RunningRonald.nl

De Beekse Marathon, één van de oudste marathons van Nederland is een kleinschalige hardloopwedstrijd in Hilvarenbeek. Achil ’78, de atletiek verenging van deze stad, bekend van safaripark Beekse Bergen, organiseerde op 20 september jl. voor de 36e keer hun hardloopfeestje. Je kon kiezen voor diverse afstanden die op zijn gebouwd met vier verschillende rondjes door en net buiten Hilvarenbeek. Mijn 37e marathon zou dus gaan plaats vinden in de geboorte stad van Hennie Vrienten.

Mijn lief twijfelde nog om mee te gaan om de 10KM daar te lopen maar door alle drukte die zij heeft met het ‘verkoopklaar’ maken van haar huis in Arnhem waren we het er over eens dat ze beter haar tijd kon gebruiken in Arnhem dan dat zij om mij moest wachten. Echt getraind had ik niet voor deze marathon dus ik gokte op een eindtijd van rond de vier uur.

Op zondagochtend 09:00u vertrok ik vanuit Arnhem alleen richting Hilvarenbeek en zocht een parkeerplekje in het centrum en wandelde daarna richting het Vrijthof, een centrale plek in de stad. Ik meldde mij bij de tafel voor de lopers die zich van te voren hadden ingeschreven maar mijn startnummer was niet te vinden.. oeps.. en nu.. ?? 15 euro weg?

Dan maar snel na-inschrijven maar mijn bankpasje had ik in mijn auto laten liggen… en ik heb nog maar een kwartier om mij in te schrijven. Tijd voor een ‘opwarmrondje’, naar de auto, snel pas pakken. Ondertussen word ik herkend door het Vlaamse hardloopechterpaar Philippe Lagae en Veerle Beernaert. Leuk om hen weer te zien, dat is al weer jaren geleden maar ja. ik had weinig tijd. Ik moest mij inschrijven! Snel 20 euro pinnen bij de bank en naar na-inschijving.

Eerst betalen en dan nummer afhalen…. oefff. wat zegt u? 24 euro voor de marathon.. ik had nog 3 losse euro’s bij mij maar ja, niet genoeg, weer 20 euro pinnen, terugrennen en naar de start… 10min.. jemig, dat was wel weer even stressen. In het startvak kwam John Koolwijk op mijn af, deze Bekenaar liep, net als ik, zijn eerste marathon in New York (2006) waar we elkaar van kenden. Ook leuk om hem weer even te zien en te spreken. We zijn weinig veranderd, ja, beetje ouder en kaler 🙂

11:00u, de start van de marathon. We beginnen met het eerste rondje dat 5KM lang is. Het is warm en er staat weinig wind, dat wordt best nog wel een pittige marathon, dacht ik al bij mijzelf. Rustig op weg, 5:30 min/km, niet te gek doen. De 5KM lopers finishen, de 10KM lopers doen het rondje nog een keer en ik loop het tweede rondje van 16,1KM. We lopen nu Hilvarenbeek uit richting de Belgische grens. Mooie, bosrijke omgeving. Het is heerlijk lopen hier en ik ga naar 5:25min/km. Na zo’n (totaal) 12KM lopen ga ik een stukje mee met een jonge hardloopster in een oranje Rabobank shirt en een (zo bleek later) een triatleet. Ze praten een beetje met elkaar en ik luister mee. De triatleet (Jeroen) vertelt dat hij traint voor een hele triatlon (respect!!) en pakt hier de 30KM als training, net als de dame (Nikkie). Het valt mij op dat Nikkie makkelijk loopt en ik vraag haar naar haar loopervaring. Ze is in training voor haar eerste marathon die ze (a.s. zondag) in Eindhoven gaat lopen.

Jeroen vraagt mij wat ik van plan ben de komende kilometers. Hij en Nikkie vinden het blijkbaar wel lekker om met iemand mee te lopen die constant 5:25 loopt. Ik vertel de lopers dat ik tot het 21KM punt 5:25 loop en dat iets wil gaan versnellen. Zo lopen we weer met z’n drieën terug naar Hilvarenbeek voor de finish van de halve marathon lopers.  Wij moeten verder met ronde 3 van 8.9KM om zo 30KM vol te maken.

