RunningRonald.nl

De Leiden Marathon, dit jaar alweer voor de 13e keer achter elkaar dat ik meeloop in dit jaarlijkse hardloopfeest in 071. Vorig jaar met de 25e editie heeft de organisatie de 5km loop verschoven naar de zaterdagavond en ook dit jaar was er de 5km nightrun. Het parcours wordt dan opgehelderd met allerlei feestelijke lichtjes, kaarsen, vuurpotten ed. Dus ja, ook dit jaar wilde ik weer meelopen met de 5k alhoewel dat misschien niet zo’n goed plan is als je de dag erna ruim 42km moet lopen. Nou ja, dat is voor zondag! Eerst maar die 5k samen met mijn lief. Na ophalen van onze startnummers en de sleutelvan de gymzaal (daarover later meer) begaven we ons richting de start op de Breestraat in hartje Leiden.

Het was nog flink warm, benauwd eerder met die 22 graden op de meter. Mijn lief zat meer bij de inrichting van ons nieuwe huis 🙂 Zelfs vlak voor de start werden er nog interessante tips “gepind”. Daarna maar aan de loop begonnen. Hardlopen in Leiden is altijd een feestje, ook ‘s avonds laat. Veel publiek langs de kant van diverse pluimage. Leidse studentenballen die je aanmoedigen met een bekakte R maar ook echte “Leijenaars” die je verder schreeuwen met de typische Leidse rollende R. De lampjes waren inderdaad volop aanwezig, van verlichte ‘reuze zwanen’ tot complete ‘kerstbomen’, en dat in de maand mei.

De 5KM is een afstand die vooral populair is bij de beginnende hardloper. Hier en daar hadden wat lopers het toch wat moeilijk, misschien ook door het benauwde weer maar iedereen ging dapper op de finish af. Mijn lief bleef in rap tempo lopers inhalen en ik ging er achteraan. Of dit nou zou wijs was met de marathon morgen… Het laatste stukje, een brug over één van de grachten, langs het museum van Oudheden, richting de Papengracht en door naar de Breestraat, de plek van de start en finish. Hier nog de nodige eindsprintjes door diverse lopers en na 26:45 minuten de 5KM zat er weer op. Langzaam liepen we weer terug richting het ‘centrum van de Leiden Marathon’ op de Garenmarkt, spullen pakken en weer terug naar huis. Slapen en dan weer naar Leiden terug 🙂

00:30 uur in bed en om 06:00 werd ik wakker van de regen en het onweer, dat was voorspeld maar als het goed is zou het tijdens de marathon droog zijn, met wel wat wind.. of dat ideale loopcondities zouden zijn.. we gaan het straks zien.
Deze ochtend was ik gastheer voor ProRun.nl – De Leiden Marathon had een gymzaal geregeld voor de ProRun lopers, vlakbij de start op de Pieterskerkgracht.

Bekende gezichten meldden zich in de zaal, zoals Joost Bekkers die vandaag haas zou zijn maar ook nieuwe gezichten zoals Peter die vandaag zijn eerste marathon zou gaan lopen in Leiden. Nadat iedereen zich had omgekleed voor de hele of halve marathon vertrokken we gezamenlijk richting de start. Ik leverde nog even de sleutel van de gymzaal in bij de helpdesk zodat de eerste ProRun loper ‘m daar weer op kon halen waarna ik richting het wedstrijdvak vooraan ging.
Eigenlijk hoefde ik niet vooraan te starten, een PR ging ik niet voor maar een eindtijd tussen de 3:30 en 4:00 zou leuk zijn. Lekkere ruime marge he? 🙂

In het wedstrijdvak zag ik Ruud, een hardloper die ook ruim 30 jaar meedraait. In zijn snelle jaren draaide hij zijn hand niet om voor 20KM’s onder de 68min, nu is Ruud een echte diesel. “Gisteren liep ik nog de marathon in Steenbergen” zei Ruud, “en vandaag de marathon van Leiden”… wat een bikkel, even twee marathon’s in één weekend!! Het Wilhelmus en daarna de start van de hele en halve marathon. Nog even wat succeswensen over en weer in het startvak en daar ging ik, voor mijn 39e marathon. Even zwaaien naar Mr. Marathon Leiden, Tjeerd Scheffer op de hoogwerker en daarna Leiden uit richting Zoeterwoude Dorp.

