Augustus, de maand waarin de leukste training van/in Zeeland plaatsvindt. Al sinds 2009 komen er hardlopers in Zeeland bij elkaar om te trainen voor de Kustmarathon of een andere marathon of misschien gewoon voor de lol. Jacqueline, beter bekend als Curly, organiseert al sinds die tijd deze training. Ooit begonnen met een klein clubje, inmiddels hebben we al een bus nodig om iedereen te vervoeren.
Het was groen in Zeeland!
Hoe werkt het? Op een zondagochtend in augustus komen we bij elkaar in Zoutelande, de finish van de Kustmarathon en stappen dan in de bus en rijden 21KM van het parcours terug tot we aankomen in Vrouwenpolder. Hier, als je net de eerste 21 ‘makkelijke’ kilometers van de Kustmarathon hebt gelopen, grotendeels over de Oosterscheldekering (9KM), mag je het mooie 2e stuk van de marathon lopen: Strand, duinen, heuvels, trappen, bossen en zelf een tank: je gaat het allemaal tegenkomen op weg naar de finish.
Op weg naar Zeeland kregen we al een bak regen te verwerken en de weersverwachting voor die dag zag er niet zo best uit. Behalve regen zou het ook flink gaan waaien en natuurlijk zouden we die vol tegen hebben.Mijn lief was niet helemaal fit, weinig getraind de afgelopen weken dus ze besloot de route mee te fietsen.. achteraf was dat niet zo’n best idee.
Altijd gezellig met Johnnie!
Elk jaar hebben we een kleurthema, de kleur groen hadden we nog niet gehad en zo vetrok er een groen “loopleger” vanaf Zoutelande naar de start in Vrouwenpolder. Bekende gezichten zoals Tiny, die (net als ik) alle 8 edities van deze Zeeuwse trainingsloop heeft meegelopen. Ook Hans van Klaveren was er weer bij, met een behoorlijk clubje van zijn atletiek-vereniging achter hem aan. Hardlopende Boer John was weer met zijn camera aanwezig en samen schoten we nog wat plaatjes bij de start (de gebruikelijke groepsfoto) waarna we het strand op gingen.
De fietsers wilde nog mee over dit stuks van 7KM maar dit was echt te pittig met het mulle zand en de harde wind. Doordat het zo waaide is het videomateriaal niet echt voorzien van hoorbaar stemgeluid 🙂
Weer een superverzorging door Fabje en Günter
Op het strand liep ik nog wat samen met John en Frank en kletste wat hier en daar maar nadat we het zeezand achter ons lieten liep ik alleen door de bossen en over de duinpaden richting Domburg. Hier wachtte de verfissingpost van het Duits/Zeeuwse echtpaar Fabje en Gunter Giesse. Echt super: even bijkomen met een drankje en een hapje, beetje babbelen en dan weer verder lopen.
Gezellige mensen in Zeeland! John, Günter en Fabiola
Merit had het zwaar op de fiets en ik vroeg aan haar of het wel wijs was om door te fietsen. Misschien beter om de fiets achter in de bus van Gunter te zetten? maar nee, ze wilde mee, ondanks de wind..
Na Domburg volgende de eerste trappen in het parcours en daarna het open stuk over de dijk richting Westkappele (de plek waar een Amerikaanse M4A4 Sherman tank uit WO-II staat). Hier op de dijk was het afzien. De wind vol tegen zonder enige beschutting. Mijn lief, die onderaan de dijk meefietste kon mij nauwelijks bijhouden terwijl ik tegen de wind in aan het beuken was. Bij de tank stopte ik even, twijfelde nog om terug te lopen en te gaan ‘bezemen’ maar de gedachte om nogmaals tegen de wind in te lopen was niet echt aantrekkelijk 🙂
Voor Merit was het afzien op de fiets!
Nog even verder lopen, we zijn nu bijna op de ‘hoek’ van Walcheren en draaien nu links om ‘naar beneden’ richting Zoutelande. De wind hadden we dan een beetje in de zij, dat was beter lopen. In deze laatste kilometers van de Kustmarathon moet je weer een hoop trappen nemen, wat echt een uitdaging is als je de volledige 42,2KM aan het lopen bent. Het venijn zit dus hier letterlijk in de de staart.
Het laatste stukje gaat over het strand van Zoutelande, de houten planken zijn een uitkomst om overheen te lopen maar voor dat ik het strand verliet wilde ik nog wel even tussen de karakteristieke golfbrekers door. Bij de trappen het strand af stond mijn lief weer met haar fiets. Zo te zien was ze blij dat ze het eindpunt gehaald had. (ik ook trouwens 🙂
Wat een drukte moet deze meeuw gedacht hebben!
Nog even het laatste stukje over de dijk en natuurlijk even zwaaien naar Rik en Ilonka, het enige echtpaar toe nu toe die samen de kustmarathon heeft gewonnen en dus een tegeltje hebben liggen bij het Kustmarathon standbeeld op de ‘walk of fame’ die ernaast ligt.
In de Langstraat kwam ik weer over de finish en na even gewacht te hebben waren alle lopers binnen! Een geslaagde training waarbij het deze keer wel afzien was door de regen en de wind maar he, dat hoort bij de Kustmarthon. Alle weertypes hebben we al een keer meegemaakt.. nou ja, behalve sneeuw dan 🙂
Tegen de wind in op de dijk richting Westkapelle
De lopers konden zich weer opfrissen bij minicamping Boogaart om daarna fris aan tafel te gaan bij het pannenkoekenrestaurant Bram in Zoutelande. Heerlijk gegeten en nog even na gekletst met alle lopers en plannen gemaakt voor de 9e editie. De kleur roze hebben we ook nog niet gehad.. dat wordt een dolle boel volgend jaar!
Voor mij was het een goede training voor de marathon van Eindhoven op 9 oktober. Nu nog even wat lange duurlopen inplannen en dan kan/mag ik met (loop)maatje Anneke, haar man en natuurlijk mijn lief naar 040 om daar mijn 40e marathon te gaan lopen. Hopelijk dan minder wind
Allemaal weer gezond gefinisht!
Curly, voor de 9e keer, weer enorm bedankt voor de Zeeuwse gastvrijheid en de organisatie. Volgend jaar ben ik uiteraard weer van de partij! En natuurlijk ook Fabje en Gunter, veel dank voor jullie verzorging onderweg! Zeeland is geweldig!
