Groot Sportmedisch Onderzoek

Vandaag was ik in Rotterdam, in het Topsportcentrum bij de Kuip om precies te zijn:


Sportmedisch Adviescentrum Rotterdam

In het Topsportcentrum zit o.a. het Sportmedisch Adviescentrum Rotterdam. De keuze voor dit sportcentrum is gemaakt omdat ik hier ipv op een fiets de inspanningstest op een loopband kan doen. Bij binnenkomst van het SMA moest ik eerst mijn standaard gegevens invullen, omkleden, urine monster produceren en afgeven, (ja, in een potje anders wordt het zo’n zooitje) en omkleden in hardloopoutfit.

Na een inleidend gesprek met sportarts Van der Linden over mijn trainingsomvang, trainingsmethode, medische geschiedenis en mogelijk ongezonde gedrag (geen: rook niet en drink (bijna) niet) werd mijn lichaam gecontroleerd. Het luisteren naar de longen, bekijken van mijn houding en soepelheid van de gewrichten maakte deel uit van het onderzoek. De arts merkte op dat mijn linkervoet een stuk minder mobiel is dan mijn rechter. Blijkbaar toch een overblijfsel van mijn enkelbandblessure van vorig jaar maar met het lopen heb ik hier geen last van.

Wil je weten wat er nog meer werd behandeld tijdens dit Groot Sportmedisch Onderzoek?

Een assistente van het SMA controleerde mijn lengte (nog steeds 1.78), gewicht (72.4kg) en vetpercentage (14%). Daarna werd mijn urine onderzocht (schoon), met bloedruk gemeten (130/70) en mijn bloed op cholesterol en HB getest. Een ogentest (visustest), longvolumetest (heet dat zo?) en een hartfilmpje werden vervolgens afgenomen. Ik weet de getallen niet meer maar zal zodra ik de uitslag heb deze nog even melden. Ik weet wel dat alles uitstekend werd bevonden.

Daarna was het tijd voor het echte werk. Een inspanningstest op de loopband. Met de elektroden aan mijn lichaam en een hartslagband om mijn borst moest ik plaatsnemen op een loopband. De assistente had van een stuk verbandgaas een (sexy?) hempje geknipt die ik als een fout, uit de jaren 80, visnetshirt, aan moest trekken om de meetsensoren op hun plaats te houden. Sorry dames, helaas geen foto…


Op de loopband

Rustig aan beginnen.. 5 minuten inlopen op 10km/u… hartslag 135… netjes… daarna ging elke minuut de band 1km sneller. Bij het verhogen van de snelheid ging mijn hartslag evenredig omhoog. Bij 17km/u haakte volgens de assistente menig testpersoon af maar uw webmaster hield dapper vol. 1 minuut 18km/u, 60 seconden 19km/u… mijn hartslag ging richting over de 185, nog even volhouden, bij mijn laatste 5KM wedstrijd was mijn max 194. Doe nog maar een minuut 20km/u dan…

De sportarts glunderde en zei: “Dirk Kuit liep hier 22km/u”.. haha, in sprinten is hij goed maar ik daag ‘m uit voor een marathon… Na 20km/u gaan de stapjes met een 0,5km/u omhoog en na 1 minuut 20,5km/u vond ik het wel genoeg… hartslag 192bpm… komt prima overeen met mijn eigen meting. Even bijkomen met een verfrissende douche en een paar bekertjes water. Na afloop de testresultaten, die opgestuurd worden, met de sportarts besproken. De technische details zal ik jullie besparen maar in het kort komt het er op neer dat ik in prima conditie ben en lekker door moet gaan met wat ik allemaal aan het doen ben.

In vergelijking met met vorige test in 2005 ben ik met stappen vooruit gegaan. 5kg afgevallen en conditioneel vele malen beter als toen. Een vergelijk zal ik plaatsen zodra mijn gegevens van vandaag binnen zijn. Het was een nuttige en aangename dag vandaag. Ik raad ook iedereen aan om zo’n sportmedisch onderzoek te ondergaan. De kosten worden (in de meeste gevallen) vergoedt door je zorgverzekering en het is natuurlijk een prima test om te checken of je conditie wel overeen komt met hoe jij over je conditie denkt.

Van trainer Rob mocht ik de training van vandaag overslaan (vanwege deze test)… toch aardig van mijn coach hé?

update: de uitslagen van de test lees je in mijn bericht van 4 maart 2009

>