RunningRonald.nl

Update: zondag 2 september: Het videoverslag is onderaan dit bericht toegevoegd. Veel kijkplezier!

Zaterdag 25 augustus 2012: een bijzondere dag die zo de hardloop-geschiedenisboekjes in kan: De eerste editie van de Marathon de Chaugey! Een heel klein plaatsje in het Franse departement Cote d’Or, zo’n 60KM ten noordwesten van Dijon. Slechts 12 inwoners, soms 14. Eén van die inwoners is de Nederlandse loopcoach Rob Veer. Hij woont daar samen met zijn vrouw Susan op een heel mooi stukje Frankrijk. Ondanks dat Chaugey maar een speldenprikje op de kaart is heeft dit plaatsje, wat je uitspreek als Sjoo-Sjeh, iets waar menig grote stad alleen maar van kan dromen: Een echte marathon!

Ok, het is ver rijden, 700KM van Alphen aan den Rijn naar de start van deze marathon maar in goed gezelschap is de reis zo achter de rug. Een paar weken voor de marathon ging ik op zoek naar een leuk hardloopmaatje, iemand die net zo gek is als ik om ‘even’ naar Frankrijk mee te rijden, gezellig is en moeiteloos een marathon kan lopen. Man prima maar een dame heeft de voorkeur. Toen ik dit aan Mrs. RR vertelde zei zij, zonder aarzeling: “Esther Devilée!”. Snel Esther gemaild en even snel kwam er een reactie terug dat ze heel graag meewilde naar Rob Veer’s marathon: de kleinste en de groenste van Europa.

Vrijdagochtend haal ik Esther op in Leiden en in de auto, op weg naar Chaugey kletsen we uitgebreid bij, geen onderwerp blijft links liggen 🙂 Net over de grens in Frankrijk lunchen we even. Esther heeft een heerlijke salade meegenomen en daarna tuffen we met de RRmobiel naar de afslag net voorbij Lagres en rijden het laatste stukje van 30min door het gebied van Haute-Marne en Cote d’Or. Niet veel later komen we aan in Chaugey waar Rob ons al staat op te wachten. Als goed gemeenteraadslid praat je natuurijk even met je Franse buren moet Rob gedacht hebben. Leuk om te zien waar mijn vaste trainer (nu al voor ruim 7,5 jaar) woont. We maken kennis met Susan die ons ook gastvrij ontvangt. Rob laat ons ons onderkomen zien. Een compleet en ruim gastenverblijf is ingericht voor de marathonlopers en ondanks dat Rob nog niet helemaal klaar is met de verbouwing kunnen we er al prima slapen en douchen. Susan verwennen Esther en ik met lekkere wijn en Rob mag eindelijk zijn cadeau uitpakken. Een bijna 3 meter breed finishspandoek waar alle deelnemers hun naam en tijd mogen opschrijven. Rob is onder de indruk! Missie geslaagd!

Rob laat ons het dorp zien en al snel komt de 80 jarige burgervader van het dorp, Jean Renard, naar buiten vanuit zijn huis wat ooit behoorde aan de Franse zeeheld Admiral Dupotet. Hij loopt op ons af.. redelijk bijzonder als je bedenkt dat deze man alles functioneel benadert. Een auto moet rijden, dus als hij naar zijn zoon (300 meter verderop), zijn kleinzoon (200 meter) of naar Rob’s huis (100 meter) gaat, pakt hij zijn automobiel 🙂 Rob stelt ons voor als de eerste lopers van de Marathon de Chaugey en als hij het parcours uitbeeldt (klimmen en dalen voor 42,2KM) spreek de lichaamshouding van de burgemeester boekdelen. Zelfs de Gendarmarie kwam een paar dagen voor de marathon even polshoogte nemen bij de “Directeur de la course” … redelijk bijzonder aangezien het 2 jaar geleden is dat de politie even in Chaugey kwam kijken. Rob bereidt een heerlijke pasta maaltijd met zalm en daarna gaan we op tijd, zo rond 22:00 uur naar bed, morgen moet er immers een marathon gelopen worden.
Waar kun je je eigen marathonstart-datum en tijd bepalen? Juist, alleen bij de Marathon de Chaugey! Dus volgens afspraak vertrekken we 15min voor de start (10:30 uur) naar het startpunt van de marathon. Even buiten het dorpje, zo’n 1500 meter wandelen/inlopen. Als we klaar staan voor de start komt er een grote ‘combine’ aan die het graan van het land moet halen dus we laten hem even passeren en zo gaat de eerste editie van de Marathon de Chaugey om 10:32 uur op zaterdag 25 augustus 2012 van start!

Rob fietst met ons mee op zijn ATB. Twee bidons van ons aan zijn frame en een rugzak gevuld met extra drank en gels neemt hij ook mee. Verder is Rob natuurlijk onze gids maar behalve de weg wijzen vertelt hij veel over de omgeving. Een soort ontdek-je-plekje-al-hardlopend, erg leuk! Rob heeft een JVC GC-XA1 Adixxon camera op zijn stuur gemonteerd gekregen en terwijl wij aan het lopen zijn filmt hij wat mooie stukken onderweg met deze waterdichte actie-camera.

De eerste twee kilometers gaan downhill, lekker maar vlak daarna, op 4KM, doen we het eerste klimmetje van ongeveer 100 hoogtemeters. Het gaat goed, we zijn nog fris en we genieten van het mooie uitzicht. Verharde paden worden afgewisseld met bos en kiezelsteenpaden. Weinig publiek langs de kant maar de koeien in de wei kijken ons allemaal zeer verbaasd aan. Na weer een flinke afdaling bereiken we op 11KM het stadje Auberive. Hier zowaar mensen op straat, een jongen met twee pizza’s die we vriendelijk “bon appetit” toeroepen. In Auberive maakten we een klein lusje om de abdij te zien en daarna gingen we verder richting allerlei kleine dorpjes.

