Weblogloop Zeeland 2010

Vandaag de lang verwachte weblogloop in Zeeland. Net als vorig jaar georganiseerd door de bekendste blogster van Zeeland, Jacqueline, beter bekend als Curly.

De dag begon vroeg: 07:30 uur verzamelpunt McDonalds Bodegraven waar Gert en Marco bij mij zouden instappen maar tot ieders verrassing was John, de hardelopende boer, toch ook op komen dagen. John kampte met een kuitblessure maar wilde natuurlijk dit bloggerfeestje niet missen. Met z’n vieren op pad richting Zeeland en dat is altijd grote pret. Tranen van het lachen dat ik al voordat we in Middelburg aankwamen. Daar nog even op zoek naar een pinautomaat maar na twee pogingen gaven we het maar op en reden naar naar Casa Curly. Daar konden we aan de koffie en natuurlijk de Zeeuwse bolussen. Niet veel later gingen we op pad: Curly, Ilonka, Gert, John, Maurice (die clubmaatje John had meegenomen), Tiny, RunningHans, Marco en ik. We parkeerden 2 van de 5 auto’s in Zoutelande, de finish van de kustmarathon om daarna met 3 auto verder te rijden naar Vrouwenpolder, het 20KM punt van de marathon. De training van vandaag zou dus over de laatste 22km gaan, het zwaarste gedeelte van deze bikkelmarathon.

Bloggers & nieuwe vrienden in Vrouwenpolder

In Vrouwenpolder sloten Dian, Marcel, Ton en Marlon van AVS90 uit Standaardbuiten bij ons aan en zo gingen we op pad.. en ja, gelijk had mulle zand op want er moest natuurlijk ook nog flink getraind worden vandaag!

Op het strand bij Vrouwenkerken liepen we richting Oostkappelle. Gids Curly vertelde dat dit het langste stuk strand van ong. 7KM was wat in de marathon zit. Het was een mooi gezicht. Iedereen in een wit shirtje en menig standbezoeker keek ons na. Waarschijnlijk omdat we met zo’n grote groep waren wat we waren niet echt uniek als hardlopers. Vele mannen en vrouwen waren vandaag aan het trainen dus de hoi’s en hallo’s werden regelmatig uitgewisseld.

Kustmarathonrunners op het strand van Vrouwenpolder

In Oostkapelle even een kleine tussenstop voor een drankje en en plasje waarbij Rik een heel mooi vervoermiddel heeft gevonden voor zijn volgende swin-run-swim wedstrijdje

Op naar Engeland zou ik zeggen

Na het strand van Vrouwenpolder gingen we door de duinen van Oostkapelle richting Domburg. Hier kwam toch wel naar voren dat de kustmarathon een pittige is. Door de duinen waren het best wel aardige klimmetjes en afdalingen waarbij de paden soms niet echt lekker vlak waren. Opletten waar je je voeten neerzet dus. RunningHans vertelde dat dit ook een van de onderdelen van de kustmarathon is, alsmede de diverse trappen. Eén van de trappen zagen we al ver aankomen.

Door de duinen op pad naar Domburg

Bij de vuurtoren van Domburg zit een mooi uitkijkpunt waar je, tijdens de marathon ook op moet klimmen. Een mooie plek voor Maurice, die als exclusieve fotograaf en verzorger voor ons uitreed. Helemaal Top! Na Domburg was het weer klimmen en dalen en op de Zeedijk naar Westkapelle voelde we de wind goed. Hier kreeg ik nog meer respect voor de bikkels van de Kustmarathon 2009 die hier letterlijk van de dijk werden afgeblazen.

