Hoe een sub 3 poging een funrun werd – De 1e marathon van Zwolle

Zondag 30 september, Marathon van Zwolle dag, de dag waar ik maanden naar toe had geleefd. De dag waarop er hard gelopen moest worden.. heel hard, liefst zelfs onder de 3 uur. De dag ervoor vertrok ik met loopmaatje Frank richting de stad aan de IJssel waar ik een overnachting had gewonnen in het mooie Hotel Lumen. Super, want dit hotel ligt naast het PEC stadion was als start en finish zou dienen.

In Hotel Lumen werden we hartelijk ontvangen en liepen we niet veel later de sympatieke en snelle Vlaamse hardloper Geert tegen het afgetrainde lijf en met z’n drietjes gingen we onze startnummers ophalen. Mijn startnummer 25 voor mijn 25e marathon moest natuurlijk even op de foto en hadden we een leuke kennismaking met de organisatie, zoals de dame achter het twitteraccount @zwolsemarathon maar ook één van de organisatoren Marten Bolt en later ook, Mr. Zwolle Marathon himself, initiatiefnemer Han van den Berg. De rest van de middag rustig aan gedaan en ‘s avonds aangeschoven de pastaparty van de organisatie waar Han even in het zonnetje werd gezet, niet alleen vanwege zijn inzet voor deze marathon maar ook omdat hij morgen zijn 50e marathon zou gaan lopen, met jawel, startnr. 50.

Na de voedzame maaltijd liet ik Frank de laatste 500 meter van het parcours zien vanaf molen de Passiebloem en het laatste tunneltje voor het stadion. We waren er klaar voor.. morgen zou het gaan gebeuren. De avond werd afgesloten met een leuke tweetup van Geert met zijn vrouw Tania, Nesrine en haar Robert, Nicole, Vanessa, Frank, Han en mijn persoontje. Op tijd naar bed want die 22:30 uur marathonprotocol moest nog 1 dagje vol worden gehouden.

Gezellig tweetup voor aanvang van de marathon in Hotel Lumen - Foto: Marcel de Groot

Het slapen lukte niet echt.. een te zacht kussen, te veel zenuwen, mijn telefoon die na 00:00 uur piepte.. tja.. wie zal het zeggen. Om 07:30 wakker en tijd voor een uitgebreid ontbijt met Frank en Nesrine. Suikerbrood en voor de laatste keer stroop, honing, jam en nog meer van die zoete zooi. De lobby van Hotel Lumen liep inmiddels vol met bekende hardlopers. John, Jeffrey, Ruud, Hans, Ton, Annemieke, Bastiaan, Erik, Marcel, Hans, Ben, Han, Pascal en Cis en nog veel meer… sorry dat ik niet meer alle namen weet. Als laatste kwam Mieke aangelopen, ze zag al gelijk dat ik helemaal stijf stond van de zenuwen. Na een dikke knuffel van haar moest ik weg, weg van de drukte en even mijn hoofd leegmaken. Op de pakte in mijn SPIbelt met daarin 6 gels en deed ‘m om. Een half uurtje later liep ik met Frank naar de start, het grasveld van het PEC stadion waar de lopers zich al dan niet rustig voorbereidden.

Beetje erg zenuwachtig - Foto: Annemieke

Op het grasveld had ik het druk genoeg in mijn eentje. Frank stond lekker te kletsen en ik rende wat heen en weer over het kunstgras. Nog even Cock gedag gezegd en een high five naar Geert die ook helemaal op scherp stond. Ik liep nog even een klein stukje op met Annemieke en gaf mij een laatste peptalk! Bij de start gingen we vooraan staan en om 10:30 uur gingen de toeters af. En daar gingen de lopers.. de eerste marathon van Zwolle!

Het stadion uit..nog 42km te gaan - Foto: Nesrine

Over het gras naar buiten en daar stond Nesrine al de eerste foto’s te schieten. De eerste 9KM gingen door Zwolle Noord en het tempo van 4:13min/km werd goed aangehouden. Lekker tempo en was goed te doen. Doordat Frank en ik nogal dicht tegen elkaar aanliepen stootte ik zo rond de 8KM tegen Frank’s arm aan en schoot een bandje van mijn Garmin los. Mijn Forerunner viel op de grond en ik riep “mijn horloge”. Frank zei “doorlopen, ik pak ‘m wel”. Even later liep Frank weer naast mij en zei dat het bandje los was en hij het horloge aan Cis of Nesrine zou geven onderweg. “Nee joh, heeft maar aan mij, ik ben niet voor niets Garmin Forerunner expert!” … en met een snelheid van ruim 14km/u maakt ik het bandje weer vast aan het de body van de Forerunner 310 en ik kon weer mijn tijden in de gaten houden. Hee, daar staat Mieke! Een handkusje in ruil voor een foto 🙂

