RunningRonald.nl

Leiden Marathon, een jaarlijks terugkerend loopfeest! In Leiden liep ik mijn eerste hardloopwedstrijd, de 10KM in 2004 en sindsdien heb ik geen enkel jaar overgeslagen. Vaak voor één afstand, maar soms ook drie. De afgelopen jaren doe ik eigenlijk altijd mee met de 42KM omdat deze door alle leuke dorpen bij mij in de buurt gaan. Met recht een loopfeestje dus!

Zondag 19 mei vertrokke richting het parkeerterrein aan de Haagweg maar aangezien de Leiden Marathon dit jaar alle records heeft gebroken qua deelnemersaantallen stond het hier al helemaal vol. Gelukkig kon ik een stukje verderop aan de Morsweg nog een parkeerplekje vinden. Ik liep terug naar de Haagweg om daar een pendelbusje te pakken en raak in gesprek met drie hardlopers (alleen zo rond de 30 jaar oud) die voor de eerste keer in Leiden gingen hardlopen. Ik gaf hen wat tips waar ze hun tassen kwijt konden en hoe ze bij de start konden komen. Eén van hen vroeg: “U bent hier niet vast voor de eerste keer?” Nee, dit is mijn 16e keer in Leiden en mijn 49e marathon… – “Sorry? 29?” – Nee, 49! – Altijd leuk om die reacties te zien maar wel een beetje shocking dat jonge hardlopers mij nu ook al met U gaan aanspreken 🙂

Start HM met AAV’36 lopers Liselotte en Jeffrey vooraan de streep

Eenmaal aangekomen bij de Pieterskerk liep ik eerst door naar de start van de Halve Marathon om clubmaatje Liselotte succes te wensen. Zij stond, uiteraard, weer vooraan en was weer de favoriet om eerste te worden bij de dames. (Helaas moet Liselotte na 14KM uitstappen door maagproblemen). Daarna weer terug naar de kerk voor mijn startnummer en even omkleden. Bij de ingang spreek ik een andere RR, RubenRent, die vandaag een loopmaatje gaat hazen naar een sub 3, de bikkels!
Terwijl ik mijn startnummer aan mijn Dubai Marathon 2011 loopshirt vastmaak komt er een dame naast mij. Op haar startnummer staat “Jos” wat ik al opmerkelijk vind maar aan de andere kant kan ik dat weer makkelijk onthouden 🙂 Ze vraag aan mij, en de lopers naast mij: “ik heb een brutale vraag… wie van jullie heeft een gelletje over?”

De lopers naast mij kijken verschrikt, alsof zij hun laatste broodkruimels moeten afstaan. Ik zeg tegen Jos dat ik drie gelletjes heb maar wel met een rabarbersmaak. Lust je dat? – Na wat aarzelen stemt ze in en ik geef haar 1 van mijn 3 gels. Ik doe het vandaag toch rustig aan en ik het het ook wel met 2 gelletjes. Ik wens haar succes en hoop dat ze haar doel van rond de 3:30 gaat halen, wellicht geholpen door mijn gel 🙂 (in de uitslagen zag ik een paar dagen laten dat de 3e in haar categorie is geworden met 3:32 – heel netjes!)

Altijd gezellig, de Leiden Marathon

Voor dat ik naar de start ga schiet iemand van mij nog even een foto die ik ook naar Harmke in Dubai app en schrijf: “Vandaag loop je met mij mij Harmke!” Ze reageert dat ze goeie sfeer, soepele benen, onuitputtelijke energie en diepe oerkracht mee zal nemen 🙂 Nou die zal ik wel nodig hebben vandaag, zeker gezien, opnieuw, minimale voorbereiding.

Ik loop naar mijn startvak (C) en wacht tot het 11:00u is waarna de marathon van start gaat. Ik loop vlak achter de pacers van 4:00u en zwaai, nadat ik over de startlijn gaan, nog even uitgebreid naar Mr. Leiden Marathon himself, Tjeerd Scheffer. De pacers voor mij haal ik snel in, het liefst loop ik voor hen uit en probeer mijn tempo van 5:30 min/km zolang mogelijk vol te houden vandaag. Wie weet kom ik nog wel onder de 4 uur uit 🙂

Gezellig onderweg met Frank

Het parcours ken ik inmiddels op mijn duimpje en we lopen lekker door Zoeterwoude Dorp heen richting het buurtje Groenendijk in Hazerswoude. Het voel wat warm af en toe maar de wind zorgt voor verkoeling. Opeens zie ik vlak voor de tunnel onder de N11 een bekende hardloper staan. Lang, grijs, afgetraind lichaam en een bekende zwaaibeweging. Dat kan er maar één zijn: mijn enige echte haas uit vervlogen tijden, Frank, aka FrankRoadRunner.

Ik dacht dat ik een oud shirt aan had, Dubai Marathon 2011 maar Frank liep in zijn Rotterdam Marathon Shirt 2010. Dat krijg je met die oude knarren… Ik spreek ‘m aan en vroeg: Hé, jij had toch nachtdienst en wist nog niet zeker of je zou komen kijken in Koudekerk? Frank vertelde dat hij eerder klaar was en dat hij zojuist al twee andere, korte haasklusjes had gedaan. Nu zou hij met mij meelopen vanaf het 9,5KM punt tot Koudekerk aan den Rijn, net na het 15KM punt. Gezellig!

