RunningRonald.nl

Een paar weken voor de Leiden Marathon kwam Anneke met haar gezin bij ons op kraamvisite voor de kleine Levi en ze vroeg mij of ik de hele marathon in Leiden ging lopen. “Nou, met deze minimale voorbereiding is een hele misschien wat te veel maar een halve moet te doen zijn” zei ik. Gelijk reageerde ze met “zullen we dan samen de marathon in Amersfoort lopen?”

De spaarzame trainingen werden soms (op zondag) op bijzondere tijden gedaan

Mmm.. interesse was gewekt. De Marathon Amersfoort staat ook al een tijd op mijn hardlooplijst maar ja, die is een maandje na Leiden. Echt veel extra tijd om te trainen is er dan niet meer maar hè, we gaan het wel zien. “Ja, laten we dat doen Anneke!!”. We besloten er een lekker familietripje van de maken, Anneke met haar Erwin en zoontje Fedde en wij met z’n drietjes zouden in hetzelfde hotel verblijven. Alles was geboekt en ik maakte er zelfs een kleine minivakantie voor ons van.

Merit’s en mijn vakantie zijn zo gepland dat wanneer haar zwangerschapsverlof is afgelopen, mijn 3 weken vakantie begint. Als deze 3 weken voorbij zijn begint haar vakantie. Hiermee hoeven we Levi nu nog niet naar de opvang te brengen maar hebben wij geen gezamenlijke vakantie dit jaar. Dat is niet erg voor een keer maar daarom wel dit lange weekendje naar Amersfoort geregeld!

Ons ‘penthouse’ uitzicht – Hof in Amersfoort

Enige smetje op de vakantievreugde zou Levi’s eerste vaccinatie zijn. De vrijdag voor vertrek kreeg hij zijn twee prikjes en was vrijdag en zaterdagochtend echt nog niet de oude, de kleine pretletter. Even twijfelde ik om met de trein naar Amersfoort te gaan zodat Merit ‘s avonds met de auto naar 033 kon komen.

Gelukkig ging het goed met de kleine man dus volgeladen met baby-stuff kwamen we zaterdagmiddag aan bij Hotel de Tabaksplant. De vriendelijke dame van de receptie keek tussen alle reserveringen maar vond die van ons niet. Nu bleek ik bij de reservering niet 17 t/m 19 juni maar 17 t/m 19 juli geboekt te hebben. Oeppssss. Dat is mij, in al die jaren dat ik hotels boek nog nooit overkomen!

Even aan de pasta voor een lekker bodempje

Snel belde ik Anneke, die al in éen van de studio’tje van het hotel zat, om mijn fout door te geven en dat het hotel helaas al vol zat. Gelukkig was het personeel van de Tabaksplant zo vriendelijk om een studio te regelen bij een bevriend hotel, Logement De Gaaper, midden in het centrum. Even later konden we ons ‘penthouse’ betrekken aan het Hof, het centrale plein midden in het centrum en we kregen ook nog de prijs van de oorspronkelijke boeking! Dat is een mooi begin van dit lange weekend in Amersfoort!

Nu even tijd om te relaxen in onze studio met de kleine man en daarna gingen we met Anneke, Erwin en Fedde een wandeling maken door het centrum om alvast de route naar de start te verkennen. Tijdens deze wandeling viel ons de schoonheid van Amersfoort op. Overal mooie historische panden, leuke kleine kanalen en bijzondere stadspoorten. We liepen langs een Italiaans restaurant en besloten daar goed te eten voor onze (halve) marathon. De avond werd afgesloten met een lekker ijsje in de binnenstad.

Anneke en RR: klaar voor actie in warme omstandigheden!

Zondag: marathondag! Ik geloof dat ik nog niet eerder met zo weinig voorbereiding aan een marathon ben begonnen. Gerekend vanaf 1 januari 2017 heb ik gemiddeld 1,5 trainingen per week gedaan en qua afstand met een weekgemiddelde van 16KM. Dat is dus helemaal niets en tel daarbij de voor vandaag verwachte gevoelstemperatuur op van 33 graden… dit gaat nog wat worden 🙂

Eerst maar eens heerlijk en uitgebreid ontbijt genuttigd in Logement de Gaaper. Een vriendelijke gastheer vroeg of ik trek had in roerei met spek. Mmmm, wel lekker maar nu maar even niet. Er zit een marathon aan te komen met een gevoelstemperatuur van 30 graden.

Met mijn lief en onze kleine man liepen we richting de start waar Fedde al een rappe 1,1KM had gelopen. Zijn pa Erwin moest alle zeilen bij zetten om deze turbo bij te houden. Anneke stond op ons te wachten. Merit ging daarna een plekje zoeken om ons aan te moedigen na de start en Anneke en ik liepen nog wat in. In het ‘lopersdorp’ zagen we natuurlijk weer Heraldinio. Deze superpromoter van diverse marathons zie je overal echt overal.

