Haasjes met een Missie – Spark Marathon Spijkenisse 2009

Vandaag een bijzondere marathon… nou ja, een marathon waarvan ik niet zo goed wist hoe die zou gaan lopen. Léonie en Martine wilden beiden onder de 3:30 lopen op de Spark Marathon Spijkenisse. Martine had twee superhazen in de vorm van Jan en Hans en Léonie zou door mijn persoontje gehaasd worden maar op het laatste moment meldde zich ook Richard. Super, Richard, de ultraloper met veel marathonervaring was een welkome aanvulling op het leger van de hazen!

Ik had Léonie gezegd dat ik in principe tot de helft mee zou lopen en daarna mogelijk aanhaken bij Pim & Rinus. Geen probleem.. zij had immers nog Richard, Jan en Hans om bij aan te haken… met die afspraak vertrok ik vanochtend naar Spijkenisse.

Bij aankomst was het al gelijk een bloggersfeestje, vele bekenden waaronder de Marathon van Eindhoven promotor, Heraldinio die je echt overal ziet. In het Spark clubhuis was het een zoete inval van bloggers: Léonie met haar moeder Annemarie, Jacqueline, Martine en Ingrid, Richard, Rinus, Mo, Pim, Hans & Anita Spieker, Jan, Gert-Jan, Hans van Klaveren, Gerard, Koen vd Steenkiste, Andy, Mike en Bjorn. Later ook nog John en Ans …ben ik nog iemand vergeten.. vast wel.. sorry..

Een bijzonder moment voor de start want er waren drie lopers met een marathonfeestje. Mijn 10e marathon is niet zo heel zonder maar Rinus liep vandaag zijn 25e en Koen uit België liep zelfs zijn 50e marathon! Mijn startnummer heb ik na de wedstrijd met Koen geruild 🙂 Een leuk filmpje hierover vind je onderaan dit bericht



3 jubilarissen: Rinus 25, Koen 50 en RR 10 marathons

Nog even de laatste gesprekjes voor de start en mijn flesjes aan Annemarie gegeven die mee zou gaan fietsen. Daarna met Richard en ons konijntje op naar de baan van Spark voor de start van deze koude marathon. Toch was het weer prima, lekker zonnetje en een redelijk windje… Voor de start nog even deze foto



Richard en RR, voor al uw haaswerk… en Léonie: die had er zin in!!
Foto: Bjorn


Even voor 11:00 u.. nog even de laatste gelukwensen en KNAL! daar gingen we… De bedoeling was om met z’n allen (Léonie en Martine en de hazen) bij elkaar te blijven maar ze gaf aan dat ze het wel lekker vond gaan. Tempo zou zo rond de 4:57min/km moeten liggen maar ze wilde 4:45 – 4:50… OK.. maar eens kijken hoe dat ging. Ik vond het een beetje link en was bang dat Léonie iets te enthousiast was en probeerde Richard en ons konijntje een beetje af te remmen maar Léonie gaf aan dat ze het wilde proberen… doen we!

Na een kilometer of 5 had ik alweer spijt van mijn thermo-onderbroek en shirt.. maar ja.. uit doen is ook zo lastig. Ik was even gestopt bij Annemarie om mijn handschoenen, die ik had afgedaan uit mijn kontzak te wurmen en daarna sloot ik weer aan bij Léonie en Richard. Een mooi geolied haasduo. Richard pakte bekertjes water bij de posten voor het konijntje en als Léonie iets nodig had haalde ik het op bij Annemarie en voorzag haar van gelletjes en water of AA. En zo gingen de kilometers voorbij. Running Gerard is zelfs tot 9KM bij ons gebleven waarna de halve marathon afboog. Super goed gedaan Gerard!