We liepen lekker samen op, het voelde weer als vanouds maar deze keer geen sub3 tijden en tempo’s zo rond de 4:10min/km. Even lekker bijkletsen en gek doen onderweg, dat verleren we nooit! In Koudekerk bedankte ik Frank voor zijn hulp en hij zei dat ik vooral zo door moest lopen.. mmm… we gaan het zien Frank, tot 28-30KM lukt dat wel.. daarna.. geen idee.

Ik liep inmiddels Koudekerk uit, over de Mattenkade richting Hoogmade. Een fotograaf op de motor neemt mij op de korrel en terwijl ik voorbij loop hoor ik hem “Hee Ronald!” roepen. Ik kijk hem aan maar herken ‘m niet zo snel met zijn helm op. “Rob” roept hij. Hee, dat is leuk, Rob Pauel! De man achter ProRun. Met hem heb ik onder andere nog leuke herinneringen aan de Lindigolöppet in Zweden!

Onder naar Hoogmade – Foto: Rob Pauel

Inmiddels neemt de (tegen)wind toe en het wordt pittiger. Dit stuk vanaf Hoogmade naar Roelofarendsveen langs de A4 is het 3KM pittig maar ik kan 5:30 nog vasthouden. In RA-veen duik ik even een dixie in voor een korte stop en ga weer verder… maar langer dan 1KM kan ik het tempo niet meer vasthouden en bij 27KM wandel ik een stukje. Een beetje hobbelen en wandelen, zo ook in Nieuwe Wetering. Een man langs de kant roept naar mij dat de pacers van 4:00 eraan komen. Ik stap opzij om ze voor te laten en een bankje langs het water ziet er wel heel uitnodigingd uit maar besluit toch door te lopen/wandelen.

Inmiddels vind ik het allemaal niet zo leuk meer en stop op 30KM om een praatje te maken met een paar gasten die aan staan te moedigen. Langzaam hobbel ik weer verder en zie een hardloper op een stoel zitten vlak bij de 1e molen langs de Kleipoel. Hij ziet er niet zo best uit. Ik weet dat er 500m verderop altijd een Rode Kruis post staat en stop daar even te vertellen over deze loper. Het Rode Kruis stuurt het fietsteam er naar toe. Hopelijk kon hij weer snel verder lopen.

Zo loop ik door Rijpwetering, nou ja, wandel ik erdoor, richting Oud Ade. In dit dorp worden de lopers altijd feestelijk onthaald, elk jaar in een ander thema. Dit jaar is het “Capacabana” – Geweldig om te zien hoe het dorp weer helemaal op zijn kop staat. Dit geeft de loper weer energie maar helaas is dat altijd van korte duur want na Oud Ade komt er een vreselijk saai stuk van 3,5KM, vaak met tegenwind.

Papa, waar blijf je nou? Doorlopen!

Ik raak daar in gesprek met Ron van Team Vroem. Ook hij heeft het zwaar en loopt, net als ik, op hartslag. Nou ja, die is laag want echt hardlopen doen we niet meer. Samen lopen we verder richting Leiderdorp waarna ik probeer weer een beetje aan te zetten. Het helpt niet echt. Pas op 39KM, als ik weer Leiden in kom via de Spanjaardsbrug kan ik weer een beetje hardlopen. Ik word inmiddels omsloten door vele 10KM lopers die net als ik, op weg zijn naar de finish.

Finish in zicht! – Foto: Martin Vrijenhoek

Zo’n 500 meter voor de eindstreep roep oud Ropa-run loopmaatje Martin mij en roep in plat Leids: “Hee jeu, RrrunningRrronald.. terrring, jij ook hier? Lag effe voor de fotoooo”. Ik zwaai naar hem en volg zijn verzoek op. Nog 100 meter en ik hoor: “heeee schatje!!!” dat kan er maar eentje zijn. Mijn liefste Merit met onze kleine man. Ik loop aan de linkerkant van de weg en zij staan bij de hekken rechts. Ik stop en wacht even tot ik kan oversteken naar hen. Wat een leuke verrassing! Ik kus ze en ga snel naar de finish.

Finish-screendump: Leiden Marathon organisatie

Ik druk mijn Garmin uit op 4:29:12 – niet echt een beste tijd maar he, mijn 16e jaar in Leiden zit erop en marathon nr. 49 zit in de pocket! Ik loop naar de dame die mij elkaar de medaille omhangt en wandel door richting de uitgang waar Merit en Levi op mij wachten. Onze kleine man kijkt vol bewondering naar het eremetaal die er, ook dit jaar, weer schitterend uitziet met een afbeelding van Leidenaar Rembrandt van Rijn en zijn school, de Latijnse School.

Met zo’n begroeting zijn eindtijden niet meer belangrijk!

De douches bij de Pieterskerk zijn helaas koud maar een patatje met en een hamburger maakt een hoop goed. Samen met mijn lieffies wandel ik terug naar mijn auto en we verlaten Leiden weer. Veel dank Tjeerd en Mok Scheffer, het Leiden-Marathon organisatie-echtpaar en natuurlijk alle vrijwilligers. Het was weer, zoals altijd, een mooi loopfeest in de Sleutelstad!