Landgoed Twente Marathon 2018

Al jaren ben ik bekend met een bijzondere marathon in Nederland, een beetje de Lage Landen versie van de Marathon De Medoc, als ik goed geïnformeerd ben. De Landgoed Twente Marathon (LTM) staat bekend om zijn ‘bourgondische’ karakter maar tot nu toe was het er nog niet van gekomen om deze te lopen. De LTM staat al jaren op mijn ‘must-run-before-I-die” lijst maar omdat deze in hetzelfde weekend valt als de Eindhoven marathon was het al een aantal keer niet mogelijk om deze te lopen. Vorig jaar zou ik ‘m dan eindelijk doen maar toen kwam er een business-hardloop-tripje naar Mallorca om de hoek kijken en moet ik het doen met alleen het shirt van de 10e editie van de LTM.

Nu, 2018, ging het dan echt gebeuren. Zaterdag (13/10) vertrok ik om 07:30 uur van huis om bijna twee uur later aan te komen in het Twentse landschap, vlak bij het plaatsje De Lutte, wie kent het niet 🙂

Het genieten kan beginnen :)

Het genieten kan beginnen 🙂

Het viel al gelijk om dat alles goed geregeld was. Een uitgebreid grasveld was omgebouwd tot parkeerterrein en daarna was het nog maar een paar minuten lopen naar “Erve Beverborg”, de verzamelplek voor alle lopers. Het overgrote gedeelde van de deelnemers doet mee aan de duo-marathon. 1 loper en 1 fietser die elkaar zo om de 5KM afwisselen. Slechts een klein gedeelte van de lopers doen mee aan de solo marathon. Als het het verhaal verder leest zal je merken waarom iedereen de duo wilt doen 🙂

Vriendelijke vrijwilligers wezen mij de weg naar de tent voor het ophalen van mijn startnummer en terwijl ik mijn nummer vastspeldde aan mijn “20 van Alphen 2019” shirt maakte de duo lopers zich gereed door aan hun fietsstuur in speciaal LTM bordje te bevestigen. De start werd opgeleukt door een gezellige band (Musk) die een speciaal marathonlied speelde en daarna mochten we vertrekken.

De relaxte start van de LTM 2018

De relaxte start van de LTM 2018

Ik liep een beetje achterin en het was al gelijk duidelijk: tempo is hier ondergeschikt. Iedereen liep lekker rustig aan (tussen de 9 en 10KM per uur) met de fietsbegeleiders in de buurt. We vertrokken vanuit een bosrijk gebied en dat zou nog wel even aanhouden. Het beloofde een mooie groene marathon the worden.

De eerste kilometers gingen door het “Lutterzand” en na zo’n 5KM was daar de eerste ‘wisselpost’. Een alle lopers en fietsers stopten hier om een landhuis binnen te gaan. Een beetje verbaasd vroeg ik wat de bedoeling was. Weer een vriendelijke vrijwilliger vertelde dat als ik een versnapering wilde, ik hier naar binnen mocht of anders mijn weg in die richting mocht voortzetten. Het zag er nog al druk uit binnen en op het veld bij dit landhuis dus ik koos ervoor om door te lopen.

Terwijl ik onderweg was naar het tweede ‘wisselpunt’ bedacht ik mij dat ik helemaal verkeerd bezig was. Doel van deze marathon is niet om een tijd neer te zetten maar om optimaal te genieten. Je MOET gewoon even pauzeren bij de wisselpunten. Ik hobbelde lekker verder in een ontspannen tempo van 5.45min/km. Bij het tweede wisselpunt stopte ik netjes en keek om mij heen wat iedereen aan het doen was. Een restaurant waar lekkere hapjes werden uitgedeeld waaronder Fugde Pretzels met dorp en Fudge Bastoinekoek en amandel. Even relaxt wat happen en dan weer door.

Onderweg veel lekkers

Onderweg veel lekkers

De route liep langs De Lutte richting Oldenzaal. Ook hier weer een stop waar een soort champignonhapje werd uitgedeeld en ook hier was het weer een komen en gaan van relaxte hardlopers. Het bijzondere mooie weer, een all time high warmterecord van 27 graden hielp wel mee in de feestvreugde maar in mijn ogen was dat niet echt lekker hardloopweer.

Een heerlijke ragoût hoort er ook bij tijdens de LTM

Een heerlijke ragoût hoort er ook bij tijdens de LTM

Op 14KM weer een stop en deze keer zou ik echt even de tijd nemen om om mij heen te kijken: Statafels met gezellig kletsende hardlopers en op de grote tafels bekertjes eh.. met water denk ik. Ik nam een slokje en bemerkte dat deze prik geen water was, ook geen Spa Rood of zo. Navraag bij twee hardloopsters leerde dat dit Gin-Tonic was :)) hahah, wel lekker maar laat ik dat maar niet doen. Verder werd er ook een soort paddestoelen-ragout uitgeserveerd (erg lekker) en maakte ik een praatje met opnieuw een vriendelijke LTM vrijwilliger. Die Gin-Tonic ging er trouwens bij heel veel lopers goed in, later, onderweg, hoorde ik diverse lopers daar nog over kletsen 🙂

Aan de Gin-Tonic. Foto met dank aan  Janka Looman

Aan de Gin-Tonic. Foto met dank aan Janka Looman

We liepen weg van Oldenzaal richting de omgeving van Rossem. Schitterden bospaden met herstkleuren terwijl de zon volop scheen. Dit was wel optimaal genieten. Op zo’n 19KM weer een schitterend landhuis waar rode wijn werd geschonken en bijzondere kaasjes werden uitgedeeld, terwijl een klassiek strijkkwartet ons mooie muziek liet horen.

