RunningRonald.nl

Berichten in de categorie “De Meijers” komen niet zo veel meer voor op mijn blog maar deze keer wil ik nog graag even een berichtje posten.

Het is je, denk ik, niet onopgemerkt gebleven dat mijn vader 14 januari is overleden en dat het hardlopen bij mij al sinds 4 januari stilstaat. De verzorging van mijn vader maar ook zeker ook voor mijn moeder hakt erin. Ik had simpelweg geen tijd maar ook geen behoefte om te gaan hardlopen. Gek, wat normaal gesproken zou ik bij stress-situaties mijn hardloopschoenen aan doen.

Blijkbaar vond ik het moeilijk mijn vader en moeder ‘alleen’ te laten en koos ik er voor om niet te gaan lopen. Vak voor zijn dood had ik twee zware nachten samen met mijn zus om de laatste zorg voor hem te geven. Maandag 12 januari was hij ongelooflijk sterk in zijn hoofd en kon van iedereen goed afscheid nemen. Een ziekenzegening aan zijn bed door de pastor, samen met zijn vrouw en kids maakte hij volledig mee. Het laatste gesprek wat hij had was met mij en mijn lief, daarna ging de morfinepomp en de pomp met het slaapmiddel aan. Mijn vader is 2 dagen later overleden… zijn hoofd was nog helder maar zijn lichaam kon de pijn van de osteoperose niet meer aan. Vier wervels in zijn rug waren al zo goed al verdwenen. Tel daar COPD, hartfalen, prostaatkanker en nog veel meer bij op.. zijn lichaam wilde niet meer.

Woensdag 21 januari was de Kerkdienst en de crematie en we hebben papa een mooi afscheid gegeven. Mijn persoonlijke afscheid had een hardlooptintje en die wil ik graag even met jullie delen.

Morgen (zondag) ga ik weer een stukje hardlopen en maandag ga ik weer werken. Best een raar gevoel, na ruim 2 weken een emotionele achterbaan van verzorging, afscheid, helpen met de bewassing, aankleding en opbaring, het doornemen van de avondwake, kerkdienst en crematie met alle betrokken personen en het daadwerkelijke laatste afscheid val je echt een een soort van zwart gat. Gelukkig hielpen mijn broers en vooral mijn zus met alles. Veel dank aan haar en mijn lief Merit. We waren echt een superteam! Met dit blogbericht sluit ik het afscheid van papa af. Nogmaals wil ik echt iedereen bedanken die op wat voor manier zijn of haar mededelen heeft betuigd. Het heeft mij en natuurlijk de rest van de familie erg goed gedaan. Dank dank dank!

Mijn persoonlijke noot tijdens de crematie

Lieve papa,

Tja, hoe bedank je iemand voor de afgelopen 45 jaar? Hoe bedank je iemand voor de onbezorgde jeugd, de hulp bij het kopen van je eerste auto, het klussen in je huis, het regelen van een baan bij JVC, de handige tips je in hemelsnaam een plank recht moet zagen… maar vooral, hoe bedank je iemand die 45 jaar lang liefde aan jou heeft gegeven?

Een eenvoudig dank je wel is eigenlijk niet voldoende maar als ik er zo over na denk merk je aan mij wel dat mijn dank vooral blijkt uit mijn doen en laten. Ik lijk zo ongelooflijk veel op jou. Het begon op mijn geboortedag, ook een zaterdag en ook een leeuw, en, net zo gek op de microfoon als jij

Maar ook altijd bezig met lijstjes. Dingen regelen heb ik van jou, het organiseren heb ik van jou, mijn commerciële inzicht en mijn doorzettingsvermogen heb ik van jou maar ook het zorgzame en het liefhebben heb ik van geen ander dan van jou.. alleen het afdingen… dat gaat jou veel beter af..

Lieve papa,

De medaille van mijn snelste marathon is voor jou, jij bent mijn held!

Ik heb genoten van deze 45 jaar met jou tot op de laatste dag. Midden in de nacht voerden we nog mooie gesprekken, samen met Nancy. En tussen de pijnscheuten door was je zo ongelooflijk helder.

Samen praten, samen lachen, samen huilen, samen bidden maar ook samen zingen. Blueberry Hill om half 3 ’s nachts.. ik zal het nooit vergeten.

Toen wij afgelopen zondag als gezin de kist dichtdeden pakte ik uit mijn zak mijn medaille van de Eindhoven marathon 2011. De snelste marathon die ik ooit heb gelopen. Ik deed het oranje-blauwe lint om je nek en legde de medaille op je stropdas neer. Veel mensen vonden mij een held die dag in 2011 maar de echte held ben jij papa, mijn allergrootste held. Mijn voorbeeld en mijn inspirator, alles wat ik ben heb jij gemaakt.

Dank je wel lieve papa, dank je wel voor alles