Het keerpunt in de blessure?

De AAV’36 training van gisteren heb ik overgeslagen. In plaats daarvan ben ik maandag gedaan, de andere trainingsdag van de Roadrunners 1. Ik wist al dat er een heuveltraning op het programma stond en inspanningen buiten de baan vind ik altijd erg leuk om te doen. Trainer Ruud nam ons mee naar de hefbrug in Alphen waarbij naast het hoofdkantoor van Zeeman een redelijk oplopend (spoor)viaduct is. Het was een klein groepje, ik gok een man of 8, geen dames deze keer.

Na het inlopen was het tijd voor wat loopcoördinatie en daarna de kern. Heuvel op en af waarbij downhill best wel door mocht worden gelopen. Niels en Alwin gingen er gelijk heel snel vandoor en ik wilde wel eens weten wat mijn knie daarvan zou vinden. Na eerst wat voorzichtig aan te zetten voelde de knie goed aan en besloot bij de volgende serie eens die bloedsnelle Niels bij te houden. Eén van de opdrachten was 200 meter naar beneden, dribbelend de bocht om en dan weer aanzetten voor 200 meter vlak en dat 3 x herhalen. De gemiddelde snelheid liep op tot 22 km/u met een max van 26 km/u en ik wist zeker dat Niels aan het einde van die serie nog even zou versnellen… en dat deed hij, volgens mij liep hij 30km/u… diep respect!

Snelle rondjes!

Gisteravond was ik in Hilversum bij Richard Beelen, fysiotherapeut manueel therapeut en acupuncturist niet alleen verbonden aan Fysio-Team Hilversum maar ook aan het Looplab van La Foot. Richard, zelf hardloper en running adviseur is, in mijn ogen, toch nét dat stukje beter als het om hardproblemen gaat dan een ‘normale’ fysio. Na een gesprek en wat onderzoeken blijkt dat mijn linkerkant (bekken, knie en enkel) wat minder bewegelijk is dan rechts. Mijn rechterknie (het probleemgeval) voelde goed aan en mogelijk heeft moeder natuur al voor een goed herstel gezorgd. Het oordeel van Richard, in het kort, is dat de ‘stramme’ linkerkant geen problemen hoeft op te leveren voor mijn verdere ‘loopcarriere’. Ik moet nog 4 weken doorgaan met knie oefeningen doen maar het licht staat op groen. Niet gelijk gaan knallen maar wel duidelijk goed opbouwen.

Is dan nu, na ruim 4 maanden, dan eindelijk het keerpunt gekomen in mijn knieblessure? Ik hoop het… plan blijft nog wel dat ik voorlopig nog rustig aan blijft doen. Verwacht van mij geen toptijden op de Lidingoloppet 30KM cross in Zweden of tijdens de Kustmarathon. In december, bij de Adventure Run mag van mij de turbo weer aan!!

o ja, die 10KM van die trio-triathlon met team: Twi-athletes… tja, welk tempo? Dat zie ik eind augustus wel 🙂

Eind augustus een trio

>