Tussenstop in Domburg

Onderweg lekker lopen kletsen met bijna iedereen. Onze topper Rik liep regelmatig met een stevig tempo vooruit om daarna weer te komen bezemen. Twee keer liep ik met hem mee om weer even het snelle tempo gevoel te krijgen. Toch zal ik de kustmarathon op 2 oktober niet voor een tijd gaan lopen. Een PR daar behalen is onmogelijk en als ik die zaterdag daar loop ben ik net een weekje terug van de 30KM Lidingoloppet cross in Zweden. Daarbij wil ik ook nog niet mijn knie een volledige marathon op een (heel) snel tempo belasten. De Kustmarathon wordt dus genieten… ja, ook als het weer net zo hard gaat waaien als vorig jaar.

Mooi treintje bloggers langs de Zeeuwse kust

In Westkapelle staan een M4 Shermantank van de geallieerden waar we volgens Curly even een klap op moesten geven. Ok, prima, maar erop klimmen mag toch ook wel? Beetje apart toen een klein Duits ventje er ook op klom en zei: “papa, Guck mal, ich bin auf der Panzer” … ja, dat zei je opa vast ook 🙂

Es ist kein Panzer...

Wat een ding..

Het laatste stukje van 3KM richting Zoutelande. Ik liep lekker verder met Marco maar het groepje waaierde een beetje uit en toen kwamen we bij een kruising uit en wisten niet meer waar we naar toe moesten. Ja, ons gevoel zei gewoon rechtdoor maar we wisten dat er ook nog een stukje strand op het laaste stukje zat. Na wat twijfelwerk klom Marco bij een trap omhoog, over de duinen en spotte daar het groepje van Curly. Nog even aanzetten over het strand tussen de vele palen (de stormbrekers) door. In Zoutelande is het beroemde monument van de Kustmarathon waar de snelste dame en heer een tegeltje krijgen. Rik en Ilonka zaten even te bepalen waar en wanneer hun tegeltje daar zou komen te liggen. Goed plan wat ik geloof in dit supersnelle stel!

De tegeltjes van de Kustmarathon winnaars

Nog even een klein stukje over de dijk en daarna linksom de winkelstraat indraaien van Zoutelande. Hier gaan we finishen op zaterdag 2 oktober. Het publiek schreeuwt je toe en ik kan nu al genieten van hoe het zal zijn op die dag. Na 23,2km en 2:10 uur waren we aan het einde gekomen van deze training. Een TOP loop. Geweldig om te zien waar je straks gaat lopen. Een uitstekende voorbereiding die door Curly goed georganiseerd werd want ze had ook nog een doucheruimte geregeld. Al die verschillende plekken in Zeeland werden mij soms een beetje te veel. Nadat we ingestapt waren in Zoutelande en terugreden naar Vrouwenpolder vroeg ik: wat doen we nu hier, gaan we hier douchen? Nee, zei Rik, hier zijn we gestart.. weet je nog?? ohh.. ja, en waar gaan we douchen dan? Dat was weer in Oostkappelle… en Middelburg dan? oh.. daar gaan we eten… ja, ik snap hem!!

Na een heerlijke douche waar natuurlijk weer diverse dingen qua maat met elkaar werden vergeleken was het tijd voor een lekker hapje. Net als vorig jaar had Curly een tafel gereserveerd bij Cheerz op de Markt in Middelburg waar we even lekker konden nakletsen over de leuke dag. Zo rond de klok van 5 uur haddden sommige er al een halve dag op zitten en was het tijd om weer afscheid te nemen van iedereen en weer richting thuis te rijden. Speciale dank voor Curly voor het regelen van deze supertraining en alle loopvriendjes en vriendinnetjes dank voor deze onvergetelijke dag. Tot 2 oktober bij de mooiste en zwaarste marathon van Nederland!

Bijna alle foto’s in deze blogpost zijn genomen door Maurice. Zie hier al zijn foto’s van vandaag te zien

En bekijk ook zeker even het filmpje gemaakt door John




23,2KM, looptijd 2:20 uur, totale tijd 2:30 uur, gemid. tempo: 5:36min/km (10,7km/u), gemid. hartslag: 144 bpm, 1150Kcal


>