4Km onderweg langs de Eem – Foto: Bjorn Paree

In het startvak voelde je de hitte al en we verbaasden ons waarom sommige mensen in een lange tight liepen. Wellicht trainen zijn voor een woestijnloop? 🙂 – 10:30 uur, de start en daar gingen we. Doen we het beoogde tempo van 5:30 min/km of gaan we toch wat langzamer? Vooralsnog is het tempo te doen dus laten we maar kijken hoe lang dit goed gaat.

De eerste vijf kilometer gingen langs de rivier de Eem. Een lang stuk zonder enige schaduw. Het lopen tussen alle andere lopers maakte het voor mijn gevoel nog warmer. Onderweg even gekletst met AAV’36 maatje Judith en Dick van der Klei van de Marathon Den Haag. Verderop lag Björn in de kant te fotograferen. Die eerste drankpost op 5KM was erg welkom. We namen even te tijd om goed te drinken ondanks er een ‘haas’ achter ons liep die maar naar zijn ‘gehaasden’ riep: blijven lopen, blijven lopen, blijven lopen! Ja ja, volgens mij kun je beter even stoppen en je vocht aanvullen.

Op 7,5KM weer een drankpost en in dit ‘boerderij-rijk gebied’ ook wat enthousiaste mensen langs de kant op hun tuinstoelen. Hier een lang klinkerpad, dat is iets wat deze asfaltloper niet fijn vindt. Anneke begon over haar zooltjes, dat deze nu echt wel versleten waren en ze pijn voelde in haar linkervoet. Gelukkig hadden we hier en daar nu wel schaduw en dat maakte het lopen wel te doen. Ik zei tegen Anneke dat ze zelf het tempo moest aangeven. Als het te hard ging voor haar voet zouden we een tandje langzamer gaan.

op 18KM waarbij Anneke de pijn wegbijt

Een keerlus net voorbij 9KM en langs de N199 richting de volgende waterpost. Terwijl wij de lus inzetten komt er een bekende hardloper ‘uit’ de lus. Het is John, aka Hardlopendeboer. Altijd gezellig om even met hem een praatje te maken. Hij was vandaag weer haas van dienst en kon zo mooi nog even trainen voor de Sneek Marathon, op zaterdagavond 24 juni. Daarna richting de sportvelden in Park Schothorst. Anneke zei dat ze bij de volgende post even zou gaan wandelen. Dat is mooi, dan kon ik even een dixie in (ipv tegen een boom wateren) maar oei, ik had beter een boom kunnen uitzoeken. In de Dixie was het zo ongelooflijk warm (ik snap nu hoe heet het in een afgesloten auto kan worden) en stond dan ook maar met de deur open te plassen. Daarna weer op zoek naar Anneke maar waar ik ook keek, ik zag geen Anneke. Had ik haar nu gemist? We hadden afgesproken dat ze rechts zou lopen/wandelen. Ongeveer een kilometer verder zag ik haar gelukkig weer en liepen we verder door het park.

Mooi lopen door de binnenstad – Foto: Nico Brons

Nu nog een stuk langs het spoor naar de oude binnenstad. Anneke liep duidelijk te balen van de pijn in haar voet en op 18KM begon ze te versnellen. “Wat ga je doen Anneke?” vroeg ik haar. “ik ben er helemaal klaar mee, ik ga nu tempo maken” was haar reactie. We namen afscheid want ik bleef op 5:30 min/km, er kwam immers nog een 2e rondje aan.

Power to the hot people (of zoiets) – Foto: John de Boer

De laatste 2KM gingen langs de singels van de ‘slotgracht’ en hier liep ik lekker in de schaduw. Dat was goed te doen. Links af over de Kleine Spui richting de finish. Nou ja, voor mijn 2e rondje. Merit had al laten weten dat ze bij de splitsing van de 21 en 42KM zou staan. Daar stond ook Ans, de vrouw van de Hardlopendeboer. Even kletsen met Ans en daarna naar de andere kant van de straat waar mijn lief met de kleine man stond. Ook daar even kletsen en met een waterfles die Merit mij gaf ging ik verder met de volgende 21KM.

Mag ik al links af? oh, ik moet nog een rondje – Foto: Ans de Boer

Zoveel deelnemers op de halve waren (1138 finishers), zo weinig waren er op de hele marathon (140 sololopers zijn gefinisht). Daardoor was het dus heel veel alleen lopen in het tweede rondje. Op 24KM gooide ik mijn waterfles in een vuilnisbak, vond het te zwaar om deze mee te zeulen en ik liep nu alleen langs het kanaal, weer in de volle zon en duidelijk warmer dan de eerste keer. Nu weet je precies waar de posten zijn en ik wist dat de volgende op 26KM zou zijn… pffff.. dat duurt dat lang en oei, wat was het warm.

