RunningRonald.nl

Op zaterdag vertrokken we uit St. Just Luzac richting het Noorden: volgende stop: Normandië, de streek Calvados in Basse-Normandië om precies te zijn. De reis richting redelijk soepeltjes. De doorgaande route liep dwars door een dorp met wat stoplichten wat een file van 10KM veroorzaakte in beide richtingen. Gek genoeg was het op deze zwarte zaterdag drukker richting het zuiden dus even na 16:00 uur kwamen we aan in de omgeving van Martainville, Calvados. Het eerste was op viel is dat we echt in the middle of nowhere waren aangekomen. Dit dorpje ligt zo’n 20KM ten zuiden van Caen, de belangrijkste stad in de omgeving. Het was dus ook even zoeken naar het huisje want huisnummers doen ze hier niet aan.

Gite in Calvados

In mijn beste Frans ging ik de weg vragen en de dame had al snel in de gaten dat we voor het privéhuisje, ook wel een “Gite” genoemd van Mr. LeFranc. Het huisje is ingericht met een complete keuken, badkamer met massagedouche, 2 slaapkamers, tv en een prive zwembad… één ding ontbreekt: internetverbinding… sterker nog, het is hier zo heuvelachtig en doordat het huisje in een dal ligt hebben we totaal geen telefoonontvangst en daardoor dus ook geen 3G, mobiel internet… dat wordt nog een beproeving voor mij!
Die avond maar een gelijk een half uurtje gelopen en zolang ik op een hoger gelegen stuk liep had ik weer ontvangst 🙂 zo kon ik toch nog een beetje twitteren/facebooken/emailbinnen halen.

Paniek!

Op zondag vertrokken we richting de kust en bezochten we de Amerikaanse begraafplaats in Colleville sur mer, dat was zeer indrukwekkend, al die witte gedenktekens op symtische afstand. Vanaf de begraafplaatst loopt er een pad naar het stand, Omaha beach waar vele soldaten het leven lieten op D-day, 6 juni 1944. Daarna een bezoek aan een van de vele musea hier langst de kust. Deze was in Arramance, een kustplaatst waar de geallierden na de invasie een enorme kunstmatige haven hebben gebouwd.

De Amerikaanse begraafplaats in Colleville sur Mer

Kilometers verlaten gebied

Maandag was een rustdagje en hebben we een enorme supermarkt in Failese bezocht en ‘s middags ben ik een lange duurloop gaan doen. Van te voren had ik twee routes in mijn Garmin gezet. Deze bleken niet helemaal te kloppen. Ik had was onverharde paden gekozen die er niet meer bestonden of waren afgesloten. Dan maar een beetje op gevoel en de borden lopen wat ook niet echt de oplossing was. Mijn telefoon met Google Maps en de af en toe werkende 3G verbindingen brachten mij uiteindelijk naar het ‘gemeentehuis’ van dit dorpje.

Zelfs het stadhuis is verlaten

Haal mij weg hier!

Een klein hondje kwam op mijn afgelopen en hij keek mij echt zo aan met een blik: “haal mij alsjeblieft weg hier… het is hier zo stil en verlaten dan ik niet eens meer weet hoe ik moet blaffen” Nu moet ik ook zeggen dat ik gedurende de 18KM die ik gelopen heb welgeteld 3 automobilisten en één man die in zijn tuin bezig was ben tegengkomen. De tuinman schrok nog even van mijn ‘selftimer actie’. Ik had mijn telefoon neergelegd om een actiefoto te maken maar de piepjes van de zelfontspanner deden de man blijkbaar denken aan een geplaatst bom met timer.. niet echt een slimme actie een een streek die in 1944 letterlijk kapot geschoten is.

Eén hardloper in heel Calvados…

Dinsdag ben ik met Wouter de hele dag op stap geweest naar de Normandische kust. We hebben er echt een D-Day dagje van gemaakt en hebben volgens mij wel de highlights gezien van de geallieerden invasie, nu 68 jaar geleden. Zo bezochten we St. Mere Eglise, bekend van de parachutist aan de kerk. Daarna La Point du Hoc, één van de meest lastige punten aan de kust waar de Amerikaanse Rangers omhoog moesten klimmen vanaf sector Omaha beach.

De paratroper (John Steele) aan de kerk in St. Mere Eglise

Wouter en RR bij de Duitse batterij in Longues sur Mer

De Duitse begraafplaats in La Cambe was de volgende bestemming, ruim 21.000 Duitse soldaten liggen daar begraven, veel meer dan de ruim 9000 op de veel grotere begraafplaats die we zondag bezochten. Na een lunch in de havenplaats Port en Bassin en het bekijken van wat opgedoken tanks en ander oorlogmaterialen gingen we naar Longues sur Mer om de Duitse batterij te bekijken, de gevreesde geschutskoepels. Als laatste bezochte we de beroemde Pegasusbrug in Benouville en het museum van de 6e Britse Airborne divisie. De Pegasusbrug was de eerste verovering van de geallieerde die moest worden veiliggesteld ivm transport naar de 5 invasiestranden: Sword, Juno, Gold, Omaha en Utah.

De (nieuwe) Pegasusbrug – hij ging net open

Woensdag zijn we alweer richting Nederland vertrokken in plaats van de geplande zaterdag. We vonden het niet nodig om nog 3 dagen langer hier te blijven. Zoek je ultieme rust en wil je van van iedereen verlaten zijn en geen telefoon of mobiel internet ontvangst te hebben, ga dan zeker naar Martainville, Calvados, Basse Normadië…
Het was een leuke vakantie en mijn verjaardag vier ik toch liever gewoon in Nederland 🙂

zonder woorden..