Op 9KM even een hallo naar Mieke, Viola fietst voorop - Foto: Mieke

Zo rond het 9KM kwam er een fietser naast ons, ze had een bordje op haar stuur met “persoonlijke begeleiding” en had 2 water bidons. Na een klein praatje vroeg ik naar haar naam: Viola. Nou Viola, het zou wel leuk zijn als je bij ons bleef. Handig zo’n leuke waterdame in de buurt. Na ‘s Heerenbroek begon de tocht langs de IJsseldijk. Waar iedereen ons voor had gewaarschuwd werd hier werkelijkheid. Een behoorlijke tegenwind waar niet aan te ontspannen was. Cis en Pascal schreeuwden ons op de dijk tegemoet en dat gaf weer energie. Ook Bjorn, die bij het 10,5KM estafette wisselpunt stond moedigde ons aan. De wind was niet fijn. Ik moest hard werken om er tegenin te bikkelen. Frank liep als een diesellocomotief voor mij uit, die was niet te stoppen.

Doorkomst op 10KM - Foto: Bjorn

Miranda belde overigens naar Frank bij de start, 10 en 20KM op te horen of we op schema lagen. Dit twitterde zij dan weer door naar de mensen die onze tijden in de gaten wilden houden. Zo was het toch een soort van live verslag. Frank nam regelmatig vrolijk de telefoon (dopjes in zijn oren) aan met: “welkom, u bent live in de uitzending”

Na het dorpje Wilsum hadden we heel even de wind mee maar daarna moesten we Kampen en de IJssel over. Dat was even klimmen! Een Pool sloot zich bij ons aan en we hadden nog een andere snelle loper bij ons en zo liepen we met z’n viertjes richting het halve marathonpunt. Ik kreeg het al een beetje zwaar… 21,1KM kwamen we door op 1:29:00, prima. Sierd, Thierry, Nesrine en Annemieke stonden naar ons te gillen en alle duo en quatrolopers klapten.

Doorkomst op het halve marathonpunt, ik krijg het al wat zwaarder - Foto: Thierry

Daarna volgde een flink stuk wind mee en nu merkte ik dat het echt warm was. De zon scheen flink en regelmatig vroeg ik aan Viola water. “Viola kom eens!” ipv “Voila, zou je even naar mij toe willen fietsen met je bidon” dat kostte mij te veel energie… sorry Viola, was niet zo bedoeld maar dat zei ik al tegen je onderweg 🙂 Frank had er nog flink de pas in maar ik zakte al een beetje terug. De Pool pikte af en toe mijn plekje bij Frank en omdat ik niet weet hoe je “Hee, opzouten, dat is mijn haas” in het Pools zegt vroeg ik aan Frank of hij iets meer naar links of naar rechts wilde lopen zodat de Pool weer alleen liep… die Pool trapte mij trouwens bijna nog onderuit ook, de *piep*.

Nu op naar Zalk (ja, inderdaad, van het kruidenvrouwtje) waar Pascal en Cis weer in de straten stonden om ons aan te moedigen. Hier, op 27KM begon ik al te twijfelen aan mijn sub 3. Ik had nu teveel tijd verloren en een sub3 was alleen nog maar mogelijk als ik niet meer zou terugvallen. We liepen Zalk uit en mijn oog viel op een bordje langs de kant: “Vanaf hier alleen nog maar wind mee!!” We draaiden het dorp uit en kwamen weer langs de IJsseldijk… BBBBAAMM!!!! vol de wind tegen!! Nu was ik er echt klaar mee!! Bjorn stond op 28KM en ik stak mijn tong naar ‘m uit! Frank, ik ben er klaar mee! We gaan het niet meer halen en ik ben niet van plan om mij helemaal stuk te gaan lopen op een eindtijd van 3:02 of 3:03, Gas eraf!!