Even twijfelde ik, op 27KM heb ik serieus overwogen om te stoppen maar hé, mijn vorige 42 marathons heb ik ook uitgelopen dus die 33 graden gevoelstemperatuur gaat mij vandaag niet doen stoppen! Bij de post van 28KM besloot ik een tijdje te gaan wandelen om een beetje af te koelen, voor zover mogelijk. Dat werd gelijk mijn langzaamste kilometer met 9:29 min.

Even stoppen bij mijn lief – Levi ligt lekker te slapen – Foto: Ans de Boer

Ik hobbelde door, van post naar post en af en toe met een 100 of 200 meter wandelen. Ik was duidelijk niet de enige die last van van de warmte. Regelmatig wisselde ik stuivertje met andere lopers. Dan wandelde hij/zij weer, en daarna ik. Ergens bij de lus moet hardloper Ruud Verhoef mij ingehaald zijn maar ik heb ‘m niet gezien. Wel viel mij een loper op met een opmerkelijk shirt (marathon van L.A. op zijn rug), later ben ik er achter gekomen dat dat Ruud was 🙂

Bij de drankpost van 33KM, langs de N199, besloot ik even lekker te gaan zitten op een stoel van de vrijwilligers. Water en bananen werden mij gebracht. Alle lof voor de vrijwilligers langs de kant! Ze hebben top-werk gedaan! Ik vertelde de mensen bij de post over mijn ‘non-voorbereiding’ op deze marathon en dat ik wel even rustig aan mag/kan doen vandaag 🙂

Nu weer langs de Eem, een verlaten deelnemersveld

Op de weg naar het park staat opeens, onder een boom, een vader met zijn dochtertje waterflesjes uit te delen. Ik stop daar even, neem het flesje dankbaar aan en drink wat en spoel mijn gezicht met het bronwater af. Een blonde dame doet hetzelfde en we lopen even naast elkaar. Ze blijkt uit Zweden te komen en spreek best goed Nederlands. (Ze woont vijf jaar in ons land). Ze vertelde dat ze eens een keer een warme marathon wilde lopen, in Zweden heb je die niet. Het was, net als voor mij, wel even wennen 🙂 – Ik vertelde haar over mijn deelname aan de Lindingoloppet in Zweden en wenste haar, toen ze weer ging lopen, succes in goed Zweeds: “heja heja heja!” = go go go! 🙂

Na het park ga je over een soort voetgangersbrug en daar zie ik Bjorn weer: “moet ik nu echt even lachen Bjorn? Het wil niet meer” zei ik tegen hem. Hij antwoordde dat zijn accu bijna leeg was maar hij nog wel even op mij gewacht heeft. Thx Bjorn!

Gespot op de brug – Foto: Bjorn Paree

Op zo’n 4KM voor de finish zie ik een verkeersregelaar staan met een raket-ijsje… oei.. de horror!! IK WIL OOK EEN IJSJE!! Dat zei ik dan ook tegen haar: “als ik over de finish haal ik ook een ijsje” – Nu nog het laatste stuk door het centrum. Dit wordt een eindtijd van 4:30 uur… boeiend.. ik besluit op 40KM ook nog even bij een post te stoppen en daar wat te kletsen met de vrijwilligers en daarna kreeg ik hetzelfde gevoel als Anneke: ik ben er helemaal klaar mee. Nu richting die finish en niet meer stoppen!

Finish van 42 hete kilometers – hier samen met Fedde

Bij de finish zie ik mijn lief en bij haar staan John, Ans, Anneke, Erwin en Fedde. De laatst genoemde komt naar mij toe en samen lopen we de laatste 50 meter! Eindelijk binnen op 4:36:08 uur, marathon 43 zit in de knip! Ik word herkend door iemand van de organisatie en klets nog even na. Daarna kan ik bijkomen in het gras onder een boom. Van Anneke krijgen we raket-ijsjes… dat was lekker, maar man man man, wat was dit een zware marathon… maar.. met zo weinig training en zulke temperaturen vind ik wel dat ik mijzelf op de borst mag kloppen!

ja, zo voelde het wel.. ik ben er.. en ben moe! – Foto: John de Boer

De dag na de marathon hebben we nog heerlijk een dagje nagenoten. Eerst een heerlijk ontbijt, nu wel met roerei en daarna de binnenstad eens goed bekijken. Wat een mooie stad is dit! Veel mooie oude huizen gezien, mooie gebouwen en ook lekker gegeten. We komen zeker nog een keer terug naar de kei-stad!

Mooi Amersfoort, ontdekt op een warme maandag

Dank aan de organisatie en vrijwilligers van de Marathon Amersfoort, alle toeschouwers langs de kant met extra water en tuinslangen maar natuurlijk ook aan de mensen van Hotel De Tabaksplant en Logement De Gaaper voor een onvergetelijk lang weekend in 033!

Wat een heerlijke mini-vakantie!