Safari Joggen op de Veluwe

In Zweden, tijdens de Lidingöloppet maakte ik kennis met Barabara Kerkhof, journaliste, fotografe, schrijfster én hardloopster. Sindsdien proberen we een duoloop te plannen maar of één of andere manier komt het er maar niet van.

Nu ik, tijdens onze vakantie, zo dicht bij haar woonplaats verblijf twitterde ze zal dat dit het deze week toch wel zou moeten lukken om samen te lopen en ze stelde voor om te gaan safari joggen… Nu heb ik al in best veel verschillende omgevingen gelopen maar op safari met je hardloopschoenen.. nee, dat kende ik nog niet. Na wat heen en weer gemail met de organisatie bleek op de dagen dat ik wilde lopen (woensdag of donderdag) geen loop te zijn, wel op dinsdag of in het weekend. Nu was lopen op mijn verjaardag (dinsdag) niet een goed plan en in het weekend zou ik al weg zijn hier. Ik stelde als tegenbod voor dat ik wel wat lopers extra kon regelen en of het dan wel door zou kunnen gaan op woensdag.

afbeelding: www.safari-joggen.nl

De organisatie zou in ieder geval voor ons (Barbara, haar man Dick en mij) een gids regelen en na een oproepje op twitter meldde Barry en Raoul (die ik al kende van de Midwinter-parcoursverkenning 2010) zich aan om mee te lopen. Gezellig!

De organisatie waarschuwde wel voor teken tijdens de loop, een lange tight werd aanbevolen maar die had ik niet bij mij en fluo-kleuren leken mij ook niet echt handig dus in zwarte outfit ging ik op weg naar de receptie van het vakantiepark waar Raoul mij op zou pikken. Samen reden we op weg richting het ontmoetingspunt in Arnhem en konden ff bijkletsen, o.a. over zijn bijzondere roparun van Raoul waarbij hij, als hij niet liep, aan het fietsen was… dat is nog eens een echte roparunbikkel!

Bij het ontmoetingspunt ontmoetten wij Barry die druk aan het trainen is voor zijn eerste marathon (Rotterdam). Altijd leuk om te zien dat hardlopers sociale mensen zijn en al snel waren we over van alles aan het kletsen. Daarna arriveerden onze twee (!) gids van vanavond, Rob en Jurgen, compleet met kleine verrekijkers en kwam ook Barbara aanrijden, Dick was op het laatste moment helaas verhinderd. Na een hartelijke begroeting van Bar konden we op pad en reden we naar een ingang van Natuurpark de Veluwezoom.

safari joggers gereed voor aktie

In snelle pas brachten onze twee gidsen, gekleed in safari-groene shirtjes naar de plekken waar we wild zouden gaan zien. Onderweg zaten we al te dollen met Rob en Jurgen dan als we geen beesten zouden zien we dit wel gaan verrekenen in de prijs 🙂 Als snel gingen we de brede bospaden af en zochten de smalle sporen op. Rob merkte al wel op dat we echt niet zo veel moesten kletsen als we wild wilden gaan zien. Barbara en ik hadden al snel besloten een nieuwe loop samen te plannen want van bijkletsen kwam niet zoveel… en om nou de hele weg te gaan fluisteren …

De eerste herten werden al snel gesignaleerd. Een grote groep (roedel toch?) waarvan een met een indrukwekkend gewei. De herten hielden ons duidelijk in de gaten en liepen steeds verder weg als wij dichterbij kwamen. Rob en Jurgen brachten ons op plekken die je zelf niet zo snel zou opzoeken in een natuurgebied en werden we getrakteerd op een aantal zwijnen en schotse hooglanders.

Als je goed kijkt...

Foto’s maken van het wild is zonder professionele camera/lenzen niet te doen. Hierboven een ingezoomde foto met mijn iPhone op wat wild (hooglanders als ik mij niet vergis… maar ja, ben ook niet echt een Midas Dekker). De loop werd afgewisseld met het joggen langs open heideveld en dichtbegroeide bospaden. Hier waarschuwde Jurgen dat we moeten oppassen: “dit is echt een tekenpad” … plots kreeg iedereen spontaan kriebel en had Jurgen al een exemplaar van zo’n vervelende parasiet te pakken tussen zijn vingers. Barbara twijfelde ook even maar het was gelukkig geen teek op haar been. De loop ging verder en we liepen naar een ander gedeelte van de Veluwezoom waar stukken weiland ‘teruggegeven’ waren aan de natuur. Regelmatig stopte we even met lopen om om ons heen te kijken. Het werd wel wat lastig nu de schemering kwam opzetten.

Safari Joggen Gids Jurgen geeft uitleg over het wild op de heide aan Barbara

Bijna aan het einde van de loop kregen we nog een mooi toetje. Een das kwam op een paar meter voor ons langs gerend. Dit was wel heel bijzonder. Dassen komen niet zo veel meer voor op de Veluwe en zelfs onze gidsen hadden nog niet eerder een das gespot. Na ruim 15km door soms pittig terrein te hebben hardgelopen kwamen we weer aan bij de auto’s en konden we nog even nakletsen over het safari joggen. Een mooi ‘verjaardagskado’tje’. Lopen in goed gezelschap en dan ook nog mooie natuur zien. Dank aan Rob en Jurgen voor het gidswerk en dat zij toch nog een ‘gaatje’ in hun drukke agenda konden maken. Raoul, Barry en Barbara, dank voor jullie gezelschap… en Bar, die duo/bijkletsloop gaan we goedmaken… dan laat ik jou de ‘wildlife’ zien van Alphen en omstreken… maar veel verder dan een paar koeien en schapen komen we niet ben ik bang 🙂



>