Bij Bay-sur-Aube op 17,5KM kwam de grootste klim: van 315 naar 446 meter over 2KM waarbij we dus ook het halve marathonpunt bereikten. So far so good. We liepen nog steeds lekker en bij de afdalingen pakte we ons tempo weer op. Soms wel een beetje verwarring bij de lopers: als we bij een kruising naar Rob riepen: “En nu Rob? Links of Rechts?” hoorde we regelmatig alleen “JA” terug. Altijd lachen met die Rob!

Via het dorpje Germaines liepen we naar Aulnoy sur Aube waar we vanaf 30KM weer moesten gaan klimmen. Rob: “Daar tussen de bomen door, daar begint de afdaling weer” .. ja, lekker dan.. dat was op 35KM. Dit was toch wel de meest heftige klim. Esther vond ‘m duidelijk erg pittig en ook ik moest aan de bak maar gelukkig werden we weer beloond met een downhill stukje. Even snel een plaspauze en in rap tempo weer richting Esther en Rob lopen.
De laatste dorpjes kwamen er aan: Colmier le Haut en Colmier le Bas. We zagen zelfs nog een verzorgingspost: als je trek had in verse aardappels dan… We liepen nu de hele tijd downhill – joepie!! maar helaas, Rob zou niet Rob veer heten als hij nog een laatste verrassing had: vanaf 40KM werd het weer klimmen richting de finish: de kerkdeur van Chaugey. Langs de kant wat vee om ons aan te moedigen met luide loeien maar het publiek was er niet… we lagen er niet wakker van.. we wilde naar de finish! We passeerde het bordje “Chaugey” en nu was het nog 300 meter! En daar kwamen we aan! De kerk van dit kleine plaatje en de marathon zit erop! Op 4:27:11 drukte we ons Garmin’s uit en ook Rob had deze tijd als officiële eindtijd, een uitstekende training! De hele weg was het zonnig maar bij de finish kregen we een koel buitje van een minuut of 5.. dat was niet echt erg.
En daar stonden we dan: de eerste dame en eerste heer in de nu al legendarische Marathon De Chaugey. Met recht de groenste en kleinste. Wat een schitterend parcours. We hebben genoten onderweg! Snel zochten we de douche op in het gastenverblijf en Rob maakte een heerlijke after-marathon-lunch gereed. Frans brood met Frans beleg.. oh.. die kaasjes.. jammie! Terwijl we lekker aan het smikkelen waren, meldden zich nog twee andere gasten: Top hardloopster Heleen Plaatzer (goed voor 2:31:51 op de marathon!) en haar partner Bernard die haar had gehaast bij haar laatste PR marathon. Heleen wordt ook door Rob getraind en ook zij wilde wel eens kijken hoe hij hier woont. Leuk om deze superhardlopers eens in het echt te ontmoeten.
Natuurlijk mochten we onze namen als eerste op het finishdoek van deze marathon schrijven en de rest van de dag hebben Esther en ik lekker rustig aan gedaan en ‘s avonds gezellig met z’n zessen gegeten waarna de goede gesprekken werden voortgezet rond het ‘kampvuur’ wat Rob en Susan behendig hadden aangelegd. Het werd steeds donkerder in Chaugey maar de verhalen werden steeds gezelliger/meliger – onderwerpen zoals havermoutballen en het “wondermiddel” Fosfiet liepen als een rode draad door onze gesprekken heen… huilen van het lachen 🙂

Toen het vuur minder werd zochten we allemaal onze bedjes op. De volgende ochtend haalde Rob verse broodjes bij de plaatselijk bakker (20min rijden verderop) en ik reed met hem mee. Onderweg nog wat leuke info over de streek en daarna genoten we nog één keer van een heerlijk Frans ontbijt. Om 10:00 uur namen Esther en ik afscheid van Heleen en Bernhard en ook van de gastheer en gastvrouw en vertrokken we weer richting Nederland.

De navigatie in de RRmobiel zei: “ik heb een snellere route… wil je die?” .. nou ja.. ach.. waarom niet.. zien we weer eens andere dingen. En via allerlei binnendoor wegen werden we richting de snelweg geleid. Ergens moest ik een weg in waar ik niet in mocht maar och.. er rijdt hier toch niemand. Dat ging goed! Nu nog even dit smalle weggetje en dan zijn we bijna bij de snelweg… maar toen opeens: moeehooeeee…. zeker 50 koeien: midden op de weg.. geen doorkomen meer aan.. o jee.. als die maar niet over mijn auto heen lopen… heel voorzichtig opzij en heeeel langzaam naar voren rijden. Mijn ramen werden ondertussen vakkundig schoongelikt… nou ja schoon.. gelikt dan… De boer die achter de koeien aanliep was niet echt te spreken… je zag aan zijn blik: “welke gek rijdt er nu hier… oh.. ik zie het al.. stomme Hollander” …

Tegen 18:00 uur waren we weer thuis, een lange reis, 1430KM gereden in een weekend om ‘even’ een marathon te lopen: alleen gestoorde hardlopers doen het maar oh.. wat was dit het waard! Een geweldige marathon! Rob en Susan nogmaals, ook namens Esther, heel heel heel erg bedankt voor jullie gastvrijheid en het geweldige marathonweekend! Een aanrader, deze Marathon de Chaugey!

>