Zwerflopen in omgeving Arnhem
De marathon van Leiden komt er weer aan. Tijd voor wat lange duurlopen als voorbereiding voor de 42,2KM door mijn trainingsgebied. Bekende plekjes dus dan is het leuker om mijn 32KM trainingen door onbekend gebied te doen, iets wat ik zwerflopen noem.
Eindstation van de duurlopen zou Arnhem worden. Een rechte lijn vanuit 026 naar Utrecht zou een start bij het tankstation van Veenendaal betekenen. Vandaar loopt er een route parallel aan de spoorlijn maar om nou mijn auto een nacht bij een tankstation achter te laten vind ik ook niet echt een prettig idee. Daarbij was het eerste stuk langs de spoorlijn ook niet echt boeiend.
Deze zou ik kunnen volgen naar Arnhem maar het is natuurlijk leuker om via het bos verder te lopen en zo kwam ik uit bij de spoorlijn richting Arnhem. Hier twijfelde ik even of ik voor de spoorlijn moest blijven of over het spoor zou moeten gaan. Dan brengt de app van afstandmeten.nl uitkomst. De route had ik gemaakt op hun website en in de app kun je dan de route zien en jouw gps positie. De route ging verder voor de spoorlijn over een ruiterpad.. dat was even bikkelen tot aan Wolfheze. Hier weer verder ging het spoor en zo kwam ik plotseling op het Gerard Nijboerpad, een mooie verrassing. Verder richting Oosterbeek, daar de spoorlijn over richting Arnhem. Uiteindelijk kwam ik uit bij het station van Arnhem en was het weer bekend gebied. In de buurt van Merit maakte in de 32km vol en zo werd deze mooie 32km door een mooi bosrijk gebied voltooid.
Een weekje later was het opnieuw tijd voor een 32KM loop en deze keer zou het een van A naar A loop worden. Startpunt werd het station van Apeldoorn want de bedoeling was om over de Hoge Veluwe te lopen. Vrijdagavond vanuit het werk gelijk doorgereden naar de stad van de Midwintermarathon. Door de drukte op de weg kwam ik pas tegen 19:00 hier aan en reed door naar een parkeerplek net buiten het centrum. Op Google maps had ik een bejaardenthuis aan de Reigersweg gevonden met genoeg parkeerplekken. Gratis en veilig parkeren dus 🙂 Rugzak met waterzak om, wat fruitrepen erin en voor de zekerheid een hoofdlamp en reflectie-armband mee in de SPIbelt.
Anderhalf uur na mijn vertrek kwam ik aan in het stiltegebied van “Steinhul Groenhouwe” en begon het bosrijke gedeelte wat overging in Park de Hoge Veluwe. Na een kilometer of 14 gaf de route in mijn Garmin aan dat ik niet langer het fietspad moest volgen maar de onverharde paden op moest gaan… twijfel.. wat te doen. Het zou nu snel donker worden en bospaden kloppen niet altijd op afstandmeten.nl. Uiteindelijk toch maar voor de onverharde wegen gekozen en na een kilometer of twee klopte het zandpad niet meer met mijn Garmin… nou ja, dan maar een soort in de richting van het zwarte lijntje op mijn Garmin lopen om niet te veel af te wijken van de route. Inmiddels was al 21:30 uur en flink donker. Het pad werd versperd door zeker 8 schotse hooglanders.. oeff.. heel rustig wandelde ik er voorbij om daarna weer te versnellen. Mijn hoofdlamp had ik al opgezet want echt duidelijk was het zandpad niet meer te zien.
Ik kreeg ook echt het idee dat ik aan het verdwalen was want het lijntje op mijn Garmin leek ‘bevroren’ te zijn, ik kwam maar niet dichterbij mijn geplande route. De afstandmeten app werkte ook niet meer, geen internetbereik waar ik mij nu bevond.. Even kreeg ik visioenen van overnachten op de Veluwe of uitkomen ergens totaal aan de verkeerde kant van park de Hoge Veluwe. Tot overmaat van ramp begon het ook nog flink te flitsen en zat ik te wachten op de donder… die bleef gelukkig uit.. Mijn tempo ging omhoog, ik moest dit park uit.. eindelijk.. een verhard pad.. die blijf ik volgen.. niet meer de zandpaden op.. nu was het tempo maken tot ik weer ANWB paddenstoelen zag. En ja.. daar stond zo’n witte wegwijzer maar he, geen Arnhem op de borden. Pfff.. gelukkig was de 3G verbinding weer hersteld dus kon ik op mijn iPhone zien welke kant ik op moest. Mijn gevoel zei dat Velp en Rozendaal wel goed zouden zijn… en inderdaad. Over het fietspad richting Rozendaal. Ook hier was de hoofdlamp hard nodig, het was aarde donker op de fietspaden behalve bij weer een onweersflits. Na 30KM en bijna 3 uur lopen kwam ik weer aan in de bewoonde wereld en liep spontaan ergens helemaal fout een woonwijk van Rozendaal in waar ik ook niet meer uitkwam.
Leiden zal geen sub 3 poging worden maar gewoon lekker lopen, ik geloof dat ik er nu wel klaar voor ben… meer dan op 18 maart jl.
ps: voor wie het nog niet had meegekregen:
Op 18 maart had ik geen fijne dag op de zaak en dan ga ik een flink stuk lopen maar dat werd uiteindelijk mijn zelfgemaakte Tegelmarathon van Alphen aan den Rijn. 42,2KM lang, gewoon op een dinsdagavond, totaal onvoorbereid. Echt slim was het niet en na 35KM had ik er eigenlijk al geen zin meer in. De laatste 2KM meer gewandeld dan hardgelopen maar ach.. soms doe je wel eens bijzondere dingen: Lees meer hierover in mijn facebook-bericht:
De tegelmarathon van Alphen aan den Rijn, bij voorkeur geen enkele straat 2 x
John
Prima duurlopen in de voorbereiding op de Leiden marathon lijkt me. Alleen dat zwerven in een vreemde omgeving, dat laat ik graag aan anderen over 😉
Veel plezier in Leiden.