Haasjes met een superkonijntje onderweg
Foto Spark Organisatie

Richard nam vaak de kop en ik liep naast Léonie om haar daar bij te staan. Inmiddels was een andere Gerard, een lokale bekende bij ons aangesloten. Zijn broer die meefietste kende ik weer van een feestje bij een vriend waar hij vertelde over zijn Roparuns. Klein wereldje toch.. Gerard werd door heel veel mensen herkend en dat was leuk. Enthousiast vermaakte Richard en ik het publiek zodat ze voor ons gingen klappen wat Léonie weer extra steun gaf. Bij stukken waarbij we echt tegenwind hadden, zoals tussen de 27 en 33KM liepen Richard en ik echt letterlijk schouder tegen schouder en namen ons haasje mee in de windvrije slipstream. Hier was ik toch weer blij met mijn thermo-uitrusting 🙂

En toen… op 25KM, de derde dame in zicht. Langzaam maar zeker liepen we op haar in tot we bij 34KM naast haar liepen. Zachtjes overlegden de haasjes: “3km bij haar blijven om Léonie op adem te laten komen en dan gaan” maar dat was niet nodig. De 3e dame kreeg last van steken en we gingen haar voorbij. “We hebben een dik PR en de 2e plek.. wat willen we nog meer? laten we het niet te gek maken nu” zei ik tegen Léonie… maar zij wilde 5:00min/km blijven lopen en niet minder.. Ok, je hebt nog wat over? Dan gaan we verder.



Zo rond 32KM… Kom op Richard! 🙂
Foto Spark Organisatie

Toen bij 38KM zei een verkeersregelaar tegen ons dat de 1e dame daar 200 meter verder op liep.. what??? Ja, verdomd, Léonie’s oogjes gingen glimmen… kunnen we haar ook nog pakken?.. “Weet je het zeker Léonie??” Richard en ik gooide de versnelling erop. Léonie deed onwijs goed haar best om mee te komen, riep soms af en toe dat we iets te hard gingen maar langzaam liepen we ook in op de eerste dame waarvan de hazen regelmatig omkeken naar de dreiging van dit looptalent.



37KM.. de laatste kilometers
Foto Spark Organisatie

Nog een lastig stukje onverhard parcours maar Richard en Léonie zijn wel wat gewend met hun trails maar toen gaf Léonie aan.. nee, ik wil niet meer.. ik wil haar niet meer inhalen.. kom op Léonie.. je bent nu wel heel dichtbij.. geef niet op.. probeer bij haar te blijven. 40KM.. we moesten van Léonie heel hard schreeuwen hoever nog: “NOG 2 KILOMETER!!” We gingen richting de altetiek baan… en toen opeens… Léonie ging er vandoor!!.. ik keek Richard aan?? Wat gaat ze doen??? Ik zei tegen Annemarie dat ik nu moeite moest doen haar bij te houden. Léonie ging als een gek er vandoor. Richard liet haar gaan en ik zette aan met Léonie om haar door het sportpark heen te loodsen. “waar is de finish Ronald??” Nog een klein stukje kanjer, daar is de baan, hou vol, hou vol. De 1e dame ging ook versnellen en voor mijn gevoel gingen onder de 20 seconden na haar de baan op. “Kom op Richard, je moet erbij komen!!” en met de armen in de lucht, met ons konijntje tussen ons in gingen we richting de finish!!!! Léonie gilde het uit!! Man wat een geweldig gevoel!! 3:21, 2e dame overal en gewoon ff 20 minuten (!!!!) van haar PR af



Léonie van den Haak – hardlopend Nederland: ga die naam onthouden!!
Foto: Mike

Over de streep moet ons konijntje op adem komen en ik hield haar vast.. ahh.. ze rilde helemaal maar oh.. ze was zo blij!! Wat is het toch geweldig om iemand te hazen (en dan bijvoorkeur een mooie hardloopdame zoals ik al vaker heb gedaan) en dat ook nog een geweldig resultaat neer te zetten… en ja, van het plan om maar een stukje mee te lopen is helemaal niets gekomen!! … en heel eerlijk.. ik had dit niet willen missen!



Léonie helemaal blij met haar superprestatie.. en terecht!

Na afloop was het nog even lekker nakletsen met iedereen. Broodje bal gehakt, chocomelk maar ook met Born recovery en een lading krentebollen vulde ik de vele verloren calorieën weer aan. Martine heeft ook een super PR gelopen (3:32) met haar twee hazen. 7 minuten van haar PR af. Gefeliciteerd Martine!!! Nog even op de foto met bijna alle bloggers en daarna met een goed gevoel weer naar huis gereden. Wat was het een geweldige dag daar bij Spark!!!



Léonie en Martine: de PR kanjers van vandaag!


Een waar Bloggersfeestje in Spijkenisse!

Mijn foto’s staan in mijn Flickr-album en voor wie het leuk vind, de GarminData vind je hier

Ter afsluiting een klein filmpje van een “diepte interview” en de prijsuitreiking



>