Lopen met begeleiding

Running Crash Smash Dummie Eugène schreef gisteren over zijn fietsende haas, vandaag had ik ook fietsende begeleiding. Michelle had ik al een tijdje terug beloofd dat ze mee mocht fietsen als ik ging hardlopen


Met Michelle op pad
Met Michelle op pad

De mensen die mij kennen weten dat ik aardig kan kletsen maar er zijn er bij die dat nog véél beter kunnen… één daarvan is mijn dochter Michelle, 7 jaar oud. Onderweg stond haar mondje niet stil en ook toen ze mijn rek- en strekoefeningen meedeed kletste ze honderduit. Een paar stukjes uit dit korte loopje van 35 minuten:

-“oh.. op vakantie hebben we geen TV in onze tent?… nee, natuurlijk niet, die is niet zo hi-tech
-“hoor ik nou krekels? Is best een moeilijk leven hoor als je een krekel bent… je bent zo klein dat niemand je ziet. Voor je het weet rijdt er een auto over je heen”
-“nou, het is best knap hoor pap, dat je zo goed kunt hardlopen, je bent al oud.. nou ja, niet zo heel oud, maar toch”
-“praat ik te veel? Ik wil best wel wat minder praten hoor….”
-“Mooi he, die zonsondergang?”

Na het loopje ben ik ook ingewijd in de wereld van Harry Potter.. maar ik heb nog steeds geen idee hoe het zit met de SVP lijst, waterspuwende leeuwen, Voldemort en weet ik veel wat nog meer

Morgen mag ik weer een rustig doorloopje in mijn eentje doen 🙂

>