RunningRonald.nl

Bijna eind van het jaar, tijd voor mijn 3e marathon van 2017. Ik had mijn zinnen gezet op de Landgoed Twente marathon, eentje die al lange tijd op mijn lijst stond maar helaas, het werk gooide roet in het eten. Echt heel vervelend was het niet want op 13 en 14 oktober mocht ik als gastheer mee naar de RunningClinic van wereldkampioen triatlon (Olympische afstand) Mario Mola.

Op Mallorca kregen we (pers, bloggers en hardlooptoppers) uitleg over hoe Mario traint en hoe hij daarbij gebruikt maakt van zijn JVC AE hoofdtelefoon. De dag sloten we met een runningclinic onder leiding van Mola. Het was even genieten, samen met o.a. Imo Muller en Nydia van Voorthuizen van hét hardloopblad van Nederland, Runner’s World.

Mario, topsporter en super aardige man!

Tja, wat nu te doen? Ik wilde graag een marathon lopen die ik nog niet had gedaan en de meeste 42km wedstrijden in oktober, november en december staan al op mijn palmares. Maar gelukkig, er is een nieuwe marathon bijgekomen: De Ronde Venen Marathon met start en finish in Abcoude!

Lekker dicht bij huis en ook nog een stuk over bekend gebied. De route gaat o.a. door Mijdrecht, De Hoef en Amstelhoef. Vlak bij mijn werk aan de andere kant van de Amstel, Uithoorn. Cool! Gelijk inschrijven!

19 November was het zo ver maar om nou te spreken dat ik goed voorbereid was… de avond ervoor vierde mijn moeder haar 86e verjaardag. Heerlijk en natuurlijk te veel gegeten in een tapas restaurant, te kort geslapen, verkouden en dan ook al maanden lang maar twee keer per weer getraind. Een duurloop van max. 28KM op de dinsdagochtenden en een loop van max. 15KM op de zondagochtenden… Nou ja, dan maar die marathon uitlopen op mijn ‘ervaring’. 43 zijn er al gelukt, dat lukt deze 44e ook nog wel lijkt mij.. daarbij, een weekje ervoor liep ik naar een 3e plek op de 15KM bij de 155e Zegerplasloop. Tijd: 1:08:43 en okee, er deden maar 14 lopers mee maar toch 🙂

RR en RR klaar voor de start!

Marathonveteraan Ruud Verhoef (goed voor 106 marathons) vertelde mij dat hij ook naar Abcoude zou komen. “Samen lopen dan maar Ruud, ik kan wel een ervaren haas gebruiken :)” Deze RR, RunningRuud, ken ik al heel lang. We behoren tot het illustere gezelschap van de old-school-hardlopende bloggers. Vraag maar eens aan je opa of vader wie daar nog meer bij horen/hoorden haha.

En zo kwam ik Ruud tegen in de sporthal van Abcoude. Hier en daar bekende gezichten: John van AAV’36, Susan van het bedrijf Technip, vaste deelnemer aan de businessloop van de 20 van Alphen en buiten de sporthal zag ik meer vertrouwde gezichten van AAV’36. Bij de start nog even snel een praatje met Christine (zij zou de 10KM gaan doen) en daar gingen we, op pad voor 42,195KM. Hopelijk blijft het droog…

We gaan ervoor! – Foto: Christine Tanguy

We liepen Abcoude uit en spraken af zo rond de 5:45min/km te lopen. Dat houd ik in ieder geval vol tot 30KM, daarna zien we wel weer verder. Met nog zo’n 250 solo lopers en 120 duo lopers waren we onderweg. De duolopers doen de marathon samen, eentje op de fiets en de andere met de benenwagen. Mooie dorpsgezichten in Abcoude maar ook zeker in Baambrugge. Echt zo’n dorpje waar je normaal gesproken nooit door heen komt. Mooi om te zien! We liepen lekker verder naar de N201 richting Vinkeveen.

Een klein stukje langs de N201 om daarna via een tunnel en een sluisje ‘binnendoor’ naar Vinkeveen te lopen. We liepen nu letterlijk over de grond waar tot 1989 nog een spoorbaan lag. Een lastig pad met veel kiezelstenen, blijkbaar overgebleven waar ooit de spoorbielzen op lagen. In Vinkeveen doet het oude station je inderdaad aan herinneren dat hier ooit treinen reden.

Het was best lekker loopweer! – Foto: Ronald Velten

We liepen verder richting Wilnis. He, een dixie, tijd voor een plaspauze. De andere RR moest toevallig ook en zo konden we bij elkaar blijven lopen. We liepen langs een stuk wat in 2003 nog onder water stond vanwege een dijkdoorbraak. Ruud en ik hielden het tempo van 5:45 goed vol, misschien dan toch weer eens een marathontijd onder de 4 uur? … maar wacht, er zou nog een lastig stuk aankomen. Iets met Botshol of zo… of was het Botshel?

Bijna 2 uur onderweg, nu waren we in Mijdrecht aangekomen. Ik had collega Martin (die daar woont) gevraagd of hij wilde komen aanmoedigen en nog mooier, om wat mini-marsjes mee te nemen. En yep, op de kruising van de Dorpsstraat en Kerkvaart stond hij te wachten. We waren keurig op de afgesproken tijd daar 🙂 – Thx Martin!

