we over de startmat en konden we tempo gaan maken terwijl Nesrine ons volgende. Zigzaggend liepen we onze tempo’s en Marek merkte al op: “wat loopt iedereen hard hier” Nu liepen we tussen veel halve marathonlopers maar ik vond ook dat er veel lopers zo tussen de 4:00 en 4:15 liepen.

De kilometers gingen eigenlijk wat te snel en ik merkte dat ik eigenlijk iets te veel had gegeten aan het ontbijt. Nesrine nam na 3KM wat gas terug en ik liep verder door Schoorl en Groet op weg naar de duinen. Bij 7KM omhoog richting ‘de berenkuil’. Ik nam het voortouw en loodste Marek langs alle lopers. “Zo doen de Kenianen het ook, omhoog met hetzelfde tempo” zei Marek… tja.. we gingen iets te snel nog steeds, 4:13 gemiddeld en Marek merkte al op dat we dit stuk straks op 22KM nog een keer zouden krijgen… en die moest dan op 4:05..

Aan mijn ademhaling merkte ik dat mijn vorm niet super was. Ik moest mijn best doen om Marek bij te houden die heel soepel liep en er regelmatig 1000’tjes uitstampte onder de 4:10. Na 14KM zei ik tegen Marek dat hij moest gaan. Ik kon zijn tempo van 4:08 niet meer bijhouden en voelde mijn benen zwaar worden. De drukte van de afgelopen weken (gekkenhuis/aankomende fusie bij JVC, de vele hardlooptrainingen, zelf trainingen geven en 20 van Alphen voorbereidingen) begon zijn tol te eisen. Ik ging terug naar een tempo van zo rond de 5:00 en werd aan alle kanten ingehaald door lopers die ik voorbij was gegaan. Een paar lopers herkende mij even vroegen wat er aan de hand was .. “sorry jongens, motortje is opgeblazen..”

Op 20KM, net voor het ‘afslagpunt’ van de halve marathon en 30KM kwam Nesrine mij voorbij. Ik haakte bij haar aan en zei dat ze goed liep. Zij zei, in haar heerlijke Libanese accent: “Kom op Ronald, loop je de 30 of sla je af bij 21KM?” … tja.. dat vroeg ik mij ook al de laatste 6KM af… oh.. ik wilde zo graag links afslaan en dan maar 1:35 lopen op de halve maar ik ben niet naar Schoorl gekomen om eerder uit te stappen… dus liep ik door, over de Oorsprongweg weer richting die kloteklim naar de Berenkuil.

Nog even een plasstop op 21KM en dan weer verder. Na de klim kwam er een keerpunt aan. Nesrine was al op de weg terug en zo ook andere lopers die mij voorbij waren gegaan. Nu was het klaar met het flierefluiten, 6KM een beetje aanklooien… ik moest weer tempo maken en wat lopers weer in gaan halen. Tempo’s gingen weer naar de 4:15 en ik kon weer genieten van het winterse, besneeuwde plaatje wat de Schoorlse Duinen heet. Nesrine was al uit mijn blikveld verdwenen, zij was ook aan het versnellen en zou een heel nette 2:14:40 lopen.

Schoorl 2013 – gezellig maar niet mijn beste wedstrijd

300 meter voor de finish zie ik Merit die bijna haar halve erop heeft zitten. Ik roep naar haar dat ze het goed doet en dat ze een prima tijd gaat neerzetten. Vlak voor de finish verwelkomt de speaker mij en roept wat leuke dingen over RunningRonald en na 2:16:07 zitten mijn 30KM erop. Nesrine komt op mij afgerend en is helemaal blij. Ze heeft super gelopen en heeft eigenlijk geen last van haar knie. Helemaal joepie probeert ze mij op te vrolijken omdat ik baal van mijn mislukte 30KM. Merit komt inmiddels ook binnen en baalt net zoveel als ik. Ook zij was te snel van start gegaan en kon het tempo niet vasthouden. Marek daarentegen had super gelopen. Hij kon de versnelling goed aan en noteerde een eindtijd van 2:05:15 … als ik bij ‘m was gebleven had ik mijn PR met 1 seconde verbeterd…

Het zat er niet niet in Schoorl… alles moet meezitten op zo’n dag en met zo’n pittig parcours. Volgende keer gaat het wat weer beter want zoals mijn coach Rob al naar mij twitterde: “Eén dode zwaluw maakt nog geen herfst. No worries mate!” Dank voor je vertrouwen Rob maar ook alle andere die via twitter en facebook hebben gereageerd.



>