Oud collega Aad, die er bijna elk jaar staat heb ik niet gezien maar oud JVC’er Petra en haar man stonden er wel! De verzorging onderweg was weer prima geregeld, water, sportdrank en de bekende hardloopmannetjes-sponzen. Topwerk van die 1100 vrijwilligers bij de Leiden Marathon. De weersverwachting gaf regen aan maar in plaats van dat was het warm, benauwd zelfs. Mijn petje dat ik voor, eh, tegen de regen had meegenomen gaf ik in Zoeterwoude weg en in een groepje liepen we richting de Groenedijk, een buurtschap in Hazerswoude Rijndijk. Hier weer een hoop mensen langs de kant en de nodige muziek. Ik liep zo’n 5:00min/km gemiddeld, goed voor een eindtijd van 3:30 uur maar of ik dit vol zou gaan houden tot het einde?

In Hazerswoude Rijndijk lag er bij de Rijneke woonboulevard weer een ponton over de Rijn. De genie van de Koninklijke Landmacht legt deze oeververbinding in 15 minuten aan! Hier scheiden zich de wegen van de halve en hele marathonlopers. De 21KM lopers gaan linksaf richting Leiderdorp en de 42KM lopers gaan rechtsaf richting Koudekerk aan den Rijn. Ik maakte een paar foto’s en daarna liep ik tegelijk op met een dame. Ze liep haar 3e marathon en kwam uit Zwitserland. Ze had in Leiden gestudeerd en vond het wel leuk om nu dan ook in Leiden te lopen. Ik besloot met haar mee te lopen, ze had hetzelfde tempo en ik vertelde haar onderweg over het parcours en de ‘toeristentips’ die we onderweg tegenkwamen. De lopers om mij heen gaf ik aan om bij de Koudekerkse brug even te zwaaien naar een klein Indo vrouwtje, mijn moeder! Ze zou daar staan, samen met mijn zus en mijn lief. Bij de brug aangekomen weer veel bekende gezichten (ik heb mijn eerste 20 jaar op 100 meter van deze brug af gewoond) en ik ging van links naar rechts om high fives aan het publiek uit te delen 🙂

Even verderop even stoppen bij mijn familie en Merit stapte op haar fiets, ze zou vanaf dit punt (15km) met mij meefietsen. Zo gingen we met ons groepje over de Mattenkade van Koudekerk, door de polders van het Groene hart richting Hoogmade. Ik moest al een tijdje wat overtollig water kwijt dus op 19KM nam ik afscheid van de dame uit Zwitserland, wenste haar succes, en dook een Dixie in. Daarna kon ik rustig verder met Merit naast mij. Hoogmade door, het 21,1KM punt en daarna richting Roelofarendsveen. Dit stuk langs de A4 heb ik altijd een lastig stuk gevonden. Niet alleen is het een saai recht stuk maar dit jaar was het met de wind in de rug en de broeirige temperatuur zwaar. Op 23KM besloot ik even te wandelen, ik had last van de warmte en mijn lief maakte zich een beetje zorgen. Ik zag er blijkbaar niet zo best uit.

Het tempo ging wat omlaag, richting de 5:30 en ik hobbelde door RA’veen heen, onderweg even kletsen met een loper uit Engeland die Merit’s hulp “a great support for you” noemde. En ja, daar had hij wel gelijk in. Ik vroeg regelmatig om wat water aan haar en ook at ik wat stukjes banaan en stukjes fruitreep. In Nieuwe Wetering, op 27KM werd het koud, de zon verdween achter de wolken en een harde wind kwam opzetten. Nu eerst nog de wind in de rug maar dat zou nog wel veranderen. Ik gaf mijn lief aan dat ik bij 30KM even wilde stoppen. Over het fietspad richting Rijpwetering. Hier merkte dat de wind wel een spelbreker zou kunnen gaan worden, straks hebben we die nog een keer tegen als we Oud Ade uitkomen.. Bij de molen op 30KM ging het gas eraf.. weer even wandelen en ik had last van mijn buik.. toch iets te veel gegeten onderweg?

Mijn tempo zakte af naar 6:00 min/km en ik sjokte door richting Oud Ade. De gedachte dat dit dorp weer omgetoverd zou zijn in een lopersparadijs hield mij op de been. En jawel, was het vorig jaar nog een Griekse stad, nu was het de hemel, compleet met nonnen en een pastoor die je zegende met ‘wijwater’. Terecht dat Oud Ade weer de prijs heeft gewonnen voor het mooiste hardloopdorp tijdens de Leiden Marathon! Eenmaal uit Oud Ade wachtte de hel en werd het 10KM lijden naar Leiden! Want hier is het zwaar, hier, op 33KM heb je hoe dan ook, altijd wind tegen, bruggetjes, geen beschutting en weinig publiek…. het ging niet meer, waarom doe ik dit, waarom loop ik marathons en nu merk ik ook wel dat ik te weinig trainingkilometers heb gemaakt.. pfff.. sjok sjok, wandel, sjok, sjok. Met hardlopen had het niet zo veel meer te maken.

