Dam tot Dam loop voor Right to Play

Vandaag ging het dan gebeuren: 20 hardlopende webloggers en webloglezers lopen de 16,1 KM voor Right to Play.

Bij aankomst op Amsterdam CS was het verzamelpunt “Smits Koffiehuis” snel gevonden. Petra, Jan en Rick waren er al niet veel later was het hele spul compleet… op onze grote organisatrice Martine na… lastig, zij zou alle shirts, startnummers en tijdchips bij haar hebben. Ze bleek gezellig op het terras van Smits te zitten en kwam toch maar eens naar boven gelopen om te kijken waar alle lopers bleven.. die stonden eral.

Even ter plekke omkleden en daarna een groepsfoto met bijbehorende cheque voor RTP, met het mooie bedrag van ¤ 4830,-


RTP Lopers
De Dam tot Dam RTP lopers. Foto van Runninglady Patricia

Op weg naar het startvak
Op weg naar het startvak

Hierna was het op weg richting het startvak… ongelooflijk hoeveel mensen er met deze loop meedoen. Alleen al de lopers van de 16,1KM (10 Engelse Mijl) zijn er 17.000. Gelukkig hadden wij één van de eerste startvakken, het vak voor de goede doellopers. Nog even en dan zou Robert ten Brink ons ‘wegschieten’


De verwachtingen waren hoog… ik wilde graag een nieuw PR lopen op deze afstand om nog wat extra sponsorgeld voor RTP binnen te halen. Zou mijn verkoudheid en geschaafde grote teen roet in het eten gaan gooien? Thuis had ik al twee paracetamol ingenomen en vlak voor de start nog anderhalve.
Tijd en ruimte om in te lopen was er niet. Ik was nog even snel een vak teruggelopen om Peter, (de NYCM 2005 man) toe zoeken maar kom ‘m niet vinden tussen de honderden KLM lopers.

Knal!! daar ging het het hele spul. De snelle zigzaggend door de menigte. Als snel gingen we de IJ-tunnel in en toen ik daar uit kwam hoorde ik iemand op een viaduct mijn naam roepen. Het was Michelle (en ook Linda??). De route ging door gezellige wijken van Amsterdam en Zaanstad. Hier en daar met lekkere harde muziek wat mijn gunstig beïnvloede.

Om een nieuw PR te halen moest ik op een tempo van 4:30 km/u blijven lopen en dat ging best goed. De kilometers vlogen voor mijn gevoel voorbij. Zo af en toe kwamen de snelle mannen van achterliggende startgroepen mij voorbij. Ik haakte bij hen aan om zo het tempo wat te verhogen en liet dan na een kilometer het tempo weer een beetje vieren. Ik heb ongeveer vijf keer ‘in een treintje’ met anderen gelopen.. dat was best lekker om te doen.

De rode vlag! Nog één kilometer. Ik keek op mijn klok, 1:09 en nog iets.. een nieuw PR moet kunnen. Bjorn had mij al gewaarschuwd dat er nog een brug zo’n 400 meter voor de finish zat… maar het tempo moest omhoog. In de laatste 150 meter kwam de gebruikelijke eindsprint.. een andere man haakte aan en we zweepten elkaar op. Harder, sneller, kom op.. de laatste paar meters waren voor de onbekende snelle.. met ruim 21 KM/u ging ik over de finish… met een nieuw PR van 1:13:33


Finish
Na de finish op de foto met Koen, de snelste van onze groep (1:08:10), Fred en Aad.

Na afloop waren Koen, Geert en ik de rest van de groep even kwijt maar uiteindelijk konden we nog even met elkaar op verhaal komen onder het genot van een drankje.
Bjorn gaf aan dat Lornah Kiplagat, Nederlands snelste hardloopster in de sporthal was.. tja, dan laat ik mij toch niet de kans ontgaan…

Het was een topdag, leuk en erg gezellig!


Lornah
Supersnel en superaardig, Lornah Kiplagat

Mijn prestatie van deze dag:


Positie
Klik <%popup(20060917-resultsdtd.jpg|587|396|hier)%> voor mijn resultaten

Meer foto’s vind je op mijn foto verzamelpagina

>