RunningRonald.nl

De marathon van Spijkenisse, lang, lang geleden heb ik die eerder gelopen. Toen was het nog een mooie haasklus voor een snelle Amsterdamse dame, die inmiddels al twee keer over de wereld verhuisd is. Leonie, want daar heb ik het over, was toen (2009) een beetje bezig met marathons en hé, ze ging lekker en haalde daar zomaar de tweede plek bij de dames. Mooie haasklus met spontane extra hulp van Richard. Hoe dat destijds ging lees je hier op mijn blog.

Spijkenisse hazen in 2009

Inmiddels zijn we 11 jaar verder en omdat er ook dit jaar weinig marathons doorgingen (iets met croma, zoals mijn moeder het noemt) was ik allang blij dat de marathon van Spijkenisse wel gehouden werd. Toevallig vernam ik dat (loop)maatje en oud-haas (en dan bedoel ik niet zijn leeftijd) Frank ook de marathon daar ging lopen. Op zondag 28 november kwam Frank mij ophalen en samen reden we richting Spijkenisse. Het weer was, zoals het een beetje hoor bij deze marathon, flink beroerd. Net toen we bijna in Spijkenisse waren sloten de bomen van de Botlekbrug en stonden we in de stromende regen te wachten tot we door mochten rijden. Nou ja, alles wat nu valt valt straks niet.

FrankRoadRunner en RunningRonald – altijd feest 🙂

De auto geparkeerd bij het theater en daarna wandelend naar de sporthal. Daar moesten we ook nog een QR code laten zien (hopelijk is dat de laatste keer) en daarna konden we even het natte spul uitdoen om daarna weer de regen in te gaan met hardloopkleding 🙂 – In de sporthal zag ik Martijn staan, de man die toch wel meerdere marathon per maand loopt. Hij doet hier een thuiswedstrijd en ook zagen we Rik! Mr. Wolswinkel is nog steeds een supersnelle loper (zou 4e man worden) en nog steeds heel gezellig!

Altijd gezellig met Rikkie

Met een poncho om liep ik met Frank naar buiten en besloten een soort van inlopen te doen, nou ja, ik wilde eigenlijk even een rondje met Frank over de baan doen want hij zou zijn eigen tempo lopen en ik het mijne. Voor Frank houdt dat in: weg op 15km/u en dan zien waar de accu leegraakt maar dan nog wel rond de 3 uur finishen. Ik was allang blij als ik de 4 uur zou kunnen halen, dat is mij al een tijd niet meer gelukt. Tja, misschien moet ik weer eens serieus gaan trainen…. 🙂

Klaar voor de start… Foto: Spijkenisse Marathon Organisatie

Vlak voor de baan worden we onze schouders getikt door Hans, aka RunningHans. Deze Rotterdam Marathon Master loopt al heel veel jaren mee in de hardloopwereld en hij zou vandaag weer goed haaswerk gaan doen (4:30 uur) – Even een kort praatje en daarna dat rondje over de baan met Frank. In de regen liepen we naar de startvakken. Frank een beetje vooraan, ik zocht mij plekje bij de pacers van 3:45 – misschien moet ik maar lekker met die pacers meelopen en kijken hoe lang ik dat vol houd. 3:45 is misschien nog wat hoog gegrepen maar wellicht kan ik zo wat marge opbouwen om toch nog onder de 4 uur binnen te komen.

