Mar-athon rond Sneek en meer

Tja, hoe schrijf je een verslag van een marathon die ruim twee maanden eh.. 3 maanden geleden is gelopen. Deze blogpost heb ik op 22 juli 22 juni gezet maar is eigenlijk geschreven op 11 oktober 2014…

Vlak voordat ik met mijn lief op vakantie ging liepen we samen de Marathon van Sneek. Merit de halve en ik de hele. Een druk programma want we sliepen na de marathon in Leeuwarden en daarna dus op vakantie. Het plan zou dan ook worden:

1) rijden naar Leeuwarden, daar de spullen (koffers dus) in het hotel achterlaten en vertrekken richting Sneek
2) om 19:00 uur gaan lopen en daarna weer terug richting Leeuwarden
3) zondag in Leeuwarden ontbijten en dan 3 uur rijden naar het vliegveld van Charleroi in België
4) vliegen naar Trapani op Sicilië en de dag erna bijna 5 uur rijden naar de eindbestemming Toarmina

man, als ik het zo lees is de marathon het meest makkelijke onderdeel van deze 3 dagen geweest 🙂

Klaar voor actie! Wie gaat wie hazen?

Klaar voor actie! Wie gaat wie hazen?

Maar goed, de marathon dus. Mijn 33e marathon zou er eentje van genieten worden. Een nieuwe marathon in Nederland, die moest natuurlijk gelopen worden. Zeker leuk omdat deze op de midzomeravond (21 juni) werd gehouden. Starten vanuit het centrum van Sneek en dan voor donker binnen zijn. Een paar weken voor de marathon zat ik een beetje heen en weer te twitteren met Nesrine en haar vriendin Christine. De laatste wilde graag een nieuw PR lopen op de marathon, 3:30 en zonder dat ik er iets aan kon doen werd ik ingezet als haas voor Christine en Nesrine. Apart, want deze twee dames zijn sterke lopers en ik vroeg mij echt af wie wie ging hazen. Op de wedstrijdavond bracht ik eerst Merit naar de verzamelplek voor de halve marathon lopers. Zij zouden met de bus richting de brug bij Terherne worden gebracht. Hier is het halve marathonpunt van de hele marathon en hiervandaan zouden de 21,1KM lopers dus het parcours verder volgen terug naar Sneek. Na afscheid genomen te hebben van mijn lief en haar succes gewenst te hebben reed ik door naar het centrum van Sneek, parkeerde mijn auto ongeveer 10min lopen vanaf de start en liep richting de Sneekerpoort, de start van de 42,2KM.
De start van de marathon met Christine, Nesrine en Raymond. Syncronise Watches! - Foto: Nico Altenburg

De start van de marathon met Christine, Nesrine en Raymond. Syncronise Watches! – Foto: Nico Altenburg

Hier al veel bekende gezichten en nog meer bij het afhaalpunt van de petjes. De marathonlopers kregen er eentje met ledjes erin. Deze lampjes moesten aan worden gezet om 22:30, dus 3:30 uur na de start. De bedoeling was dus om binnen te zijn voordat de lampjes aangingen. Inmiddels hadden Christine en Nesrine mij gevonden en ook Raymond, bekend van het lopen op de Vibrams, zou zich bij ons groepje aansluiten en zo stonden we met ons vieren bij de Sneekerpoort te wachten op het startschot. Precies om 19:00 uur vertrokken we en Christine ging al gelijk los. Door de straten van Sneek liep ze regelmatig voor mij uit en liep sneller dan het geplande tempo van 4:55 – 5:00min/km. De haas ging nu voor het groepje lopen om iedereen in ‘bedwang’ te houden en dat ging goed. We liepen lekker met z’n viertjes en het ging soepeltjes.
De haas met zijn gevolg. Nesrine is superfit zo te zien - (Wie de foto heeft gemaakt weet ik niet meer)

De haas met zijn gevolg. Nesrine is superfit zo te zien – (Wie de foto heeft gemaakt weet ik niet meer)

Via de fietspaden langs de Nijedijk liepen we richting Joure en gingen na 10KM een graspad op richting het Jentjemeer. Hier werd het smal, 1 loper breed en moesten we goed opletten waar we onze voeten terecht kwamen, nu geen zin in verzwikte enkels. De route ging na een kilometer over het grasland van een boerderij, daarna over een kunstmatig aangelegde brug over de Noorder Oudeweg. De kilometers gingen nog steeds super, elke keer 4:55min/km. Na 14KM liepen we over de weg richting Goingarijp. De plaatsnaam klonk mij bekend in de oren maar tot nu toe weet ik nog steeds niet waarvan. Op deze weg stond veel wind en die hadden we vol tegen. Er vormde zich wat groepjes en zo pakte we om en om de kop. Het dorp van 227 inwoners in en daar liepen we over een pad langs één van de vele Friese meren. Het pad was erg smal, zo smal dat er net één loper op paste. Ik nam de kop en probeerde de 5min/km aan te houden met mijn loopmaatjes achter mij. Er waren wat ‘inhammen’ waar het pad wat breder werd en hier konden we inhalen. Christine had er zoveel zin in dat ze mij voorbij ging en in straf tempo doorliep richting het halve marathonpunt in Terherne.