Ook als wijnliefhebber heb je niets te klagen in de LTM :)

Ook als wijnliefhebber heb je niets te klagen in de LTM 🙂

Na zo’n 22KM merkte ik wel dat ik last kreeg, niet van de drank en hapjes maar wel van de warmte en van het feit dat ik de afgelopen maanden bijna niet op lange afstanden heb getraind. 1 x per week naar de zaak lopen (21 tot 25KM) en dan nog 1 x per week een loopje van zo’n 10-15KM is het echt een goede basis voor een marathon. Tel daar ook nog een wortelkanaal behandeling en fysio behandelingen voor mijn onderrug bij op en dan heb je een maand (augustus) waarin totaal 3 keer is getraind (31KM).

Bijzondere paddestoelhapjes onderweg

Bijzondere paddestoelhapjes onderweg

We liepen richting een boerderij waar een grappig klein mannetje in een overal en klompen aan een blikje met pepermuntjes vast hield en riep dat we verderop water konden drinken. Ik besloot even te gaan zitten en aan te schuiven bij deze boerenfamilie. Ondertussen krijg ik van een ander boerenzoontje genaamd Guus (hoe kan het ook anders 🙂 een bekertje met water.

Ik hobbelde verder maar af en toe wisselde ik het hardlopen met wandelen af. Eigenlijk kon ik het al niet meer volhouden om hardlopend naar de volgende wisselpost te gaan. Nu was wel lekker dat ik bij deze marathon even goed kon bijkomen bij de ‘wisselpunten’ :))

Mooie stopplekjes hier in Twente!

Mooie stopplekjes hier in Twente!

Eén van de volgende stops was op 33KM, een schitterend mooi “estate’ genaamd Singraven. Ook hier even de tijd genomen om bij te komen en kon ik van een stoofpotje met aardappelpuree genieten. Dat ging er wel in, eigenlijk had ik terug moeten lopen en er nog eentje moeten nemen maar ik was ondertussen al weer op pad. De bossen door richting Denekamp, hier ook alweer een schitterend parcours.

Schitterende paden onderweg

Schitterende paden onderweg

Echt lekker liep ik niet meer, de stukken wandelen werden steeds langer. Op 37KM ging de route letterlijk door het stadhuis van Denekamp. Hier smoothies en brandnetelbrood. De laatste sloeg ik maar over en nam mijn laatste gelletje in, terwijl ik op een bankje, buiten in de zon, mijn benen wat rust gaf. Het eind van deze marathon komt in zicht..

Een lange stop in Denekamp met smoothies in het stadshuis

Een lange stop in Denekamp met smoothies in het stadshuis

Kilometers 39 en 40 kon ik nog in een redelijk tempo hardlopen maar was toch weer blij dat ik bij 40KM weer even ‘mocht’ stoppen. Een kar met daarop een piano inclusief pianospeler en zingende dames maakte het stoppen weer tot een feestje en na wat tomaat met mozzarella maakte ik mij op voor de laatste 2KM.

MusicLadies

Dat het echt niet meer ging blijkt wel uit mijn kilometertijden. Over de laatste twee kilometers liep ik bijna 11 en 8 minuten maar gelukkig kwamen we op bekend terrein en kwam de finish in zicht, op naar de muziek! Na ruim 5.14 uur kwam ik over de finish. Mijn aller-langzaamste marathon ooit maar wel een van de mooiste.

De speaker riep mij bij zich: “weer een solo loper die binnen is. Stel je eens voor en hoe ging het?” Mijn antwoord was grotendeels de opsomming van deze, voor mij 46e marathon:

De LTM is een bijzonder mooie marathon waarbij je een goede eindtijd uit je hoofd moet zetten. De LTM is een hardloopfeestje, een marathon zoals ik nog nooit heb meegemaakt. De LTM is ‘verplicht’ genieten, van de omgeving, van al het lekkere eten en drinken en genieten ook van elkaar, hoe je met z’n tweeën of met een hele groep, hier hardloopgenieten naar een hoger niveau tilt!

Drie dames op 41KM die alle deelnemers op de foto namen. Dank voor de foto Marloes!

Drie dames op 41KM die alle deelnemers op de foto namen. Dank voor de foto Marloes!

Nu snap ik waarom de duo-marathon van de LTM heel snel vol zit. Heel graag doe ik de LTM nog een keer, maar dan met mijn lief samen. Hard zullen we niet lopen maar het genieten tijdens de loop en na afloop in de hottubs staat voorop!

Een enorme dank en dikke pluim voor de organisatie. Wat is dit een perfect geregelde en schitterende marathon!! Tot snel LTM!!



>