Aansluiten bij de 3:45 pacers – Foto: Spijkenisse Marathon organisatie

10:30 uur… de start… nou, die liet nog even op zich wachten, ik weet nog steeds niet waarom maar 3 minuten later mochten we vertrekken. Ik liep in korte broek maar wel met kousen aan en handschoenen, geen overbodige luxe met dit koude weer, 3 graden maar de wind en regen lieten het rond het vriespunt aanvoelen. We liepen Spijkenisse uit, langs het water van een zijtak van de Oude Maas richting Geervliet. Hier stelde ik mij aan één van de hazen (Peter van Meerveld) voor en zei dat ik zo lang ik het vol zou houden met hem mee zou lopen. Toen hij hoorde dat dit marathon nr. 58 voor mij was zei hij dat niet hoefde uit te leggen wat wel en wat niet te doen tijdens de marathon 🙂 – Nee, dat komt wel goed Peter. We hadden een lekker groepje van een man of 8 met nog 3 dames erbij. Het tempo was lekker en goed te doen. Na 5KM konden de handschoenen uit en hier en daar pakte ik wat drinken mee bij de drinkposten.

Na een rondje over de baan Spijkenisse in. Foto: Spijkenisse M. organisatie

In ons groepje liep een man mee, woonachtig in Spijkenisse en voorzag ons van wat lokale informatie en werd hier en daar aangemoedigd door zijn vrouw en plaatsgenoten. Op 15KM moest ik even een sanitaire stop maken maar het lukte mij zowaar om daarna te versneller en bij 16KM weer aan te sluiten bij Peter en de rest. We liepen lekker verder en op 21KM kwamen we aan in recreatie gebied Bernisse. Een mooie omgeving, had ik dit in 2009 ook gezien? Geen idee, van die loop kan ik mij niet zoveel meer herinneren behalve dan dat ik gefocust was om Leonie naar 3:21 te loodsen.

Op 25KM nam ik afscheid van Peter en de groep, ik stopte even om iets te eten en besloot vanaf hier mijn eigen tempo te gaan lopen. Niet meer de 5:10 – 5:15 kilometerrondjes maar meer richting de 5:30 – 5:45. Dat lukt niet altijd.. met name tussen de 38 en 40 werd het zwaar. Rondjes van 7 en 8 minuten… zeg maar bijna wandelen dus.. maar nog steeds liep ik op een eindtijd van onder de 4 uur. Inmiddels bij 39KM aangekomen, langs de boulevard van de Oude Maas. De wind stak weer op en ik besloot mijn handschoenen weer aan te doen. Het was meer hobbelen dan hardlopen en bij 40KM, op het bruggetje bij de haven van Spijkenisse kwamen de 4 uur pacers mij voorbij. “Kom op, haak aan riep de man met het reflectievestje met daarop 4:00. Een herkenbare motivatie, hoe vaak heb ik dat geroepen toen ik zelf de haas was?

Sub 4 finish! Foto: Steven Konings Fotografie

Nog 2KM te gaan, ik besloot aan te haken en gewoon weer eens ouderwets aan te poten. Ik liep met de pacer mee en kon gelukkig zijn tempo bij houden. Eenmaal op het sportpark aangekomen bedankte ik hem en zette nog een beetje aan, die 4:00 gaat nu zeker lukken en op 3:59:21 (3:59:09 netto) kwam ik blij over de finish. Eindelijk, na lange tijd weer eens die sub 4 grens bereikt! Blijkbaar ben ik toch echt een koud en nat weer loper 🙂

In de sporthal haalde ik mijn tas op en ging richting de douche. Dat de douche niet echt warm meer was maakte mij niet uit, een soort koud water dippen na de marathon is ook lekker. Bij het aankleden zie ik een bericht van Frank. De conversatie over WhatsApp gaat zo:

–Ik zit in de kantine -Ik ben binnen 3:59 me happy –Topper – Ben klaar met douchen, hoe ging het met jou? – Zwaaaaar 3:12 – Eikel! Ik ben trots op je  😍

Marathon nr. 58 – Done!

Ik zie Frank in de kantine zitten met een dame die ook de marathon heeft gelopen, ze kennen elkaar blijkbaar en ik schuif aan aan hun tafeltje. Even kletsen, drankje en een vet hapje waarna we Spijkenisse weer verlaten. Zo zie je maar weer, hardlopen in de regen is echt wel leuk. Marathon 58 in the pocket! Dank Frank voor de ouderwetse gezelligheid!