Ruud en ik namen dankbaar de marsjes in ontvangst en liepen verder, langs de Kerkvaart richtig het plaatsje De Hoef. Bekend terrein want in een ver verleden liep ik hier nog als haas voor #fastlady Nesrine bij de Turfloop 2011. Inmiddels kan zij beter mij hazen 🙂 – De vrijwilligers hier waarschuwden ons al: “hier flinke tegenwind” nou, dat klopte wel! Nu was het wel een beetje fris in mijn korte mouwtjes. Ik zei tegen Ruud dat we aan het einde van deze weg (bij de brug over de Oude Spoorbaan) naar rechts zouden afbuigen en dan met wind in de zij langs de Amstel verder zouden lopen.

Extra deelnemers door de Koeientunnel 🙂 – Foto: Ellen Quak

Ook dit was bekend gebied. Hier heb ik regelmatig gelopen met mijn lange duurlopen richting de zaak, iets wat Karin (partner van Richard vd Klis) ook aan mij vroeg. Zij liep vandaag mee in de duo marathon. We zaten nu op 25KM en Ruud had er zin. De wind was nu in ons voordeel en het RR-tempo naar 5:30 en soms naar 5:15min/km. Ik zei tegen Ruud dat ik dat niet vol ging houden tot het einde en of we weer naar 5:45min/km konden gaan. Nu mis ik toch de extra trainingen.

We liepen het kleine plaatsje Amstelhoek uit en gingen nu het terrein van een sloperij op…mmm.. waar gaan we heen? Dit loopt toch dood en komt uit op een weiland? Yep, dat klopt, we liepen dus letterlijk over het gras richting een koeientunnel (ja, je leest het goed). Via deze tunnel gingen we onder de N201 door en gingen via het boerenterrein vol met plassen naar de Tienboerenweg richting Waverveen. Dit was wel een afzien. 30KM in de benen en nu alleen nog maar lange, rechte stukken. Een regenboog maakte het iets mooier maar die werd niet veel later bruut omgezet in een hagelbui en een regenbui… nou ja, doorbikkelen en achter Ruud aan blijven gaan! Nog even snel weer een plaspauze, ook wel even lekker om even stil te staan! Ruud bleef op mij wachten wat ik erg tof van hem vond!

oeps… daar gaan mijn nieuwe schoenen…

De teller stond op bijna 36KM en we waren toch wel benieuwd wanneer de Botshol er aan zou komen… en daar was ie dan: we gingen de weg af en een bospad op. Eerst nog over planken met een soort kippengaas erover heen maar daarna.. bagger, bagger en nog meer bagger. Hardlopen was niet meer te doen, je schoenen zogen zich vast in de blubber en we glibberden alle kanten op. Dit moeten we maar wandelend doen. Verderop zat Bjorn weer foto’s te nemen. Het leverde dit mooie plaatje op, thx Bjorn!

RR en RR in de bagger! – Foto: Bjorn Paree

Na 3KM glibberen, gladde bruggen en drassig grasland kregen we weer verharde paden. We liepen op de Winkeldijk terug naar Abcoude. Een spier, net boven mijn linkerknie begon wat te protesteren. Ik zei tegen RR dat ik even wilde wandelen en daarna voelde ik langzaam de spier weer ‘op adem komen’ Gelukkig bleef Ruud bij mij: ‘samen uit, samen thuis’ zei hij. Goede vent die RR! 🙂

De laatste drie kilometers naar Abcoude gingen niet zo snel meer maar dat maakte niet meer uit. We zouden zo rond de 4:15 binnenkomen. In de laatste 400 meter voor de finish keken we elkaar aan met een blik van: zo, die hebben we ook weer bedwongen. De 1e editie van de Ronde Venen Marathon konden we op onze lijsten bijschrijven. Nr. 108 voor RR en voor mij mijn 44e marathon! 4:15:37 op de klok, tevreden schudden we elkaar de hand bij de finish!

lekker in de bagger banjeren!

Na het afdoen van de chip aan schoen zie ik Frans Woerden, die samen met zijn broer Michael deze marathon hebben bedacht. Ik schudde hem de hand en bedankte hem voor deze bijzondere marathon met mooie plekjes. En ja, ook de botshol was een soort van mooi 🙂 – Hulde aan de organisatie, alles was TOP geregeld en behalve een mooie medaille en een plantje voor thuis kregen we ook nog een lekkere beker erwtensoep in de kroeg. Dat smaakte heerlijk na zo’n marathon!

Goed gedaan samen RR!!

Tevreden nam ik afscheid van Ruud en sprak ik, bij het verlaten van de kroeg (The Green Duck), nog even kort met Rinus en Linda die ook de marathon hadden gelopen. Nu snel haar huis maar mijn lief en de kleine man Levi. Helaas konden zij niet in Abcoude erbij zijn maar bij mijn volgende marathon ga ik vast niet alleen de finish over 🙂

Lees ook zeker even Ruud’s verhaal op zijn blog