Merit onderweg in haar halve marathon - Foto: Nico Altenburg

Merit onderweg in haar halve marathon – Foto: Nico Altenburg

Hier bij de brug van Terherne waren de halve marathonlopers gestart waaronder Merit, die zou zo’n beetje binnen zijn in Sneek. Wij moesten nog een uur een een kwartier doorgaan. Een pittig stuk volgde, de brug over de Nieuwe Wetering en via dat kanaal terug richting Sneek. Het tempo was nog goed te doen en we bleven netjes net onder de 5:00min/km. Inmiddels waren we 2:30 uur verder sinds de start en je voelde het afkoelen op deze midzomeravond. De koude wind zo langs het water was ook niet echt lekker op mijn buik. En ja, dom als ik was, ik had mijn buik niet ingesmeerd met vaseline zoals ik altijd doe dus ik voelde mijn buik kouder en kouder worden wat dan gelijk op mijn darmen slaat. Bij 30KM zag ik een dixie en ik zei tegen Nesrine dat ze het haaswerk moest overnemen. Ik nam afscheid van mijn gehaasden en maakte een kilometertijd van 6min en 40 seconden 🙂 Nu moest ik alleen verder, op zoek naar mijn maatjes, maar het gat was te groot om in te lopen.
Ik gok dat dit op zo'n 29KM is. Hier had de haas al buikproblemen en loopt achteraan - Foto: Nico Altenburg

Ik gok dat dit op zo’n 29KM is. Hier had de haas al buikproblemen en loopt achteraan – Foto: Nico Altenburg

Ondanks ik wat sneller ging dan 5:00 kon ik op 38KM het geplande tempo niet meer vasthouden. In dacht onderweg een paar keer Nesrine, Christine en Raymond voor mij uit te zien lopen maar elke keer als ik dichterbij kwam waren ze het niet. Ik besloot wat rustiger aan te doen op de Grienedyk. Na 39KM was ik weer terug op de randweg van Sneek en liepen we richting het centrum. Ondanks dat het nog geen 22:30 uur was besloot ik mijn lampjes aan te doen voor de laatste 3KM. Het aquaduct door en dan er nog even ‘uitklimmen’. Bij de drankpost op 41KM stopte ik om nog wat te drinken en eten om daarna richting het centrum te gaan. Daarna langs de grachten van Sneek terug.. liep ik nog wel goed?? Ik zag geen andere lopers meer maar al snel zag ik de Sneekertoren, het logo van deze marathon. Op naar de finish op de Zuideind. Nog even zwaaien en de streep over. Een tijd van 3:33:09 – prima tijd gezien de trainingsomvang van de afgelopen maanden.
De laatste hindernis, het aquaduct uit - Foto: Nico Altenburg

De laatste hindernis, het aquaduct uit – Foto: Nico Altenburg

In het uitloopvak zag ik mijn lief achter de hekken staan en ging snel naar haar toe. Daar zag ik ook weer mijn loopmaatjes Nesrine, Christine en Raymond die alle drie supertijden hebben gelopen (3:28:05, 3:28:47 en 3:28:28) – Een mooi PR voor Christine die vanaf het begin al heel sterk liep. Ook Merit had goed gelopen en klokte 2:00:12 op de halve. Nog even bijgekletst hier en daar met de bekenden en daarna met Merit richting de auto. Onze honger hebben we gestild bij een McDonalds in Leeuwarden en daarna lekker gaan slapen, morgen zouden we een andere marathon gaan doen: op naar Sicilië!
Hallo Sneek! RR over de finish - Foto: Anton de Wolf

Hallo Sneek! RR over de finish – Foto: Anton de Wolff

Een bijzondere marathon waarbij deze haas voor het eerst in zijn carriere moest afhaken maar die mooie medaille van de Sneek Marathon zit in de pocket!
Hij is mooi, de medaille van Sneek!

Hij is mooi, de medaille van Sneek!



Het was heerlijk bijkomen van de marathon, hier bij de Etna op Silicië

Het was heerlijk bijkomen van de marathon, hier bij de Etna op Silicië

>