Bij de 2e doorkomst loopt Nikkie nog vlak achter mij, Jeroen valt een beetje terug. Ik probeer hem aan te sporen om bij ons te komen maar dat lukt niet helemaal. Ik vraag Nikkie of het goed gaat en of ze nog sneller wil gaan. Bij 25KM wil ze iets harder maar voor nu is de 5:25 goed genoeg. Haar vader was hiervoor al naast haar komen fietsen, nu was haar vriend erbij om water en eten aan te geven. Bij 24KM ter hoogte van Esbeek merk ik dat Nikkie een beetje terugvalt en ik probeer haar nog mee te krijgen maar ze geeft aan dat ze het niet meer bij kan houden en ik maar gewoon mijn ding moet doen. Ik zeg haar en haar vriend gedag, zwaai nog even naar Jeroen die zo’n 150 meter achter haar loopt en ik ga terug naar 5:25. Ik merk wel dat ik het zelf ook zwaar krijg. Terwijl ik terug loop naar Hilvarenbeek besluit ik bij de 3e doorkomst even te stoppen voor een plaspauze, wat te drinken en te eten. Ik klets wat met de vrijwilligers en ga daarna op pad voor mijn laatste rondje van 12KM.

Mijn rondetijden zakken naar beneden. van 6min/km naar ruim 7min/km. Ik hobbel letterlijk van verzorgingspost naar verzorgingspost. Ik sta bij elke post even stil, drink wat en ga dan weer verder. Ik wissel stuivertje met een paar andere marathonlopers die het ook moeilijk hebben. Dribbelen en wandelen, zo maak ik de laatste kilometers vol. Op 39KM is nog een post. Hier in Esbeek maak ik een praatje met de gezellige vrijwilligers en zeg tegen één van de dames, dat bankje in haar voortuin ziet er wel erg verleidelijk uit en ik ga even lekker zitten. Mijn kilometertijd gaat naar 10min maar ach.. het gaat vandaag om finishen.. eindtijd niet belangrijk.

Ik sta op en ga weer verder. Mijn benen zijn zwaar en ik vraag mij serieus af of hardlopen nou echt leuk is? Bij 41KM staat een grote witte lijn op de weg “Nog 1 kilometer” maar daar, uitgerekend daar krijg ik een enorme kramp in mijn linker kuit.. ik kan geen stap meer zetten en sta een beetje te strekken langs de kant van de Koestraat.Kom op RR, nog 1200 meter. Ik hobbel/strompel/wandel richting de finish. Na 4:16:34 zit het erop, mijn 37e marathon zit in de pocket. Normaal gesproken maak ik er geen probleem van om weer zelf terug te rijden naar huis maar vandaag had ik het toch wel lekker gevonden als Merit mij terug had kunnen rijden. Ik kan je vertellen, een na-kramp in je been op de snelweg met 100km/u is niet echt fijn. Nou ja, nu maar weer lekker trainen voor de volgende marathon. Nr. 38 wordt gelopen op Terschelling (8 november). Ik heb zin in mijn 3e Berenloop!

ps1: Ik bleek mijzelf verkeerd te hebben ingeschreven (bij de VAL Runners) daarom kon men mij niet vinden maar de dinsdag na de marathon had ik mijn 24 euro al weer terug op mijn bankrekening. Dank aan de organisatie!
ps2: Nikkie liep 2:43:10, een nette 5:26min/km, Jeroen liep 2:41:53, 5:24min/km gemiddeld. Mooie resultaten!

Ook bijzonder aan deze marathon: ik heb geen actiefoto. Op de foto’s die door de organisatie genomen zijn loop ik ergens, onherkenbaar, achter een groepje. Mijn lief was er niet bij en kon dus ook geen foto’s nemen en ondanks een zoektocht op internet is het niet gelukt mijzelf terug te vinden. En ik had nog wel speciaal voor de mensen van SPIbelt mijn SPIbelt shirt aangedaan.. 🙂 Next time toch maar weer een selfie!

 

>