Tong uit naar Bjorn op 28KM - ik ben er klaar mee! - Foto: Bjorn

Nu begon het funrunnen… nou ja, bijna dan. Heb eerst 2KM lopen vloeken dat het niet meer ging. Frank heeft er alles aan gedaan om mij mee te krijgen maar als ik eenmaal mijn besluit heb genomen ga ik niet meer knallen. Bij 30KM belde Miranda weer en Frank vertelde haar dat we ‘gezond gestart zijn en gezond zouden finishen’ en of zij, namens mij iedereen wilde bedanken voor de virtuele support. Ik hobbelde door met een tempo tussen de 5 en 6 minuten per kilometer en Frank vroeg of ik misschien even wilde wandelen… nee, ff wachten, als we bij de Hanzeboog (de opvallende nieuwe brug over de IJssel) zijn doen we even rustig. Vlak voor de brug stond de @zwolsemarathon ‘twitterdame’. Even stoppen voor een gezellig praatje terwijl het publiek zich verbaasd afvroeg waarom we niet doorliepen hihi.

Dollen op de Hanzeboog 🙂 - Foto: Gerrit van de Streek

Onderweg lekker dollen met de mensen langs de kant, even de tijd nemen bij de drankposten en de vrijwilligers bedanken en op naar de brug. Halverwege stonden twee enthousiaste dames en ja, daar moeten we (nou ja, ik) even mee kletsen en ik had Frank gewaarschuwd dat er onderaan de brug een dame zou staan die ik even wilde zoenen… hihi.. en ja, Eva stond inderdaad uit volle borst te roepen. Ook hier weer verbaasde blikken van het publiek toen we stopten… en daarna weer in vlot tempo vertrokken. Nu volgende het laatste 4KM door de binnenstad. We liepen lekker door en stopten nog 1 x bij het 40KM punt, vlak bij de Sassenpoort. Hier zagen we weer een bekende dus nog even gekletst en de organisatie bedankt en toen weer richting de Passiebloem molen voor het laatste stukje. We werden ingehaald door de 3:15 pacer en Frank vroeg of ik mee wilde.. nee joh, laat maar lopen, 3:16 is ook goed 🙂

Een feestelijk onthaal bij het stadion!! - Foto: Nesrine

Het laatste tunneltje door en richting het stadion. Hier stonden Cis, Pascal, Nesrine, Thierry, Nicole en Sierd ons op te wachten en met confetti werden we binnengehaald. Wat een superfeestje mijn 25e marathon. Frank en ik liepen met een brede glimlach het stadion binnen. Nog even zwaaien naar het publiek op de tribune en ik zei tegen Frank dat we de marathon mooi moesten afsluiten. Dat deden we met een koprol bij de finish! hihihi.. 3:16:45 niet gek voor een funrun vanaf 28KM 🙂 en ook leuk: mijn 25e marathon met startnummer 25 werd gevierd met een 25e plek in het eindklassement… grappig!!

Zwaaien naar de tribune in de laatste 200 meter - Foto via Kees de Loper

De koprol 🙂 - Foto: John Veenstra

Hans kwam naar ons toe gelopen, hij was net binnen met een supertijd van 3:14 en buiten het stadion kwamen we Erik tegen. Helemaal joepie, 2e overal en eerste in zijn categorie, 2:49 echt een toptijd!! In het hotel aangekomen troffen we John aan.. beetje sip, hij was uitgestapt wegens kramp, balen. Gelukkig konden we hem weer blij maken door ‘m mee te nemen naar onze kamer waar hij zich even kon opfrissen. Daarna volgende nog een leuke tweetup in de hotellounge waar de één na de ander loper binnen kwam vallen.

Het was een geslaagde dag. Jammer dat de sub 3 er niet in zat vandaag. Ik denk dat de wind voor mij het struikelblok is geweest in combinatie met de temperatuur. Te veel energie verspilt tussen de 10 en 21KM… nou ja, joh.. die sub 3 komt nog wel oooooit. Mijn 25e marathon was een bijzonder feestje! Graag wil ik nogmaals iedereen bedanken die met Frank en mij heeft meegeleefd voor, tijdens en na de marathon! Het was geweldig!! Ook hulde aan de organisatie, het was een topevenement! THANKS!!


Het was een leuk loopfeestje met Frank in Zwolle! – Wie weet er een passend onderschrift bij deze foto? 🙂

Wat denken Frank en ik hier? ... - Foto via Kees de Loper

Funrunnen op de Hanzeboog - klik voor vergroting - Foto: Koru Fotografie


>