RunningRonald.nl

Ik heb het gehaald! Onder de 3:45 zoals ik graag wilde:

Eindtijd 3:44:59 !!

Mijn 3e marathon en een dik nieuw PR!

Later vandaag een heel verslag… ga nu eerst op zoek naar de McDonalds die hier verderop op de Friedrichstrasse zit…. Ben zelfs nog behoorlijk fris.. geen last van spierpijn.

Hieronder nu het complete verslag

Zaterdagavond: na het lekkere etentje nog even de laatste voorbereidingen in mijn hotelkamer. Verhaaltje tikken en nog even mijn Garmin checken… maar wat is dat: Garmin DOOD! Hij doet helemaal niets meer.. PANIEK!! Hoe kan dit? Is het lopen in de regen van vanmiddag iets te heftig geweest. Kan de Garmin niet met een universele USB lader aan de slag?? Wat nu?

Mijn andere horloge heeft wel een stopwatch maar echt handig is het niet. Na alle knopjes in diverse combinaties in te drukken piept hij weer.. gelukkig. Niet meer aankomen.
Hop naar bed, het was inmiddels al over 10 uur en wilde om 05:30 opstaan. Echt makkelijk kwam ik niet in slaap…

Het restaurant was al om 06:00 open voor alle marathongangers maar ik kreeg maar moeilijk wat boterhammen naar binnen..sloeg de spanning nu al toe? Daarna spullen gepakt en richting het marathonveld gelopen (15 minuten). Het liep inmiddels al aardig vol met mensen en ik leverde mijn spullen in en wachtte nog even op wat webloggers op een afgesproken punt maar helaas.. het was te druk om iemand te ontdekken/ontmoeten.

Ongeveer 30 minuten voor de start

Dan maar naar het startvak. Tussen vele andere raakte in gesprek met een aardige Duitse man. Hij wilde dezelfde tijd lopen die ik wilde dus hij zei dat hij mij nog wel tegen zou komen.

Na de start was het even zoeken naar wat ruimte maar al snel kom ik het geplande tempo van 5:10-5:15 aanhouden. Ik had de Garmin ingesteld op een afstand van 42,5 KM (wat extra marge) met een eindtijd van 3:45. Op 8KM stonden Barbara, Monica en Henk als mobiele fanclub. Heel leuk! Onderweg werd ik drie keer aangesproken door hardlopers die (regelmatig) mijn weblog bezoeken. Twee Nederlands en een Belg… hun namen ben ik helaas alweer vergeten.. sorry mannen.

De mensen langs de kant waren niet zo enthousiast als de New Yorkers maar voor Duiters gingen ze behoorlijk uit hun bol. Veel muziekgroepen maar ook toeters, potten en pannen waren tevoorschijn gehaald. Vele Duitsers riepen mijn naam en dat helpt natuurlijk altijd.

Het mobiele team zou weer op 14KM staan maar omdat zij op alle lopers uit ons groepje wachten waren ze niet op tijd om mij weer aan te moedigen… geen probleem, ik wist dat ze er op 31KM weer zouden staan. Na 24KM begon de rechterzij wat te steken maar het uitademen terwijl je op je rechtervoet land hielp. Bij de verzorgingsposten nam ik regelmatig wat water om mijn flesjes de sparen voor als er geen drankpost in de buurt was. De Basica sportdrank heb ik maar niet gebruikt.. het smaakte nergens naar… Op 31KM was de drie koppige fanclub weer present, ik stopte even en vroeg naar Dick, Olivier en Pien. Het ging goed met ze, zelf met Pien die eigenlijk veel te weinig had getraind en liever niet de marathon wilde lopen… Door haar vriend Olivier en Dick is ze toch overgehaald.. heel goed Pien.

Het advies van Coach Rob was om na 31KM te versnellen, als ik daar nog de energie voor had… nou die had ik. Ik werd ingehaald door een snelle Française.. . “target locked” en er achter aan. Ze liep lekker door, zo rond de 4:50-5:00. Ik kon haar goed bijhouden maar na 5KM begon mijn linker knie wat te protesten… wat te doen? Doorlopen en de boel slopen of gas terugnemen en de 3:40 maar even vergeten… de laatste werd het. Ik liep rustig door richting de 39KM maar moest nu toch echt even een pitsstop maken… een kostbare minuut maar ik hield het al 10KM op…

De laatste twee kilometers gaan over de boulevard “Under den Linden” richting de Brandenburger Tor. Het eind is in zicht! Toch maar weer iets sneller lopen en op 41KM keek ik op mijn Garmin… 3:45 zou op het randje zijn… alle zeilen bijzetten! Onder de Tor zei Garminvriend “Je bent er.. 42,5KM!”…tijd gestopt!.. What.. nee, ik moet nog 195 meter.. door het vele links lopen op een parcours wat rechtsom gaat heb ik blijkbaar meer dan de 42195 meter gelopen.. of kwam het omdat de GPS ontvangt tussen alle gebouwen minder is geweest??

Snel de Garmin weer gestart, een eindsprint en gestopt op 3:44:50 maar ik wist dat dat niet klopte… balen.. volgens mij kwam ik net een paar seconden boven de 3:45.

Van een vriendelijke dame nam ik de mooie Berlin Marathon Medaille in ontvangt en liep met de warmtefolie en een zakje vol lekkers terug om mijn tas op te halen. Omgekleed in iets warm en gelijk Miranda gebeld. Zij had de tijden op haar mobieltje ontvangen en zij vertelde mij het supernieuws dat ik 3:44:59 had gelopen.. Ik was helemaal JOEPPPIE!

Niet veel later werd ik aangesproken door Hieke, ongelooflijk, eindelijk, tussen al die mensen komen we elkaar tegen. Hieke heeft heel goed gelopen. 3:58 als ik mij niet vergis. Top Hieke!! Onze ontmoeting moest natuurlijk vastgelegd worden:

Hieke en RR, Finishers van de Berlin Marathon

Niet veel later belde JVC collega Dick. Ook hij was binnen. Het vond het erg zwaar maar heeft zonder al te veel training een indrukwekkende 3:50 gelopen. Zijn duurconditie als fanatiek wielrenner heeft ‘m zeker niet in de steek gelaten. Olivier had het heel zwaar maar hij is, net als Pien gefinisht. TOP!!

Dick en ik hebben het JVC Nederland marathonrecord verbroken!

Doordat ik niet alles heb kunnen geven was ik na afloop nog behoorlijk fris en rap ter been. Dat beloofd wat voor de volgende marathon… jullie horen nog welke dat wordt!

Ik zeg nu gedag tegen Berlijn. De Marathon Party laat ik maar even schieten… Alleen naar een feestje is niet echt leuk… de volgende keer wil ik niet meer alleen naar een buitenlandse marathon. Ik neem Miranda weer mee maar als dat niet uitkomt kun je je nu aanmelden :))

Nogmaals iedereen heel heel erg bedankt voor al jullie lieve en spontane reactie’s via sms, email, hyveskrabbels en telefoon. Top!! Morgen ben ik weer om zo rond 14:30 thuis. Berlin, Auf Wiedersehen!

Binnenkort meer foto’s (van de mobiele fanclub) on line

>