Een andere hardloper haakte bij mij aan. “Zullen we een dealtje maken en proberen samen de marathon uit te lopen?” Hij zei dat hij, na 34 marathons wel een beetje zijn buik vol had van die 42km’s. Ik voelde met hem mee. We liepen een beetje samen op het dealtje ging niet werken. Toen stopte hij, daarna stopte ik weer.. ik zei tegen Merit dat ik, als we op 37KM bij de Zijldijk aankwamen weer even wilde rusten. Plots werd ik ingehaald door een loper die nog pit had. “Er achteraan!” zei Merit. In mijn enthousiasme deed ik dat maar gelijk zeiden mijn kuiten: “WAT BEN JIJ AAN HET DOEN?” en ik voelde een kramp op komen.. nee, dit was niet zo’n goed idee, even terug naar mijn oude-mannen-tempo. Ik hield Merit’s hand vast en ik sloot af en toe mijn ogen, misschien hielp dit, al hardlopend, wat te ontspannen.

Aangekomen op 37KM was de pijp wel een beetje leeg. Het stukje langs de Rijn richting Leiden was zwaar en ik zocht wat afleiding. Hee, een reporter en cameraman van TV West: “hee mannen, doen jullie geen diepte interviews meer?” riep ik hen toe. En niet veel later liepen ze naast mij maar geloof mij, in deze reportage op 17:30 min zie ik er beter uit dan ik mij voelde 🙂 De brug over en Leiden in. Hier kwam opeens mijn oude buurmeisje Rosemarie naast lopen. Leuk! Toen RR nog een ventje was van 5 jaar speelden we samen in de straat achter mijn ouderlijk huis. Het gaf mij weer een beetje energie maar op 40KM was dat al weer op. Ik wilde niet meer, wat een ruksport is dit!

Klik hier voor de video van Unity TV: skip naar 17:23

Over de singels van Leiden, het is nog maar 2 kilometer maar wat een slagveld.. De 3:45 pacers waren mij in Oud Ade al voorbij gekomen en nu zat RunningHans mij op de hielen. Deze 4 uur pacer (en 100+ marathons-hardloper) had mij voor de start nog gezegd “Ik wil je niet tegenkomen he?!” Nog heel even stoppen op de singel want hier staat meestal een oud collega, en ja, ze stond er weer, Mirjam! Nog een klein stukje! Maar oei, wat kan een kilometer veel zijn. Mijn lief zag dat ik het zwaar had en besloot haar fiets aan een boom vast te maken. Ze pakte mijn hand en samen gingen we door de Morspoort.

De laatste 500 meters, ik vertelde Merit dat ik op dit punt op de Botermarkt, in de Leiden marathon 2013 met kramp in mijn kuiten onderuit was gegaan. Nu moet ik volhouden, de hete adem van de 4 uur pacers die 150 meter achter mij waren gestart waren nu wel heel dichtbij.

Hand in hand ging ik met Merit over de finish en drukte mijn Garmin uit op 4:00:50. Nou ja, Hans was ik voor gebleven en mijn marge voor de eindtijd was precies gehaald. Ik haalde mijn medaille op, de tweede van dit weekend maar die van gisteren had ik makkelijker verdiend 🙂 Ik ging op een stoeltje zitten en dronk wat. Niet veel later sprak ik Hans en Vera die ook net net binnen kwam. Ook Vera had het zwaar gehad onderweg, net als meerdere lopers die ik later sprak. Merit en ik liepen weer terug naar de gymzaal waar ik even kon douchen en mij kon omkleden. Goed geregeld ProRun!

Samen liepen we terug richting de auto en haalden daarna haar fiets weer op. Leiden Marathon 2016 zit er weer op. Het is zoals het altijd gaat met marathons, ze zijn niet te voorspellen. Tot nu toe zijn mijn marathons in Leiden niet echt soepeltjes gegaan maar wat geeft dat, Leiden Marathon is geweldig! Heel veel dank aan Tjeerd en Mok Scheffer, de drijvende kracht achter dit loopfeest van ruim 12.000 lopers. En natuurlijk ook dank aan alle vrijwilligers! Ik zeg: tot volgende jaar, mijn 14e keer in de Leiden Marathon sinds 2004!

ps: Het lijkt erop alsof mijn 13e keer mij nu gaat opspelen. Een pijnlijke linkervoet, mogelijk hielspoor? Woensdag maar eens even naar de fysio… wordt vervolgd

>